“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τρίτη 5 Μαΐου 2020

☦Ο λαϊκός ασκητής στο Άγιον Όρος που ευωδίασε!

Κάποτε στο Άγιον Όρος εργάζονταν ένας λαϊκός με το παιδί του για αρκετά χρόνια. Αργότερα βρέθηκε μια καλή δουλειά στην πατρίδα τους και ο πατέρας θέλησε να πάρει και το παιδί του, να είναι όλη η οικογένεια κοντά του.
Ο γιος του όμως δεν θέλησε να ακολουθήση τον πατέρα του στον κόσμο, γιατί είχε συγκινηθή από την ασκητική ζωή των Πατέρων, είχε υπ’ όψιν του και την κοσμική ζωή με το άγχος, δεν τον ακολούθησε.

Για όσους ειλικρινά ευλαβούνται τον Άγιο Παΐσιο: Ας δουν ότι καταδικάζει την ΣΙΩΠΗ τους σε θέματα Πίστεως! Η ΣΙΩΠΗ προέρχεται από συμφέρον!

Άγιος Παΐσιος: Έγκλημα η ΣΙΩΠΗ της Εκκλησίας ενάντια στους Άθεους
Είχε έρθει στο Καλύβι ένας άθεος μέχρι το κόκκαλο. Αφού είπε διάφορα, μετά μού λέει: «Εγώ είμαι εικονομάχος».
Από εκεί πού δεν πίστευε τίποτε, ύστερα έλεγε ότι είναι εικονομάχος. «Βρε αθεόφοβε, τού λέω, εσύ αφού δεν πιστεύεις σε τίποτε, τι μου λες ότι είσαι εικονομάχος;
Τότε, τον καιρό τής Εικονομαχίας [2], μερικοί Χριστιανοί από υπερβολικό ζήλο έπεσαν σε πλάνη, έφθασαν στην άλλη άκρη, και μετά ή Εκκλησία τοποθέτησε το θέμα· δεν είναι ότι δεν πίστευαν». Υποστήριζε εν τω μεταξύ όλη την σημερινή κατάσταση. Μαλώσαμε εκεί πέρα.

Ο Όσιος Σεραφείμ ο ασκητής της Δομβούς Βοιωτίας (6 Μαίου)

τοῦ Κώστα Β. Καραστάθη, ἱστορικοῦ-συγγραφέως
Ο ΕΚ ΖΕΛΙΟΥ ΛΟΚΡΙΔΟΣ ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΓΝΩΣΤΟΣ ΩΣ ΜΟΝΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΔΟΜΒΟΥΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ,γεννήθηκε τό 1527. Κατά τή βρεφική του ἡλικία, γράφουν οἱ βιογράφοι του, μολονότι δέν εἶχε κάν ἐπίγνωση τοῦ χρόνου καί τῶν ἡμερῶν τῆς ἑβδομάδας, τηροῦσε τή νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς, ἀποφεύγοντας ὁλημερίς τό θηλασμό ἀπό τή μητέρα του, καί μονάχα ἐλάχιστα θήλαζε τό βράδυ ἐκείνων τῶν δύο ἡμερῶν. Ἦταν προφανές ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα, προγινώσκοντας τή μελλοντική πορεία του, καθοδηγοῦσε τό παιδί νά τιμᾶ τίς ἡμέρες τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου. Ἡ θεία τούτη ἐπενέργεια κατά τή βρεφική ἡλικία τοῦ Ἁγίου δέν εἶναι ἡ μοναδική στήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία. Γιατί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί  «οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδέ ἐκθελήματος σαρκός, οὐδέ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ’ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν» (Ἰω. α´, 13)*.