“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021

☦ Φώναζε ο δαίμονας πριν τα ΑΓΙΑ ΦΩΤΑ "φέτος τα νερά είναι δικά μου"

Στο ιστορικό, άγιο και μαρτυρικό Μεσολόγγι που το περικυκλώνουν τόσα νέρα (ουσιαστικά πλέει μέσα σε αυτά) συνέβη το εξής γεγονός που μας μεταφέρθηκε προς ΔΟΞΑ του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.

Ένας αξιολύπητος συνάνθρωπος μας, μια δυσκολεμένη ψυχούλα κατέφυγε στο Πετραχήλι του Ιερέα τις  γιορτινές ημέρες που ήταν βάσει της ΚΥΑ ανοιχτοί οι Ιεροί Ναοί  για να του διαβάσει τις ευχές που έχει η εκκλησία μας για τον εξορκισμό. Τα παρακάτω , όπως μας μεταφέρθηκαν: 

☦ Είδα τις προάλλες μια φωτογραφία μιας γυναίκας που βυθιζόταν στα ήρεμα νερά ενός ωκεανού με τα χέρια απλωμένα και από κάτω έγραφε η λεζάντα: ‘ελεύθερη’.

Κι έπειτα αναρωτήθηκα: ‘Άραγε εγώ είμαι ελεύθερος; Και τί σημαίνει ελευθερία;’ Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα πάθη μου. Πώς να είμαι ελεύθερος όταν καταδυναστεύομαι από αυτά; Είμαι σκλάβος αλυσοδεμένος από τον εγωισμό μου, το θυμό μου, την φιληδονία, την κενοδοξία και τόσα άλλα… Ελεύθερος είναι ο άγιος, αυτός που έχει νικήσει τη σάρκα του και τις κακές ροπές της ψυχής του και είναι κύριος του εαυτού του. Πόσο λίγοι είναι όμως αυτοί! Και πόσοι ακόμα και απ’ αυτούς που με τη Χάρη του Θεού και με σκληρό και επίπονο αγώνα κατάφεραν να νικήσουν κάποια πάθη τους, δεν τα είδαν να επιστρέφουν με ορμή μόλις έχασαν για λίγο την προσοχή τους και τη θεία Βοήθεια; Ελεύθερος είναι αυτός που όταν μπορεί να θυμώσει δε θέλει και όταν θέλει δεν μπορεί. Ελεύθερος είναι αυτός που συγχωρεί, που δεν έχει μέσα του ίχνος μνησικακίας για τους άλλους ό,τι κι αν του έχουν κάνει στο παρελθόν ή στο παρόν.