☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ - Ἰωσήφ τοῦ ἀπό Ἀριμαθαίας καί τοῦ Νικοδήμου

Κατά ἕνα παλαιό λειτουργικό ἔθιμο τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν ἑπομένη τῶν μεγάλων ἑορτῶν τελεῖται ἡ «Σύναξις», πανηγυρική δηλαδή συνάθροισις τῶν πιστῶν, πρός τιμήν τῶν ἱερῶν προσώπων, πού διεδραμάτισαν ἕνα σπουδαῖο ρόλο στό ἑορτασθέν γεγονός.

Ἔτσι τήν ἑπομένη τῶν Χριστουγέννων ἑορτάζομε τήν Σύναξι τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τήν μετά τά Χριστούγεννα Κυριακή τήν μνήμη Δαυίδ τοῦ βασιλέως, Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος καί Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου. Τήν ἑπομένη τῶν Θεοφανείων τήν Σύναξι τοῦ Προδρόμου. Τήν ἑπομένη τῆς Ὑπαπαντῆς τήν Σύναξι τοῦ δικαίου Συμεών τοῦ θεοδόχου καί τῆς προφήτιδος Ἄννης. Τήν ἑπομένη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τήν Σύναξι τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ κλπ.

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ-Η Ανάσταση είναι η οδός της ελπίδας

«Αἱ Μυροφόραι γυναῖκες τόν τάφον σου καταλαβοῦσαι καί τάς σφραγῖδας τοῦ μνήματος ἰδοῦσαι, μή εὑροῦσαι δέ τό ἄχραντον Σῶμά σου, ὀδυρόμεναι μετά σπουδῆς ἦλθον λέγουσαι: τίς ἔκλεψεν ἡμῶν τήν ἐλπίδα; τίς εἴληφε νεκρόν, γυμνόν ἐσμυρνισμένον, τῆς μητρός μόνον παραμύθιον; ὦ! πῶς ὁ νεκρούς ζωώσας, τεθανάτωται; ὁ τόν Ἄδην σκυλεύσας, πῶς τέθαπται; ἀλλ’ ἀνάστηθι Σωτήρ αὐτεξουσίως, καθώς εἶπας τριήμερος, σώζων τάς ψυχάς ἡμῶν» (Δοξαστικό των Στιχηρών του Εσπερινού της Κυριακής των Μυροφόρων»)

☦ “Το μόνο που θέλω είναι να με ελεήσεις. Να καταλάβω την αμαρτωλότητά μου”

Χριστέ μου, δεν έχω σκοπό να Σου πω ωραία και πολλά λόγια.

Το μόνο που θέλω είναι να με ελεήσεις.

Να καταλάβω την αμαρτωλότητά μου.

Να γνωρίσω την ελεεινότητά μου.

Θέλω να φτάσω κοντά Σου.

☦ “Ταῖς μυροφόροις γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα· τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια· Χριστὸς δὲ διαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος· ἀλλὰ κραυγάσατε· Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος”

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ: “Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΟΑ ΤΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ”

Ἑορτάζουμε, ἀδελφοί χριστιανοί, τό λαμπρό γεγονός τῆς πίστης μας, τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι και δική μας ἀνάπλαση καί ἐπαναφορά στήν ἀθάνατη ζωή τοῦ πρώτου Ἀδάμ, πού εἶχε στόν παράδεισο, προτοῦ νά ἁμαρτήσει. Κανείς δέν εἶδε τόν Ἀδάμ τότε ὅταν τόν δημιουργοῦσε ὁ Θεός, ἀλλά ὅταν ἔλαβε τήν πνοή τῆς ζωῆς μέ τό θεῖο φύσημα, πρώτη ἀπ᾽ ὅλους τόν εἶδε μία γυναίκα.

