“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τρίτη 2 Ιουλίου 2019

Δια Χριστόν κλέφτης!

Στην Πνευματική ζωή, είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νοιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νοιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό, στην καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο [1], μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση.

«Άξιον εστίν» ή «Επί σοι χαίρει»;

Η Υπεραγία Θεοτόκος φανερώνεται συχνά σε αγί­ους ανθρώπους σε στιγμές ανάγκης. Άλλοτε για να τους ενθαρρύνει κατά την άσκηση, άλλοτε για να τους θεραπεύσει από ασθένειες, ή για να τους αποκαλύψει κάποιο μυστήριο.
Δύο θαυμαστά τέτοια περιστατικά έλαβαν χώρα στην Ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας, στο Άγιον Όρος. Ήταν κατά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, όταν έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο: κατά τη διάρκεια της ακολουθίας ο όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης, αποκαμωμένος, έγειρε αντίκρυ στην εικόνα της Θεοτόκου. Έτσι καθισμένος, αποκοιμήθηκε. Τότε ακριβώς εμφανίστηκε σ’ αυτόν η Πανάμωμος και Υπεραγία Θεοτόκος, περιβεβλημένη ουράνιο φως και είπε: «Χαίροις, Ιωάννη! Ψάλλε μοι και εγώ δεν θέλω σε εγκαταλείψει». Ύστερα έβαλε μέσα στο χέρι του αγίου ένα χρυσό φλουρί. Όταν εκείνος ξύπνησε, το χρυσό φλουρί ήταν ακόμη μέσα στο χέρι του. Ακολούθησαν πολλά και εξαίσια θαυμαστά γεγονότα, τα οποία ενεργήθηκαν από την εικόνα της Θεο­τόκου αλλά και από το χρυσό νόμισμα.

Ἡ Κατάθεση τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου

Ἱερόθεος Βλάχος (Μητροπολίτης Ναυπάκτου)
Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τελεῖ τήν ἀνάμνηση τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας στίς Βλαχέρνες. Πρόκειται γιά μία ἑορτή ἑνός γεγονότος πού ἀναφέρεται στήν Παναγία μας καί ἀφορᾶ ἕνα ἔνδυμά της πού εἶναι τό «ἐπανωφόριόν» της.
Σύμφωνα μέ τόν Συναξαριστή τῆς ἡμέρας, δύο Πατρίκιοι, ὁ Γάλβιος καί ὁ Κάνδιδος, ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Βασιλέως Λέοντος τοῦ Μεγάλου, στήν πορεία τους πρός τά Ἱεροσόλυμα γιά νά προσκυνήσουν τούς Ἁγίους Τόπους, ὅταν ἔφθασαν στήν Γαλατία, βρῆκαν μία εὐσεβεστάτη Ἑβραία, πού εἶχε μέσα στήν οἰκία της τήν ἁγία Ἐσθήτα, τό ἐπανωφόριον τῆς Παναγίας.