Στις Παρακλήσεις απλά πορευόμαστε προς τη Μάνα μας, την Παναγία, για να σωθούμε με την αστείρευτη και ζωογόνα στοργή Της. «Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους Σου, Θεοτόκε, ότι πάντες, μετά Θεόν, εις Σε καταφεύγομεν ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν»! Στο πρόσωπο της Θεοτόκου παύει η οικτρή δουλοποίησή μας και η δουλαγωγία μας από την αμαρτία, ο συμφυρμός μας από τη λύπη, τη φθορά και τον θάνατο της αμαρτίας. Εξαιτίας Της γινόμαστε κατά Χάριν τέκνα Θεού.
ΚΑΛΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ
Ρωμ. 12,2 καὶ
μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς
ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ
τέλειον.
Ρωμ. 12,2 Και
προσέχετε να μη συμμορφώνεσθε με τα φρονήματα και τον τρόπον της ζωής των
ανθρώπων της υλόφρονος αυτής εποχής, αλλά συνεχώς να μεταμορφώνεσθε με το
ξεκαινούργωμα και την ευθυκρισίαν του νου σας, ώστε να εξακριβώνετε και να
διακρίνετε, ποίον είναι το θέλημα του Θεού, το οποίον έχει πάντοτε ως
χαρακτηριστικόν του γνώρισμα, ότι είναι αγαθόν, ευάρεστον εις αυτόν και
τέλειον.
Προς Ρωμαίους Επιστολή Παύλου Κεφ. 12,2