Ἡ Εὔα! Ἔτσι θά ποῦμε σήμερα, τήν Κυριακή των Μυροφόρων, ὅτι ἡ πρώτη πού εἶδε τόν ἀναστάντα Κύριο, τόν δεύτερο Ἀδάμ, ἦταν μία γυναῖκα, ἡ Μητέρα Του Παναγία, ἡ Θεοτόκος. Αὐτό βέβαια δέν φαίνεται καθαρά στά Εὐαγγέλια, λέγεται ὅμως «συνεσκιασμένως», ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς· καί μέ τήν ἑρμηνεία πού κάνει τό πράγμα γίνεται φανερό. Ὅπως λέγει ὁ ἅγιος, «πρώτη ἀπ᾽ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅπως ἦταν σωστό καί δίκαιο, τό μήνυμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου τό δέχθηκε ἀπό τόν Ἴδιο τόν Κύριο ἡ Θεοτόκος καί αὐτή εἶδε πρίν ἀπ᾽ ὅλους τόν ἀναστάντα καί ἀπήλαυσε τήν θεία Του ὁμιλία.

☦ “Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε…”

“Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις. Οὐ φέρει γάρ τῷ φωτί σου προσμένειν ὁ πεσών Ἑωσφόρος. Διό αἰτοῦμεν σε τά πυρφόρα αὐτοῦ βέλη τά καθ’ ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον τῇ μεσιτείᾳ σου, λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκ τῶν σκανδάλων αὐτοῦ, ἀξιύμνητε Μιχαήλ Ἀρχάγγελε”

(Δοξαστικό τῶν στιχηρῶν τῶν Αἴνων τοῦ Ὄρθρου τῆς ἑορτῆς τῶν Ταξιαρχῶν, 8η Νοεμβρίου)

☦ Οι Μυροφόρες μας μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει τίποτα "μικρό", "μάταιο" και "χαμένο" στη ζωή όταν γίνεται για το Χριστό

Ο κόσμος ζητά τα "μεγάλα" και τα "σπουδαία" που καταξιώνουν και αναδεικνύουν τον άνθρωπο στα μάτια της κοινωνίας και των πολλών.

Οι Μυροφόρες μας μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει τίποτα "μικρό", "μάταιο" και "χαμένο" στη ζωή όταν γίνεται για το Χριστό, αλλά αυτό είναι ουσιαστικά το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο στη ζωή του ανθρώπου.

☦ Παρακλητικός Κανών εις τον Ταξιάρχη Μιχαήλ (Μανταμάδο)

☦ “Μιχαήλ Αρχάγγελε του Χριστού, μη έλθεις ως λέων αγριώτατος επ εμέ, μηδέ την ψυχήν μου αρπάσης ως στρουθίον, εν ώρα του θανάτου συ μοι βοήθησον”

☦ "αναίμακτοι μάρτυρες τη προαιρέσει"

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

"Μη νομίσεις ότι μάρτυρες είναι μόνο εκείνοι που τους έκοψαν το κεφάλι μια φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν το Χριστό. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετή και την υπομονή. Οι πρώτοι μια φορά μαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν. Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες τη προαιρέσει. Είναι οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμο, αλλά φανεροί στον ΘΕΟ."

Αγιος Εφραίμ  Κατουνακιώτης

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

☦ Ο Πολιούχος και Ευεργέτης της πόλεως των Θηβών Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης ο "Νέος Ελεήμων"

«Τῇ 29η τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη του εν Ἁγίοις Πατρός ημών Ἰωάννου Μητροπολίτου Θηβῶν καί ἐξάρχου πάσης Βοιωτίας τοῦ Καλοκτένους καί νέου Ἐλεήμονος».

Κατά τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας «διά να μάθη τις τόν βίον ἀνθρώπου παλαιοτέρας ἐποχής, πρέπει νά γνωρίση την κοινωνικήν καί πολιτικήν κατάστασιν τῶν χρόνων ἐκείνων, να γνωρίζη τόν τρόπον τῆς ζωῆς τῶν τότε ἀνθρώπων, την χώραν, είς τήν ὁποίαν ἐκείνος ἔζησε, καί ἐπί τούτων στηριζόμενος ὡς ἐπί ἀσφάλῶν θεμελίων νά μελετήση καί περιγράψη τόν βίον τοῦ προσώπου».

