“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

☦ Κάνε το σταυρό σου και περιφρόνησε το διάβολο

Άφησε τον αυτόν, μου έλεγε ο π.Πορφύριος για το διάβολο.

Μην του δίνεις σημασία. Όσο του δίνεις σημασία, τόσο περισσότερο σε πλησιάζει.

Αν θέλεις να τον διώξεις, να τον απομακρύνεις από κοντά σου, πάψε να του δίνεις σημασία.

Περιφρόνησέ τον. Μόνο η περιφρόνηση του αξίζει.

Από τη στιγμή που θα αρχίσει να την εισπράττει, θα αρχίσει και θα υποχωρεί.

Μέχρι που, τελικά, θα τραπεί σε φυγή. Η περιφρόνηση αποτελεί το δεύτερο όπλο, μετά τον Τίμιο Σταυρό, κατά του διαβόλου!

☦ ΡΩΣΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ "ήταν ένα όνειρο και πάει" «Προς στιγμήν Μέγας ο Άγαρ» στην μεγαλύτερη γεωπολιτική παγίδα που στήθηκε στην Ιστορία.

ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΝ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ

ο Άγαρ τώρα ανοίγεται προς τα ανατολικά( σήμερα σύγκρουση Αρμένων- Αζέρων)  αύριο προς τα δυτικά βλ. ΑΙΓΑΙΟ 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας Στανισλάβ Μπελκόφσκι στις 3 Οκτωβρίου στον ραδιοφωνικό σταθμό https://echo.msk.ru/news//

Τι ειπώθηκε σε γενικές γραμμές:Από το καλοκαίρι που μετέτρεψε την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ έπρεπε να το περιμένουμε, ότι ο Ερντογάν θα υλοποιήσει αυτά που προανήγγειλε μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ δηλ. την επανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Το καλοκαίρι αντιδράσαμε χαλαρά με την μετατροπή της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τζαμί , μόνο η Ελλάδα έδειξε μια επιθετική συμπεριφορά.

☦ “Κάνοντας τον Θεό να χαμογελάει..”

(Θηβαίος Πολίτης: το παρακάτω κείμενο το δημοσιεύουμε στη μνήμη της μακαριστής αγίας γερόντισσας και Ηγουμένης της Ι.Μ. Ζωοδόχου Πηγής Άνδρου - Ευγενίας (1929-2016) , από την οποία κρατούμε ως μεγάλη ευλογία την προσωπική αναφορά της στον πνευματικό αγώνα που δίνουμε όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τις ιστοσελίδες μας. Στην φωτογραφία, μια από τις λίγες που υπάρχουν, εικονίζεται η αγία γερόντισσα μαζί με τον Μητροπολίτη Σύρου και Άνδρου Δωρόθεο Β'. Να έχουμε πάντα την ευχή της από εκεί ψηλά που βρίσκεται.  Αμήν)

«Ἐπισκέφθηκα πρό ἐτῶν μεγάλη γυναικεία Μονή. Μεταξύ τῶν μοναζουσῶν, τίς ὁποῖες γνώριζα, ἦταν καί μία σχεδόν αἰωνόβια.Ὕπαρξη ὀλιγογράμματη, ἀλλά ἁγιασμένη. Λόγῳ τοῦ γήρατος δέν σηκωνόταν πλέον ἀπ’ τό κρεβάτι. Καθόταν μόνο πάνω σ’ αὐτό. Πῆγα στό κελλί της.

Κλαίγοντας μοῦ εἶπε τό… παράπονό της: “Ἄχ, αὐτή ἡ Γερόντισσα! Τήν παρακαλῶ νά μοῦ δίνη δουλειά νά κάνω ἐδῶ πάνω στό κρεβάτι, ἀφοῦ δέν μπορῶ νά σηκωθῶ ἄν δέν μέ κρατοῦν, καί αὐτή δέν μοῦ δίνει. Μπορῶ νά τυλίγω κουβάρια. Δέν μέ ἀφήνει, ὅμως. Μοῦ λέει ὅτι δούλεψα ὀγδόντα χρόνια στό Μοναστήρι. (Εἶχε μεταβῆ ἐκεῖ σέ ἡλίκα 16 ἐτῶν.) Ἀλλά ἔτσι ἐγώ τρώω δωρεάν τό ψωμί μου. Δουλεύουν ἄλλες καί ταΐζουν ἐμένα. Τί νά κάνω, ὅμως; Ἡ Γερόντισσα δέν ὑποχωρεῖ. Στενοχωρήθηκα τόσο πού δέν ἤθελα νά τρώω.