“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Ο ΑΠΛΟΪΚΟΣ ΚΑΙ ΑΜΑΘΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ

Ο αββάς Δανιήλ ο Φαρανίτης διηγήθηκε ότι  ο αββάς Αρσένιος είπε για κάποιον μοναχό της  Σκήτης τα εξής :
Ο μοναχός αυτός ήταν σπουδαίος στην πρακτική  άσκηση  (νηστεία, αγρυπνία,  προσευχή, ψαλμωδία, υπακοή, τήρηση των εντολών, σωματικό κόπο κλπ)  αλλά απλοϊκός στην πίστη και από αμάθεια έσφαλλε λέγοντας: « Ο άρτος που παίρνουμε στη θεία κοινωνία δεν είναι αληθινά σώμα Χριστού αλλά σύμβολό του». Δύο γέροντες άκουσαν ότι λέει αυτό το πράγμα και, επειδή γνώριζαν ότι ήταν σπουδαίος  ως προς τον τρόπο της ζωής του, σκέφτηκαν ότι το λέει από ακακία και απλοϊκότητα.

Θεραπεία Pranic Healing από τη νέα υπουργό Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου

Θ.Π.: ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΜΕ “ΓΚΟΥΡΟΥ” ΚΑΙ “ΓΙΟΓΚΙΣ”. “ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΚΑΗΜΕΝΗ…”
Στο εν λόγω βίντεο εμφανίζεται η κυρία Κονιόρδου να πραγματοποιεί ενεργειακή θεραπεία. Σύμφωνα με την wikipedia το pranic healing είναι ένα σύστημα ενεργειακής θεραπείας που αντιμετωπίζει παθήσεις του σώματος χρησιμοποιώντας το ενεργειακό του πεδίο. iefimerida.gr
aktines.blogspot.gr/2016/11/pranic-healing.html

Μετασυνοδικοί κραδασμοί καί ἀπώλειες ψυχῶν

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης ‘’ἁγίας καί μεγάλης συνόδου’’ πλήγωσαν πολύ βαθιά τίς Ὀρθόδοξες συνειδήσεις μας. Οἱ καρδιές μας ξεχείλισαν ἀπό θλίψη καί ἀθυμία.
Οἱ πατεράδες μας οἱ πνευματικοί -εὐτυχῶς ὄχι ὅλοι- κατά τό ρῆμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ‘’ὅπως φαίνεται, ἀγάπησαν μιάν ἄλλη γυναῖκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δέν τούς κάμνει καμμίαν ἐντύπωση, ἐπειδή εἶναι σεμνή’’.(1)

Κραταιά Σκέπη της Ρωμιοσύνης η ΤΙΜΙΑ ΖΩΝΗ που κρατάει γη και ουρανό.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Πριν λίγο καιρό και ενώ οι Ρώσοι διαθέτουν τα καλύτερα στρατηγικά πυρηνικά και άλλα συμβατικά-τακτικά  όπλα ζήτησαν από το ΠΕΡΙΒΟΛΙ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας το πνευματικό όπλο της ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ της Υπεραγίας Θεοτόκου για να τους ευλογήσει από άκρο σε άκρο της αχανούς ρωσικής γης και κατά συρροή το προσκύνησαν σεβαστικά.