“Αρχαίο κακό, καινούργιο καλό δεν γίνεται”

Από το Γεροντικό

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.

Κάποιος άγιος γέροντας, μεγάλος και διορατικός, έχοντας νικήσει και ξεπεράσει όλους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λάβει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες· πώς δηλ. ο καθένας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων.

☦Λέω στό Δηµητράκη νά κατέβει στό ἄνοιγµα. Τόν πιάνω ἀπό τό πουκάµισο καί τόν κατεβάζω. – Τί βλέπεις µέσα, παιδί µου; – Κάτι κοκαλέλια. 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 1959, ημέρα ευρέσεως του Τάφου και των ιερών Λειψάνων του Αγίου Ραφαήλ

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τήν ἀνάμνησιν ἐπιτελοῦμέν τε καί ἑορτάζομεν τῆς εὑρέσεως τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου ἐνδόξου θεοφανοῦς τε καί νεοφανοῦς Ἱερομάρτυρος ΡΑΦΑΗΛ τοῦ θαυματουργοῦ, ἐν τῷ γηλόφῳ Καρυῶν τῆς Θερμῆς γενομένης, τήν 23ην τοῦ μηνός Ἰουνίου, ἐν ᾗ καί συνέπεσεν ἡ Τρίτη ἀπό τῆς Πεντηκοστῆς, ἔτους χιλιοστοῦ ἐνακοσιοστοῦ πεντηκοστοῦ ἐνάτου (1959).

Στίχοι εἰς τόν ἅγιον νεοφανῆ Ἱερομάρτυρα καί τήν ἀνεύρεσιν τοῦ ἱ. αὐτοῦ λειψάνου

Ζωῇ συγκέκρυψαι Χριστῷ μέν πάλαι* λαμπρῶς ὅς σήμερον σ᾿ ἀποκαλύπτει.

Λειψάνων θαύμασι ἀποκειμένην* ἀγήρω εὔκλειαν Θεός προφαίνει.

῾Ραφαήλ σου τοὔνομα “Θεός ἰᾶται”* ἐνσημαῖνον, Ἅγιε, τρανῶς λαλεῖται.

Άγιος Γέρων Παΐσιος: “Κάποτε, ἐνῶ ἔλεγα τήν εὐχή τή νύχτα, ἤρθε μέσα μου μιά χαρά μεγάλη…”

Ο πατήρ Παΐσιος, ο ασκητής της Παναγούδας, αναφέρει τα εξής για το «φως του Θεού»:

Κάποτε, ενώ έλεγα την ευχή τη νύχτα, ήρθε μέσα μου μια χαρά μεγάλη.

Συνέχισα να λέω την ευχή και ξαφνικά το κελλί μου πλημμύρισε από φώς.

Ήταν λευκό με μια μικρή απόχρωση προς το γαλάζιο.

Η καρδιά μου χτυπούσε γλυκά.

Συνέχισα να κάνω κομποσχοίνι, μέχρι πού βγήκε ο ήλιος.

Το φώς ήταν τόσο δυνατό!

Πιο δυνατό από το φώς τον ηλίου.

Μνήμη θανάτου

Είναι σημαντικό για όλους μας, οποτεδήποτε αντιμετωπίζουμε αυτή την απώλεια που πλησιάζει σταδιακά, να την αντιμετωπίζουμε απ' αρχής με εκείνον τον όμορφο και ισορροπημένο τρόπο, με τον οποίο μπορούμε όσο το αγαπημένο μας πρόσωπο βρίσκεται ακόμη εν ζωή και ανάμεσά μας. Απέναντι στη σκέψη του επερχόμενου θανάτου υπάρχει η πραγματικότητα μιας ζωντανής παρουσίας.

Μπορούμε κάθε στιγμή να ακουμπάμε στην ασφάλεια αυτής της παρουσίας ενώ όλο και περισσότερο θα συνειδητοποιούμε την περιπλοκότητα της επερχόμενης απώλειας.

Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη της πραγματικότητας και στην αστάθεια της σκέψης είναι που μας δίνει τη δυνατότητα να προετοιμαστούμε για το θάνατο πολύτιμων για μας ανθρώπων.

«Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ»

Τὸ πιὸ ἱερὸ σημεῖο τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἡ ὥρα τῆς ­Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία αὐτὴ ἡ Θυσία ἀναφέρεται στὸ Θεό. Τὸ ἐπίγειο θυσιαστήριο ἑνώνεται μὲ τὸ οὐράνιο. Ἐκεῖ ὅπου παραστέκουν ἀοράτως «χιλιάδες ἀρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων». Γι᾿ αὐτὸ κι ὁ ἱερέας μᾶς προτρέπει νὰ σταθοῦμε «καλῶς», δηλαδὴ μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ.

Όσιος Νικήτας ο εκ Θηβών (23 ΙΟΥΝΙΟΥ)

† Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός μῶν Νικήτα, τοῦ ἐκ Θηβῶν.

῾Ο βίος τοῦ ῾Οσίου Νικήτα καταγράφεται στό χειρόγραφο 552 τῆς μονῆς ῾Αγίου Παντελεήμονος τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους295.

῾Ο ῞Οσιος Νικήτας ἐγεννήθηκε στήν πόλη τῶν Θηβῶν πιθανόν κατά τίς ἀρχές τοῦ 11ου αἰῶνος μ.Χ. Οἱ γονεῖς του, ᾿Ανδρέας καί Θεοδώρα, ἦσαν εὐπάτριδες καί εὐσεβεῖς. ῾Ο βιογράφος του ἀναφέρει ὅτι, ὅταν ὁ ῞Οσιος ἐβαπτιζόταν «ἄνωθεν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος χάρις ἐν εἴδει περιστερᾶς εἰς αὐτόν ἐπεφοίτησεν». ῞Οταν ἔγινε πέντε ἐτῶν, οἱ γονεῖς του τόν παρέδωσαν στό διδασκαλεῖο τῆς ἐποχῆς, γιά νά διδαχθεῖ τά θεῖα καί ἱερά γράμματα καί νά προκόψει στήν ἀρετή καί τή μάθηση.

Εγκώμιον εις το Γενέσιον του Αγίου Προφήτου Προδρόμου (Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης)

Στην μαρτυρία του Κυρίου και η φωνή του δούλου

Ακόμα κι αν ο λόγος μας έμοιαζε με ανοιξιάτικο ύμνο καλλικέλαδου αηδονιού, πολύ φτωχά θα πετύχαινε να υμνήσει την μεγάλη φωνή της αληθείας, που γεννιέται σήμερα. Αλλά πάλι, αυτός εδώ ο λόγος, έτσι ασθενικός, ξερός και κακόηχος, πως θα υμνήσει την μεγάλη προφητική δόξα; Πως θα αινέσει το εξαίρετο αποστολικό αξίωμα; Πως θα δοξάσει το παράξενο θάμβος των μαρτύρων;

☦Ήρθε η ώρα «η μεγαλύτερη πρόκληση της νεότερης Ελληνικής ιστορίας στα επόμενα ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ - η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ βράζει, σε λίγο θα καούν και τα ΣΤΕΝΑ»

Η Μεσόγειος  κοχλάζει από συμφέροντα που βράζουν στο ζουμί τους. Είναι το προοίμιο όλων των γεγονότων και των πολεμικών ενεργειών που σύντομα θα συγκλίνουν στα στρατηγικά ΣΤΕΝΑ του Βοσπόρου και στην ΠΟΛΗ. Αίφνης εμφανίστηκαν όλοι και απαιτούν την μερίδα του λέοντος στις οριοχαράξεις των ενεργειακών πεδίων της Αν. Μεσογείου , του Κρητικού πελάγους, του ΑΙΓΑΙΟΥ αλλά και στο Ιόνιο.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Εχθές η Άγκυρά διαμήνυσε τους φίλους της Αλβανούς «δεν θα συμφωνήσετε τίποτε με την Ελλάδα αν δεν μας ρωτήσετε πρώτα». Εχθές το Καίρο έφερε, όπως φαίνεται  ενστάσεις για την επήρεια του Καστελόριζου, της Καρπάθου και της Ρόδου, Σήμερα ήρθε η σειρά της Παλαιστίνης.