“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020

☦Χτίζετε γέφυρες ἤ φράκτες;

Μια φορά κι έναν καιρό, μάλωσαν δύο αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες. Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους. Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα, και συνεργάζονταν αρμονικά για την εμπορία των προϊόντων τους.Όμως, η μακρά συνεργασία τους διεκόπη απότομα. Η διένεξη ξεκίνησε από μια μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε μια σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών κουβέντων.

☦Την ώρα πού ή Θεία Λειτουργία τελείται στην γη, στο Ναό, τελείται και μια άλλη λειτουργία στον Ουρανό

Αυτό το έδειξε ό Θεός σε έναν άνθρωπο σε κάποιο μοναστήρι.
Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής. Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν ή λειτουργία. Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του. Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα.

☦ Αυτός ο χειμώνας θα είναι ο χειρότερος του Ελληνισμού, αλλά θα στέκει δίπλα μας η ΠΑΝΑΓΙΑ για να μας σώζει.

(ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΟΛΟΥΣ)
Ο τίτλος δεν είναι βαρύγδουπος για να εντυπωσιάσει, είναι τα λόγια ενός γνωστού πνευματοφόρου γέροντα. Εδώ που φτάσαμε πρέπει να λέμε αυτά που διασταυρώσαμε ή είναι δικές μας μαρτυρίες, ώστε να αξιολογηθούν από τους πιστούς και να επιλέξουν τι πρέπει να κάνουν στα δύσκολα.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η οργή, η θλίψη για αυτά που μας έκαναν τόσα χρόνια ή γιατί επιτρέψαμε εμείς λόγω των αμαρτιών μας να γίνουν, ας μετατραπούν σε Πίστη, Ψυχραιμία , Ομοψυχία ώστε σαν μια γροθιά πιστοί και δυσκολεμένοι αδελφοί να περάσουμε τις ιστορικές αυτές στιγμές δίχως μεγάλες απώλειες.