“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τρίτη 15 Μαΐου 2018

ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ

π. Δημητρίου Μπόκου
Μπορεί ο Χριστός να αποστέλλει τους πιστούς του «ως πρόβατα εν μέσω λύκων» (Ματθ. 10, 16), αλλά ταυτόχρονα υπόσχεται, ότι «θα τους σκεπάσει με τη δεξιά του, και με τον βραχίονά του θα τους υπερασπισθεί. 
Όλα τα στοιχεία της φύσης θα τα μεταβάλει σε όπλα για άμυνα εναντίον των εχθρών τους» (Σοφ. Σολ. 5, 16-17). Η γη, το νερό, η φωτιά, η κτίση ολόκληρη, μπορεί να αλλάξουν ακόμα και τη φύση τους, όταν το κρίνει ο Θεός, για να προστατεύσουν τους πιστούς του.

Άγιος Παχώμιος ο Μέγας: Ο ιδρυτής του κοινοβιακού μοναχισμού

Ανάμεσα στις μεγάλες μορφές του ορθοδόξου μοναχισμού ξεχωρίζει και ο άγιος Παχώμιος, τον οποίο η Εκκλησία μας τον προσαγόρευσε Μέγα, τόσο για την προσωπική του ασκητική οσιότητα, όσο και για την συμβολή του στη διαμόρφωση του κοινοβιακού μοναχικού ιδεώδους.
Γεννήθηκε το 292 στην περιοχή της Κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου από ειδωλολάτρες γονείς. Έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306-337) και σε ηλικία 20 ετών κατετάγη στον αυτοκρατορικό στρατό και συμμετέσχε στον εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Λικινίου. Για τον Χριστιανισμό άκουσε για πρώτη φορά στο στράτευμα και είδε τη διαφορετική ζωή και το ήθος των Χριστιανών και εντυπωσιάστηκε. Χριστιανοί στρατιώτες τον κατήχησαν στη νέα πίστη.

«Τόν ἅγιο Παΐσιο δέν ξέρω;»

–Σεισμός!

Πετάχτηκε ἀλαφιασμένη.

–Σεισμός!

Ἔτρεμε ὁλόκληρη.

Ἀπ᾿ τὶς φωνὲς καὶ τὴν τρομάρα της ξύπνησε κι ὁ ἄντρας της.

–Τί φωνάζεις ἔτσι, Γιώτα; Τί ἔπαθες;

–Ὁ σεισμός… τὸ σπίτι μας… γκρεμίστηκε…

–Εἶσαι καλά, γυναίκα; Ποιὸς σεισμός; Ποιὸ σπίτι; Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λές; Ἡσύχασε… Ἡσύχασε…

Τί εἶναι ἡ Παλαιά Διαθήκη; (γ)

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

π. Δημητρίου Μπόκου
Δείχνοντας πίστη στὸν Θεὸ ποὺ τὸν κάλεσε, ὁ Ἀβραὰμ ἀποβαίνει γενάρχης, μέσῳ τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακὼβ καὶ τῶν λοιπῶν πατριαρχῶν, ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ, ποὺ θὰ εἶναι στὸ ἑξῆς ὁ ἐκλεκτὸς Ἰσραήλ, ὁ περιούσιος λαὸς τοῦ Θεοῦ (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 408, Ἰούλ. 2017). Ἀπὸ αὐτὸν θὰ γεννηθεῖ κατὰ σάρκα, ὡς ἄνθρωπος, ὁ Χριστός. Ὁ Θεὸς συνάπτει Διαθήκη μὲ τὸν λαὸ αὐτόν, τὸν ἀναλαμβάνει μὲ ρητὴ συμφωνία ὑπὸ τὴν προστασία του, γιὰ νὰ τὸν διαφυλάξει στὴν ὀρθὴ πίστη μέχρι νὰ ἔλθει ἡ εὐλογημένη ὅλων τῶν γενεῶν, αὐτὴ ποὺ ἀνατέλλει σὰν αὐγή καὶ εἶναι ὡραία «ὡς σελήνη, ἐκλεκτὴ ὡς ὁ ἥλιος» (ᾎσμ. ᾈσμ. 6, 10), «ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ».