“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Σκαλοπάτια σαρακοστιανά

-Αν νηστεύεις, κάνε το με ταπείνωση.
Αν τρως, μην προκαλείς.
Αν εσύ θες ταχινόσουπα, καν’ του παιδιού σου μια κοτόσουπα. Και δως του ένα φιλί σοκολατένιο.

-Αν πας εκκλησία, κάνε ησυχία. Εγώ κοιμάμαι.
Αν προσεύχεσαι, δείξε μου τη γαλήνη σου.
Αν είσαι του Χριστού, άσε να μυρίσω τη γλύκα των χνώτων Του στα χείλη σου.
Αν μετάνιωσες, πάρε ρίσκα και τόλμησε καινούργια πράγματα.

Νηστέψετε από την ΑΙΡΕΣΗ και την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Σεβαστοί Πατέρες νηστέψετε πραγματικά και οδηγείστε Θεοφόρα το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. 
Ματώστε τα γόνατα σας με γονυκλισίες ψυχής. Τα 24 ώρα αυτής της Μεγάλης Σαρακοστής είναι κρίσιμα για όλο τον κόσμο.

Η Τουρκία «έκλεισε» δύο φράγματα του Ευφράτη!

Θ.Π.: «Όταν ακούσετε , ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα, να ξέρετε ότι ήδη μπήκαμε στην προετοιμασία του Αρμαγεδώνα, και ότι διακόσια εκατομμύρια στρατός θα διαβή τον Ευφράτη για την Μέση Ανατολή ….» ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο τουρκικός στρατός έχει πάρει υπό τον έλεγχό του και έχει προχωρήσει στο κλείσιμο δύο υδάτινων φραγμάτων του ποταμού Ευφράτη, δημιουργώντας συνθήκες για την έναρξη ενός πολέμου που θα έχει ως τρόπαιο το ακριβότερο αγαθό, το νερό.
Η συγκεκριμένη ενέργεια της Τουρκίας αποσκοπεί στην άσκηση πίεσης προς τους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους απειλεί ευθέως με απώλεια νερού αλλά και ηλεκτρικού ρεύματος στις περιοχές που έχουν ήδη απελευθερωθεί από τους τζιχαντιστές του Daesh (Ισλαμικό Κράτος), με αποτέλεσμα να μην μπορούν είτε να κατοικηθούν είτε να καλλιεργηθούν από τους κατοίκους που επιστρέφουν στα σπίτια και στα χωράφια τους.

Η γλυκιά παρηγορία της Παναγίας στον Γέροντα Παϊσιο

«…Στο Ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης ο Πατήρ Παϊσιος έζησε έντονα και την μητρική στοργή της Παναγίας, η Οποία του εμφανίσθηκε σαν καλή Μητέρα, την παραμονή της ημέρας που κοιμήθηκε η κατά σάρκα μητέρα του. Ο Όσιος είχε ήδη συμπληρώσει ένα χρόνο στην έρημο (σ.σ. του Σινά), και κατά την διάρκεια του χρόνου αυτού υπέφερε πολύ, κάθε φορά που ερχόταν στο νου του ο σκληρός λόγος που της είχε πει, όταν την αποχαιρετούσε:

«Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν»

Μια μέρα, την ώρα που περνούσα μαζί με τον όσιο από την πλατεία της πόλης, βλέπω στα δεξιά μου έναν άνθρωπο, που κάτι σιγομουρμούριζε. Τον ακολουθούσαν ένα σμάρι φτωχοί και ζητιάνοι, ζητώντας του ελεημοσύνη. Κι εκείνος, ενώ έκανε πως τους απόδιωχνε τάχα, τους έβαζε κρυφά στα χέρια τα ελέη της αγάπης του. Μ’ αυτόν τον τρόπο έκρυβε από τους ανθρώπους τις αγαθοεργίες Του.
Εγώ όμως το πήρα είδηση. Σκούντησα λοιπόν τον όσιο και του φανέρωσα χαμηλόφωνα την αρετή του διαβάτη. Αυτός δεν φάνηκε να εντυπωσιάστηκε.

ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ

π. Δημητρίου Μπόκου
Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν’ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,
κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μιὰ φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγὴ
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;
Ἕ­να αἰχ­μη­ρό­τα­το βέ­λος ρί­χνει κα­τευ­θεί­αν στὴν καρ­διὰ τῆς  βο­λι­κῆς μας ἐ­πα­νά­παυ­σης ὁ ποι­η­τὴς Ντί­νος Χρι­στι­α­νό­που­λος μὲ τοὺς στί­χους αὐ­τούς. Ποι­ὸς κά­θε­ται νὰ σκε­φθεῖ τὸν ἄλ­λο, τὴ στιγ­μὴ ποὺ ἐ­μεῖς εἴ­μα­στε μιὰ χα­ρά;