Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ο σύγχρονος γέροντας της Εύβοιας

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου*

Ο άγιος Ιάκωβος εγεννήθη το 1920 στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, εις το Λιβίσι της Μάκρης, απέναντι από τη γειτονική μας νήσο Ρόδο.

Ένεκεν αυτής της γειτονίας ένιωθε πάντοτε μια ιδιαίτερη αγάπη για την Κύπρο. Η μάνα του Θεοδώρα, όταν ήθελε να παρακαλέσει την Παναγία, εγύριζε κατά τα βουνά του Κύκκου και φώναζε: «Παναγία του Κύκκου μου. Φύλαγε τα παιδιά του κόσμου και τα δικά μου». Αυτή τη σχέση της μάνας του με την Παναγία του Κύκκου, με την Κύπρο, θα την κληρονομήσει ο γέροντας μαζί με όλη τη μικρασιατική παράδοση και θα τη μεταφέρει πρόσφυγας το 1922 στη βόρεια Εύβοια.

Ποιος ο σκοπός της νηστείας και της μετανοίας;

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Ποῖος ὁ σκοπὸς τῆς νηστείας καὶ μετανοίας;  Ποῖος ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον λαμβάνομεν τὸν κόπον δι᾽ αὐτάς;

Σκοπός των εἶναι ἡ κάθαρσις τῆς ψυχῆς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν, ἡ εἰρήνη τῆς καρδίας, ἡ ἕνωσις μετὰ τοῦ Θεοῦ· μᾶς γεμίζουν μὲ υἱοθεσίαν καὶ εὐλάβειαν, καὶ μᾶς δίδουν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη ως σημάδι που φέρνουν τον Γ΄ ΠΠ;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Χαίρε της Μικράς Ασίας Γόνε Λαμπρέ και της Ελλάδος αρωγέ.

Ανήμερα
του ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Πέρση ΟΣΙΟΣ της Εκκλησίας  μας ο Γέροντας Ιάκωβος ο Τσαλίκης.

+27 Νοεμβρίου 2017 Αγιοκατάταξη αγίου Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

Ταις αυτού αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ.

Αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της  πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση.

Δάκρυα σταλάζει ο Άθως. Άγιο Όρος 2017/Μέρος E'

Απόγονοι Τσε -Αθωνιτών, παπάς και πρεσβυτέρα!

Με των ανέμων τα φτερά, με μυρωμένο αγέρα,

έρχονται και μας συναντούν σ αγνάντι ευλογημένο,

μαζί μας να αναπέμψουνε εκστάσεως τον αίνο!

Ξύλο Ζωής ορθώνεται, του ουρανού ισοστάσιο!

Παράδεισος πανόλβιος, θυσίας το θαυμάσιο!

Σαράντα μάρτυρες κρατούν την πίστη μες στην λίμνη!

Θρόισμα Αγγέλου ακούγεται και νικητήριοι ύμνοι!

Χρόνοι πολλοί κι αν έφυγαν θύμηση δεν γερνάει.

Στο ματωμένο πρόσωπο το τέκνο του φιλάει!

Ξηροποτάμου  του  Εφραίμ, τους λόγους  συναντάμε.

τις μνήμες τις σωτήριες,  μες στην νυχτιά διψάμε!

Δώδεκα και μισή, μεσημέρι Τρίτης, αντιμέτωποι με την… εκφραστική μας φτώχεια και την έλλειψη πρωτοτυπίας! Το ξανασκεφτόμαστε  και το ξαναλέμε:

Φαίνεται τόσο πολύς ο καιρός που κύλησε από τότε που πατήσαμε και για φέτος την Αγιορείτικη γη…. Μόλις μία μέρα και κάτι ώρες! Καθόμαστε με τον Νικόλα στο καταπληκτικό υπαίθριο αρχονταρίκι, έξω ακριβώς από των 40 μαρτύρων την Ξηροποταμινή πύλη. Η ματιά μας κατοπτεύει όσους φτάνουν με κάθε λογής  πλεούμενο στην Δάφνη. Μια θάλασσα, μεγάλη και ευρύχωρος να χωράει στα μάτια σου! Δεν τολμάμε να μιλήσουμε, μόνο ανασαίνουμε μυρωμένο αγέρι και αγναντεύουμε, περισκοπώντας σε ό,τι με δόξα και μεγαλοπρέπεια ντύνει το γαλάζιο. Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον!