“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Η Αγία Αικατερίνα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ο υμνωδός την ονομάζει «πανεύφημον νύμφην Χριστού» την Αγίαν Αικατερίναν και πολύ δικαίως γιατί η Αγία ως μόνον νυμφίον της ψυχής της είχε κάνει τον Χριστόν. Η ζωή της πραγματικά πολύαθλος κατέπληξε τους πάντας. Η σοφία και η γνώσις, όλη η επιστήμη του καιρού της είχε γίνει κτήμα της. Όλα όμως τα περιφρόνησε για την αγάπη του μοναδικού Νυμφίου, του Χριστού.
Και όμως η σοφία του κόσμου αυτού δεν την παραπλάνησε, ούτε η γήινη φιλοσοφία. Την έθεσε στην υπηρεσία της αληθινής φιλοσοφίας, για να ελκύση στην πίστι του Χριστού τους φιλοσόφους του καιρού εκείνου και τους ρήτορας.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ το σχέδιο των πονηρών ανθρώπων (ΓΕΡΟΝΤΑΣ Θεόκλητος ο Διονυσιάτης), τώρα παίρνει σειρά το ΣΧΕΔΙΟ του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ (ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ). Και μια εξομολόγηση.

Η παρακάτω συνομιλία με Γέροντα Αγιορείτη που βγήκε στον κόσμο  έγινε μετά από  την Θεία Λειτουργία για τον φετινό εορτασμό των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου και μας έδωσε το έναυσμα για περαιτέρω προβληματισμό πάνω σε αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας. 
-Γέροντας: « παιδί μου να γίνουμε όλοι μας ένα ΠΡΟΣΦΟΡΟ για τον ΧΡΙΣΤΟ και την Ελλάδα μας για να μας μνημονεύουν οι επόμενοι»
-Αν Γέροντα τους τα πω αυτά θα με περάσουν για παλαβό, γιατί ο κόσμος εκεί έξω αγρίεψε.
-Γέροντας : « τότε να τους πεις ότι η πείνα και οι δυσκολίες θα μας κάνουν ΠΡΟΣΦΟΡΟ και προσφορά προς τους συνανθρώπους μας  και από ΑΓ(ΡΙ)ΟΙ θα γίνουμε ΑΓΙΟΙ»
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Στο τέλος των λεγομένων του ο Γέροντας αυτός που ήταν πνευματικό παιδί δυο μεγάλων μορφών της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, του Γέροντα Θεόκλητου του Διονυσιάτη και του ΑΓΙΟΥ πατρός ημών ΠΑΙΣΙΟΥ  μας εξομολογήθηκε κάτι που το αναφέρουμε στο τέλος της συγγραφής  αυτής.