☦ «Μια γυναίκα ρωτήθηκε κάποτε:

-Τι κερδίζετε με το να «προσεύχεστε» τακτικά στον Θεό;

Αυτή απάντησε:

-Γενικά «δεν κερδίζω τίποτα», αλλά «χάνω πράγματα».

 Και παρέθεσε όλα όσα έχασε προσευχόμενος στον Θεό τακτικά:

- Έχασα την περηφάνια μου.

☦ “Κύριε, εγώ μεν ως άνθρωπος αμαρτάνω , συ δε ως Θεός ελέησόν με…”

☦ Πήγαινε νά τόν επισκεφτείς στη Σουρωτή,πες του ότι θες με πίστη και εκείνος που έχει μεγάλη παρρησία στο Θεό θα στο δώσει

Ήταν θυμάμαι Φθινόπωρο του 1994 όταν πήγα σέ ένα σπίτι στη δυτική Θεσσαλονίκη ασκώντας τό επάγγελμα μου...

Ό άνθρωπος που θά ανανέωνε τό συμβόλαιο του ήταν πρώτος εξάδελφος του Αγίου Παϊσίου.

Στην αρχή δεν τό γνώριζα και καθήμενος στο σαλόνι του σπιτιού του περιμένοντας νά έρθει με τό κέρασμα αντίκρισα ότι όλος ο χώρος είχε τίς φωτογραφίες τού Αγίου....

-Μεγάλη μορφή ό Γέροντας τού λέω....

☦ Γι' αὐτό δῶσε στόν ἄλλον πρῶτα ἕνα χαμόγελο

Νὰ κάνετε τοὺς ἄλλους νὰ σᾶς καμαρώνουν, νὰ σᾶς ἀγαποῦν,νὰ χοροπηδοῦν ἀπὸ τὴ χαρά τους, ὅταν σᾶς συναντοῦν.

Διότι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στὴν ζωή τους, στὸ σπίτι τους, στὸ σῶμα τους καὶ στὴν ψυχὴ τους ἔχουν πόνο, ἀρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, καὶ ὁ καθένας κρύβει τὸν πόνο μέσα στὸ πουγγὶ του τὸ κρυφό, μέσα στὴν καρδιά του, στὸ σπίτι του, γιὰ νὰ μὴν τὸ ξέρουν οἱ ἄλλοι. 

☦ Πολλοί πᾶμε στo Χριστό, στην Έκκλησία Του, ἀλλά λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι που ὠφελοῦνται

Πολλοί πᾶμε στό Χριστό, στήν Έκκλησία Του, ἀλλά λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι πού ὠφελοῦνται, γιατί δέν πᾶνε μέ συνειδητοποιημένη πίστη, ὅπως ἔκανε ᾑ αἱμορροοῦσα γυναῖκα τοῦ Εὐαγγελίου. Πάρε ἕνα ξύλο καί βάλτο στήν πρίζα τοῦ ρεύματος, δέν θά γίνει τίποτα. Πάρε ἕνα σύρμα καί βάλτο στήν πρίζα τοῦ ρεύματος καί θά γίνει ἠλεκτρική ἐκκένωση.