Πήγαν την Συμφωνία των Πρεσπών να υπογραφεί στον Ουρανό και οι Άγγελοι την πέταξαν στην γη.

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν υπογράφτηκε τελικά  στον Ουρανό για αυτό και οι εξελίξεις καλπάζουν. 

Όλα τα Βαλκάνια μοιάζουν με χάρτινο πύργο, προηγείται όμως η κατάρρευση των χαλβάδων. Σε μια συγκέντρωση για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας είχαμε δίπλα  μια πολύ ηλικιωμένη συνταξιούχο Λυκειάρχη. Την είχε πιάσει το παράπονο της κατάφωρης αδικίας και μονολογούσε λέγοντας… Δεν πιστεύω σε κανένα από όλους αυτούς που μιλούν. Πιστεύω ότι μόνο ο ΑΓΙΟΣ Γέροντας Παίσιος από εκεί που είναι θα μας δικαιώσει.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Καλή μου Κυρία σήμερα σας θυμηθήκαμε σήμερα. Η συμφωνία για την οποία πολλοί έφαγαν ξύλο και δακρυγόνα, σπρωξιές και βρισιές δεν πρωτοκολλήθηκε στον Ουρανό και πνευματικά είναι κενού περιεχομένου. Να τα βάλλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Το αφήγημα των πρωτεργατών της συμφωνίας αυτής ήταν η σταθερότητα στα Βαλκάνια και η  οικονομική ανάπτυξη με την συνύπαρξη  καλής γειτονίας μέσω της ΕΕ που με την αποδοχή της νέας  ονομασίας τους  θα έκανε αποδεκτή την παρουσία των βορείων γειτόνων μας στην ΕΕ.

Ἡ καρδιά τοῦ ἀποστόλου Παύλου καί ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς (18.10.2019)

Κηρύγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴν ἀρχιερατικὴ  Θεία Λειτουργια τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου ἁποστόλου Λουκᾶ, ποὺ τελέσθηκε στὸν ὁμώνυμο πανηγυρίζοντα ναὸ τοῦ χωριοῦ  Ὀροῦντα τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (18.10.2019).

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Σε κάθε εποχή της ανθρωπότητας, ιδιαίτερα στις περιόδους της κρίσης, το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος που κυβερνά την Εκκλησία και την οδηγεί στα έσχατα, αναδεικνύει πρόσωπα οδοδείκτες. Σε μια εποχή η οποία γνώρισε δύο παγκοσμίους πολέμους, μία εθνική καταστροφή και έναν εμφύλιο σπαραγμό και η οποία έγινε μάρτυρας μιας πρωτοφανούς αστυφυλίας και εκκοσμικεύσεως, εν ταις οπαίς της γης του Αγιωνύμου Άθωνος εφάνη άνθρωπος με το όνομα Ιωσήφ: ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ή Σπηλαιώτης, όπως συνηθίσαμε να τον ακούμε όσοι από μικρή ηλικία επισκεπτόμασταν το Άθω.

Όποιος διαβάσει τον βίο του και την επιστολογραφία του αποκομίζει μία σπάνια για την εποχή μας αίσθηση: της αυθεντικότητας. Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ήταν από εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι έγιναν οι ίδιοι θεμέλιο και ρίζα. Δημιούργησαν μία πνευματική βάση, χωρίς να έχουν παραλάβει οι ίδιοι από πριν κάτι.

Όσιος Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης

Ο Σιμωνοπετρίτης ηγούμενος Ιερώνυμος συνήθιζε να κοιμάται στο σκαμνί ή στην καρέκλα και για λίγο. «Στον μοναχό είναι αρκετό και τ’ ότι βρίσκεται κάτω από σκεπή» έλεγε. «Περισσότερο πετρέλαιο είχε κάψει στη λάμπα του για τις αναγνώσεις και μελέτες του, παρά νερό είχε πιει σε όλη του τη ζωή», έλεγαν.

Όταν αδελφοί του τον κα­τηγόρησαν για καταχραστή, ενώ γνώριζε καλά τους καταχραστές, η ανεξικακία του δεν του επέτρεψε να τους μαρτυρήσει και απλά στους ανακρίνοντες είπε: «Μήπως ο άγιος Σίμων γνωρίζει… Μήπως εκείνος χρειάσθηκε τα χρήματα και τα πήρε …». Υπέμεινε αδιαμαρτύρητα εξορία. Έκανε βουρδουνάρης στη μονή Κουτλουμουσίου. Έμεινε για λίγο σε μία καρβουναποθήκη στα Καυσοκαλύβια. Διήλθε από το μετόχι του Αγίου Χαραλάμπους στη Θεσσαλονίκη και κατέληξε στο μετόχι της Αναλήψεως των Αθηνών. Δεν έπαυσε ποτέ να προσεύχεται θερμά για τους κατηγόρους και τους συκοφάντες του.

Όσιος Δανιήλ Κατουνακιώτης

Ήταν ιερός βλαστός και ευώδης ανθός της μαρτυρικής γης της Ιωνίας ο Γέροντας Δανιήλ ο Σμυρναίος. Την ευωδία του ευφράνθηκαν πολλοί, στη μεταφύτευσή του στο Περιβόλι της Παναγίας, και τους καρπούς των αρετών του επίσης.

Αριστούχος απόφοιτος της Ευαγγελικής σχολής της Σμύρνης, υιός ευλαβέστατων γονέων, μελετητής της Αγίας Γραφής και της Φιλοκαλίας. Μετά από προσκύνημα μονών και ναών της Πελοποννήσου και των νήσων του Αιγαίου και την προτροπή του οσίου Αρσενίου (1800-1877) στην Πάρο, εισέρχεται στην αθωνική μονή του Αγίου Παντελεήμονος.