“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

Ο άνθρωπος που θέλησε να αλλάξει την προφητεία το 2015 , την βρίσκει ξαφνικά μπροστά του στις μέρες μας, ώστε να πάρει τον μισθό της.

Φώτο από pravdareport
Από το 2015 μέχρι σήμερα παρακολουθήσαμε ένα Ερντογάν να διαχειρίζεται την προσέγγιση του με την Ρωσία και την απομάκρυνση του από τις δομές του ΝΑΤΟ. Από σήμερα και το επόμενο διάστημα φαίνεται ότι θα παρακολουθήσουμε ένα Ερντογάν να διαχειρίζεται την προδοσία της σχέσης που ανέπτυξε με την Ρωσία το προηγούμενο διάστημα. Τι συμβαίνει πραγματικά;
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ακόμα δεν βγήκε το 2019 και άνοιξαν στόματα στην Ρωσία και την τουρκία που αποσαφηνίζουν πράγματα και θάματα.

Σκέψεις για το πρόσωπο της Παναγίας

12. «Η προσδοκία των εθνών» (Π).
Το πρόσωπο της Θεοτόκου υπήρξε για αιώνες η προσδοκία των εθνών. Καθώς γνωρίζει κανείς την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα των διαφόρων λαών, βλέπει ολοένα και περισσότερο τη βαθειά νοσταλγία της χριστιανικής ανθρωπότητος για την έλευσι του Σωτήρος, για την οποία πρωτεύοντα ρόλο θα έπαιζε η Θεοτόκος. Η ανθρωπότης περιμένει τον Χριστό μαζί με την μητέρα Του. Τα δάκρυα που έχυναν όλες οι μητέρες των ανθρώπων ήταν ικεσία στην μεγάλη μητέρα. Η κάθε μητέρα, κρατώντας στην αγκαλιά της το βρέφος της ήταν μια προεικόνισις της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Η Παρθένος Μαρία μετά τον Ευαγγελισμό θα πη: «από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί»! Στην πραγματικότητα όμως την Θεομήτορα την περίμεναν και τη νοσταλγούσαν όλες οι γενεές και πριν απ’ την εμφάνισί της. Εκτός από τον Κύριο Ιησού, κανένα άλλον δεν περίμενε τόσο η ανθρωπότης όσο το πρόσωπο της Πανάγνου. Σ’ αυτήν αναφέρονται προφητικά οι στίχοι του Άσματος: «είδοσαν αυτήν θυγατέρες και μακαριούσιν αυτήν βασίλισσαι και αινέσουσιν αυτήν» (στ' 9) .

Συμβουλές Αγίου Πορφυρίου - (Μοναχός ή έγγαμος;)

Συμβουλές στον πατέρα και στον υποψήφιο μοναχό
Ένας νεαρός από την Αθήνα αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του μοναχισμού. Σ' αυτήν την κλίση αντιδρούσε πολύ ο πατέρας του και δεν τον άφηνε να γίνει μοναχός. Μετά από παρότρυνση τρίτων αποφάσισαν και οι δύο να πάνε στον Ωρωπό και να πάρουν τη γνώμη του Γέροντα Πορφυρίου. Πήγαν και του εξέθεσαν τις απόψεις τους. Ο Γέροντας, αφού τους άκουσε, γύρισε προς τον πατέρα και του είπε:

ΤΡΕΙΣ ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ

π. Δημητρίου Μπόκου
Ζούσαν μαζί κάποτε σ’ ένα φτωχό μέρος τρεις καλόγεροι. Για να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια τους, δούλευαν σαν θεριστές την εποχή του θερισμού. Μια χρονιά λοιπόν ανέλαβαν να θερίσουν εξήντα χωράφια. Ένας όμως απ’ τους τρεις από την πρώτη κιόλας ημέρα αρρώστησε και γύρισε στο κελλί του. Λέει τότε ο ένας από τους εναπομείναντες στον άλλον:
-Βλέπεις, αδελφέ, ο αδελφός μας αρρώστησε. Ας στριμωχτούμε λοιπόν λίγο περισσότερο οι δυο μας και πιστεύω πως με τις ευχές του θα προλάβουμε να θερίσουμε και το δικό του μερίδιο.