Η μόνη βία την οποία άσκησαν οι σύγχρονοι άγιοι -και αναφέρομαι μόνο σ’ αυτούς, γιατί τους γνωρίσαμε όλοι μας- ήταν η βία στον εαυτό τους. Η ηρεμία τους, ως καρπός κοινωνίας με τον Θεό, απέκλειε οποιαδήποτε άλλη βία. Οι άγιοι δεν έβρισαν ούτε τους αθέους, ούτε τους ολιγόπιστους, ούτε τους αμαρτωλούς, ούτε καν τους διώκτες τους.
Θεωροῦμε τὸ παράπονο τόσο μικρὴ καὶ ἀσήμαντη ἁμαρτία!... Ἡ ἐπίπτωση ὅμως μιᾶς καρδιᾶς ποὺ παραπονιέται εἶναι πνευματικὰ καταστροφική, διότι ὅταν παραπονιόμαστε, φέρουμε πικροὺς καρποὺς ποὺ καταλύουν τὴν εἰρήνη τὴν δική μας καὶ τῶν γύρω μας. Ὅταν ἀρνούμαστε νὰ γεμίσουμε τὴν ζωή μας μὲ παράπονα, διατηροῦμε τὴν ἐσωτερική μας εἰρήνη.
Καλοκαίρι του 2006 για Προσκύνημα στην ΠΑΝΑΓΙΑ την Μυρτιδιώτισσα. Με το που πατήσαμε το πόδι μας στα Κύθηρα αισθανθήκαμε μια ιερή ανατριχίλα. Βηματίζαμε πάνω σε χώματα που ποτίστηκαν με μαρτυρικό αίμα πολλών Ορθοδόξων Χριστιανών σε διάφορες και επάλληλες ιστορικές περιόδους με καταστροφές – δηώσεις – γενοκτονίες και σκλαβοπάζαρα.
Ἐσμικρύνθημεν παρὰ πάντα τὰ ἔθνη. Πετάξτε τὶς ἁλυσίδες καὶ φωνάξτε: «Ἐμεῖς θέλουμε Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα!». Ἕλληνες, σηκῶστε ἱερὸ πόλεμο καὶ διῶξτε ὅποιον κάνει ἔργο διαβόλου σ᾽ αὐτὴν τὴν ματωμένη χώρα. Δὲν σηκώνει ἄλλο. Ἐξεγέρθητε καὶ μὴ ὑπνῆτε, γιατὶ ἐγγὺς τὸ τέλος, ὄχι τοῦ κόσμου, ἀλλὰ τῆς Ἑλλαδίτσας.
(†) Μακαριστός Γεροντας Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης.
Καθηγούμενος Ι. Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.