Τα φλουριά της ΠΑΝΑΓΙΑΣ είναι τα χαρίσματα που δίνει στα παιδιά της. ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΡΙΑΝΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ολάκερη η ανθρωπότητα θα κλίνει γόνυ και θα ταπεινωθεί ενώπιον ΤΗΣ. Πολλάς χάριτας χρεωστούμε στην Κυρία των Ουρανών. Ακόμα δεν μίλησε η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ του Ελληνικού Έθνους. 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Να ποιος φυλάει  Ελλάδα – ΑΙΓΑΙΟ-  Κύπρο. Να ποιος θα αποκαταστήσει τα ΔΙΚΑΙΑ της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας. Να ποια θα επαναφέρει την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στην πνευματική οδό της ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑΣ.

Ορθόδοξη ερμηνεία του Καθίσματος της Κοιμήσεως “᾿Εν τῇ Γεννήσει σου σύλληψις ἄσπορος”

Σε εκτενέστερο άρθρο του υπό τον τίτλο “Η διδασκαλία περί «ασπίλου συλλήψεως» της Θεοτόκου υπό των Παπικών” ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης αναπτύσσει την ορθόδοξη ερμηνεία ενός πράγματι δύσκολου στην ερμηνεία Καθίσματος της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που θα ακούσουμε στην μεγάλη εορτή της Παναγίας μας το Δεκαπεντεύγουστο.

Μεταφέρουμε εδώ το σχετικό απόσπασμα:

Κάθισμα. ῏Ηχος γ´. Τήν ὡραιότητα

Εν τῇ Γεννήσει σου σύλληψις ἄσπορος· ἐν τῇ Κοιμήσει σου νέκρωσις ἄφθορος· θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν συνέδραμε Θεοτόκε. Πῶς γάρ ἡ ἀπείρανδρος βρεφοτρόφος ἁγνεύουσα; Πῶς δέ ἡ μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα; Διό σύν τῷ ᾿Αγγέλῳ βοῶμεν σοι· Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη.

Το μεγαλείο της ταπεινώσεως (Αρσένιος Μοναχός Σκήτη Κουτλουμουσίου)

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ

Όταν ένας Χριστιανός μετά από έντονη κοσμική και αμαρτωλή ζωή αποφασίζει να μετανοήσει και στο εξής να ζήσει πνευματικά, θα παρατηρήσει πως η αρετή της ταπεινώσεως έχει τον πρώτο λόγο. Παντού, όπου και αν πάει, όποιους πνευματικούς ανθρώπους ρωτήσει, θα του πουν πως πρέπει να αγαπήσει την ταπείνωση. Πολλές φορές, ο Ορθόδοξος Χριστιανός αναρωτιέται: «τί να σημαίνει ταπείνωση και πώς μπορεί κανείς να την αποκτήσει;».

“Η Μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα”

Κάθισμα. ῏Ηχος γ´. Τήν ὡραιότητα

Εν τῇ Γεννήσει σου σύλληψις ἄσπορος· ἐν τῇ Κοιμήσει σου νέκρωσις ἄφθορος· θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν συνέδραμε Θεοτόκε. Πῶς γάρ ἡ ἀπείρανδρος βρεφοτρόφος ἁγνεύουσα; Πῶς δέ ἡ μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα; Διό σύν τῷ ᾿Αγγέλῳ βοῶμεν σοι· Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη.

πρωτοπρεσβύτερου Θεμιστοκλή Μουρτζανού

Η πίστη είναι στηριγμένη στο παράδοξο. Υπερβαίνει τα όρια, τα μέτρα της λογικής. Μας οδηγεί στην υπέρβαση των φυσικών όρων, αυτών που ο ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει και να αποδεχθεί. Γι’ αυτό και ονομάζεται πίστη το παράδοξο.Παρότι έχει τη δική του λογική, για όσους επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή μόνο με τον λόγο, απαιτείται ένα άλμα για να το αποδεχθεί κάποιος.