“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος εὐεργέτης τοῦ ἑλληνισμοῦ

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 
Μορφή πρώτου μεγέθους, κορυφαία καί μοναδική γιά τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας! Ἄρχισε τή δράση του ὡς φανατικός διώκτης τῶν χριστιανῶν καί στή συνέχεια ἔγινε ὁ πιό φλογερός καί ἀκάματος ἀπόστολος τῆς νέ­ας πίστεως, τῆς «καινῆς κτίσεως» (βλ. Β´ Κο 5,17). «Πάντων τῶν ἀνθρώπων ἀμείνων», κατά τόν Χρυσόστομο, ὑ­ψώ­θηκε στήν ἱστορία ὡς ὁ «πρῶτος μετά τόν Ἕνα». Εὔ­στοχα λέχθηκε ὅτι, ἄν ζοῦσε στίς ἡ­μέρες του ὁ Διογένης, θά ἔσβηνε τόν συμ­βολικό φανό του, γιατί στό πρόσ­ω­πο τοῦ Παύλου θά ἔβρισκε τόν ἄν­θρω­πο πού ἐναγωνίως ἀναζητοῦσε.

Η ΜΕΧΑΛΟΧΑΡΗ εμφανίζεται σε φωτομοντέλο στην Μύκονο και του λέει…

«Γιατί είσαι γυμνή, δεν σου είπαν ότι τον ΥΙΟ Μου τον ξεγύμνωσαν πάνω στον ΣΤΑΥΡΟ για να σώσει εσένα και όλο τον κόσμο;»
«Γιατί είσαι θεόγυμνη σαν την Ελλάδα που την ξεγύμνωσαν οι εχθροί μου;»
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Πως μπορείς να πλησιάσεις το συγκλονιστικό αυτό γεγονός σαν έκτακτο γεγονός και να μην φοβάσαι με την γραφή σου, μην τυχόν  το αδικήσεις; Αυτό το γεγονός  έγινε αρχές του φετινού Ιούνιου, μόλις έσφιξαν οι πρώτες ζέστες.

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ - “ΣΤΟΥΣ ΑΪ-’ΠΟΣΤΟΛΟΥΣ"

π. Δημητρίου Μπόκου
[Στους όπου γης συγχωριανούς μου, αγάπης ένεκεν]
Κάθε χρόνο η μικρή μας συνοδεία ανέβαινε με κόπο πρωί-πρωί το φιδωτό μονοπάτι. Προορισμός μας τα Ταμπούρια, συνοικία του χωριού Τετρακώμου Άρτας, όπου γινόταν το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων (29-30 Ιουνίου).
Στα 1000 μ. υψόμετρο, συντροφιά με τα πανύψηλα έλατα, στο σβήσιμο της δασωμένης κορυφογραμμής της Κρανούλας, ύψωνε το ταπεινό του ανάστημα το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, που έδινε και το όνομά του στην τοποθεσία. «Στους Άι-’Ποστόλους» λέγαμε. Το ιερό του αγνάντευε τις γυμνές γρανιτένιες κορφές των θεσσαλικών βουνών, φυσική προς τα νοτιοανατολικά συνέχεια της οροσειράς των Τζουμέρκων, με τον Ασπροπόταμο (Αχελώο) να φιδοσέρνεται ανάμεσά τους. Στα δυτικά, απέραντες λοφοσειρές, καταπράσινες, έφταναν ως εκεί που έσβηνε ο ορίζοντας. Πανοραμική απόλαυση, όπου κι αν έστρεφες το βλέμμα!