Αν κάποιος οφείλει
να ακούει με προσοχή τα ομιλήματα τούτης της εκπομπής , τις παραινέσεις της και
τους ελέγχους , αυτός είναι πρώτος και με διαφορά …ο γράφων…
Η ταλαίπωρη ψυχή μας έχει ανάγκη το Φως του Χριστού μας, όταν ελέω Του αναδύεται σ αυτά τα 12 σχεδόν χρόνια της ραδιοσυναλληλίας . Και είναι πολλά αυτά που μας ελέγχουν , που μας κάνουν να χαμηλώνουμε το πρόσωπο. Σας έχει ποτέ συμβεί να συναντήσετε μάτια καθαρά; Τα μάτια ενός σύγχρονου Αγίου ας πούμε, του οποίου έχουμε μια φωτογραφία .
Ο δικέφαλος αετός με τον σταυρό κι άγγελοι με τα εξαπτέρυγα είναι
ο συνήθης διάκοσμος των αθωνικών πολυελέων, που η κίνησή τους συμβολίζει τη
συγχόρευση της θριαμβεύουσας εκκλησίας, που γάλλεται με τη στρατευομένη.
Στη Θεία Λειτουργία έχουμε την εορτή της «μεθ΄ημων» παρουσίας του Θεού, που στο Άγιον όρος τελείται καθημερινά και μνημονεύονται χιλιάδες ονόματα.
Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο στὰ μέσα περίπου τοῦ 3ου αἰώνα
μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς εἰδωλολάτρες. Ὡστόσο, τὸ εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο
μεγάλωνε, δὲν κατάφερε νὰ σκληρύνει τὴν καρδιά του ἡ ὁποία, ὅταν ἦλθε ἡ στιγμή,
σκίρτησε ἀκούγοντας τὴν φωνὴ τοῦ «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψλμ.7, 10)
Θεοῦ καὶ ἔτσι ὁ ἔφηβος ἀκόμη, Μηνᾶς, ἔγινε χριστιανός.
Μεγαλώνοντας, ἐπέλεξε νὰ σταδιοδρομήσει στὸν Ρωμαϊκὸ στρατό, στὸ ἱππικὸ τάγμα τῶν Ρουταλικῶν, ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ Ἀργυρίσκου. Ἡ ἕδρα τῆς μονάδας του ἦταν στὸ Κοτυάειον (σημερινὴ Κιουτάχεια) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐκεῖ ὁ Μηνὰς διακρίθηκε καὶ γιὰ τὴν φρόνησή του ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἀνδρεῖο του φρόνημα καὶ γι’ αὐτὸ ἔχαιρε ἐκτιμήσεως στὸ κύκλο τῶν στρατιωτικῶν.
Επί τούτο βάζουμε
αυτές τις φώτο για να ανοίξει το μυαλό και η ψυχή μέσα στα χρώματα της
πνευματικής άνοιξης. Η φώτο είναι απο το
βαπτιστήριο της ΑΓΙΑΣ ΛΥΔΙΑΣ της
Ισαποστόλου της πρώτης Ευρωπαίας Χριστιανής στους Φιλίππους.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Οι θεολογούντες
νερόβραστοι αθεολόγητοι καλόν να μην σκανδαλίζουν περαιτέρω γιατί ο ΚΥΡΙΟΣ
αυτοπροσώπως πλέον κτυπάει τις θύρες των ψυχών.
Βγήκε κάποιος
σπουδαίος θεολόγος πριν λίγο και είπε:
" η εκκλησία
όταν διώκεται κηρύσσει ότι βρίσκεται υπό διωγμό.
Έτσι όταν υπήρχαν διαφορές με την τουρκική διοίκηση στα χρόνια της τουρκοκρατίας ο τότε Πατριάρχης κήρυσσε την Εκκλησία υπό διωγμό και έκλειναν οι Εκκλησίες ώς ένδειξη διαμαρτυρίας του Ελληνικού Ορθόδοξου γένους στις αποφάσεις της τουρκικής διοίκησης.
Ο Όσιος Αρσένιος βάπτισε τον Άγιο Παΐσιο, μικρό στα Φάρασα και απαίτησε από τους γονείς του να δοθεί το δικό του όνομα Αρσένιος και όχι το όνομα Χρήστος που ήταν του παππού του. Τότε είπε χαρακτηριστικά με προφητικό νόημα: «Εσείς καλά θέλετε να αφήσετε άνθρωπο στο πόδι του παππού, εγώ δεν θέλω να αφήσω καλόγηρο στο πόδι μου;»
Ο Άγιος Νεκτάριος
στον Κανονισμό της Μονής είχεν ορίσει να πίνουν οι Μοναχές ένα καφέ το πρωί και
ένα το απόγευμα. Αλλά στην Κατοχή 1941-1945, δεν υπήρχε ζάχαρη στην αγορά, ούτε
καφές. Η Ηγουμένη έδωσε εντολή να πίνουν οι Αδελφές καφέ μόνον το πρωί όχι και
το απόγευμα, διά να μη σωθή γρήγορα.
Εκείνο όμως το βράδυ
παρουσιάσθηκε ο Άγιος στην Ηγουμένη και της είπε αυστηρά:
- Γιατί παραβαίνεις τις εντολές μου και δεν δίδεις καφέ και το απόγευμα στις Αδελφές;
«Τρεις μέρες
πριν την εκδημία του ήλθε η Παναγία, τον γύρισε σ’ όλο το Άγιο Όρος, τα
Μοναστήρια, τους Ναούς που τόσο επιθυμούσε να δει και δεν είχε αξιωθεί και του
είπε ότι σε τρεις ημέρες θα παρουσιαστεί στον Κύριο, που τόσο πολύ αγάπησε και
έδωσε όλο του τον εαυτό σ’ Αυτόν. Έφυγε στις 10 Νοεμβρίου το 1924.
Ήταν αυτό που
ψέλνουμε στο Απολυτίκιο του - Θείας πίστεως.
«Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον, του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσιν πάρέχεις ταχείαν βοήθειαν. Πάτερ όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.»