“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2023

☦ Άγιος Νεκτάριος: «Όλα νικιούνται – Τίποτα να μην σας απελπίζει»

☦ «Πῶς προπορεύεσθε, ἀδελφέ, ἀπό τόν Πενταπόλεως, τόν πρό πολλοῦ ἐνταχθέντα μεταξύ τῶν ἁγίων ἱεραρχῶν;» - Ὁμολογία ἀσκητοῦ περί τῆς Ἁγιότητος τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως

Ἀποφεύγοντας λοιπὸν νὰ παρασταθοῦμε καὶ παρακολουθήσουμε εἴτε γενικά, εἴτε μὲ λεπτομέρειες τὴν παραμονή του στὴ χερσόνησο τοῦ Ἄθω, τὴν καταγεμάτη διδαχή, συγκίνηση καὶ δέος, θὰ βρεθοῦμε κοντὰ σὲ μία ἐπίσκεψη ποὺ ἔκανε μιὰ ἀπὸ κεῖνες τὶς ἡμέρες στὰ Καυσοκαλύβια, στὴ δροσερὴ Κερασιὰ κι ἀπὸ ἐκεῖ στὰ Κατουνάκια, στὸ Ἡσυχαστήριο τῶν ζωγράφων Δανιηλαίων, στὴν ἀκροτοπιά, πού, ὅπως λένε, ψέλνουν ἀγγελικά. Ἦταν μία ταλαιπωρία, γιὰ νὰ φθάσει ὡς ἐκεῖ. Ἀλλὰ ὑπερνικήθηκε ἀπὸ τὸν ἔρωτα ποὺ ἔνοιθε γιὰ βυζαντινὲς μελῳδίες, γιὰ κατανυκτικοὺς ὕμνους στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

☦ Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος έλεγε σε έναν άπιστο Χωροφύλακα, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να εκκλησιάζεται και να Κοινωνεί.

Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος έλεγε σε έναν άπιστο Χωροφύλακα, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να εκκλησιάζεται και να Κοινωνεί. Ο Χωροφύλακας όμως αδιαφορούσε και δεν πίστευε σε τίποτα.

☦ ΤΙ ΕΒΛΕΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΕ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΤΑ «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ;

ΠΟΙΟΥΣ «ΓΝΩΣΤΙΚΟΥΣ» ΕΝΝΟΟΥΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ «ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ  ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ»;

☦ Κάτωθεν του χρυσοϋφαντου σκέπαστρου της Τίμιας Κάρας του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ η ΕΛΛΑΔΑ τον ικέτευσε “ελθέ και σώσον ημάς” (1η δημοσίευση 4-9-17)

Του  Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα

Κάτωθεν του Τιμητικού Σκέπαστρου της Τίμιας Κάρας του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ στην Λιτανεία που έγινε την Κυριακή στις 3 Σεπτεμβρίου του 2017 στην εορτή της μνήμης της Ανακομιδής των Ιερών του Λειψάνων ακούστηκαν ικεσίες, όπως μας μεταφέρθηκαν από φίλους προσκυνητές.

☦ Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ

ΙΓ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ματθ. κα’ 33-42

33 Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. 35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλ-λους­ δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.

☦ Τί σημαίνει “αρχή της ινδίκτου”; (1η Σεπτεμβρίου)

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη “indictio”, η οποία σημαίνει ορισμός – δηλαδή την έναρξι του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρησι του στρατού. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζωνται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννησι του Χριστού.