☦ Ευχή εἰς τήν ὑπεραγίαν Θεοτόκον

Θεοτόκε Παρθένε, εὐλογημένη Μαρία κεχαριτωμένη, Δέσποινα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου, ὅτι σωτῆρα ἔτεκες, τόν μονογενῆν Υἱὀν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

☦ Γέρων Δανιήλ «Θεοτόκε Παρθένε» ήχος α΄ Π. Μπερεκέτη

☦ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΗΧΟΣ ΠΛ. Α’ (ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ)

☦ Ο απλοϊκός ιερέας

Ένας επίσκοπος κάποτε, περιοδεύοντας τα χωριά της επαρχίας του, έφτασε σ’ ένα πολύ μακρινό χωριουδάκι. Ζήτησε να δη τον ιερέα. Ύστερα από αρκετή ώρα παρουσιάστηκε μπροστά του ένας απλοϊκός χωρικός, μόλις είχε γυρίσει από το χωράφι και φορούσε τα ρούχα της δουλειάς. Ήταν ο ιερέας του χωριού! Ο επίσκοπος δεν έμεινε ικανοποιημένος. Ήθελε πιο ευπαρουσίαστο τον λειτουργό του Υψίστου.

☦ Διώξτε την κακομοιριά με την πνευματική λεβεντιά

-Γέροντα, όταν μου έρχωνται απανωτές δυσκολίες στον αγώνα μου, γογγύζω και με πιάνει λύπη.

–Ε, στην δύσκολη στιγμή φαίνεται η δύναμη του ανθρώπου. Μη φοβάσαι, μην πανικοβάλλεσαι, όταν συναντάς κάποια δυσκολία. Να ζητάς από τον Θεό να σου δίνη πνευματικό ανδρισμό, για να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες στην πνευματική σου πορεία με θάρρος και να αγωνίζεσαι με λεβεντιά.

☦ Ο δεκάλογος της Χριστιανικής λεβεντιάς!

Να στέκεσαι:

1. Στους άλλους χαμογελαστός και καλόκαρδος.

2. Στον εαυτό σου αυστηρός και προσεκτικός.

3. Στην ανάγκη γενναίος και ψύχραιμος.

4. Στην βιοπάλη πρόσχαρος και αισιόδοξος.

☦ “Ας εναποθέτουμε πάντοτε στους ώμους της Παναγίας το φορτίο μας και χωρίς άλλο θα βρίσκουμε παρηγοριά στον πόνο και την θλίψη μας.” Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

☦ Μη φοβού! Εγώ είμι το Α και το Ω!

«Μή φοβοῦ˙ ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν, καί ἐγενόμην νεκρός, καί ἰδού ζῶν εἰμί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων». (Αποκάλ. 1,17-18)

Τάδε έφη ο Κύριος Ιησούς Χριστός στον αγαπημένο μαθητή Του Ιωάννη κατά τη Θεία αποκάλυψη πού αυτός δέχθηκε στο νησί της Πάτμου.

☦ “Να έχετε μιά εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας σε μιά γωνιά του σπιτιού.

Κοντοσταθείτε έστω λίγα δευτερόλεπτα πριν πάτε για ύπνο το βράδυ, ή πριν φύγετε το πρωί, κάντε το Σταυρό σας με μία μικρή προσευχή, έστω ένα «Κύριε δόξα Σοι». Να σας βλέπει να το κάνετε.”

apantaortodoxias

☦ “Η Αγία Γραφή χωρίς το φως του Αγίου Πνεύματος είναι σαν το ηλιακό ρολόι κάτω από το φως της σελήνης.” Δροσοσταλίδες Α’

☦ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ

«Μη νομίζεις ότι κάθε θλίψη έρχεται στους ανθρώπους εξαιτίας των αμαρτιών. Υπάρχουν άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό και όμως έχουν θλίψεις. Γιατί λέει η Γραφή: «Θα διωχτούν οι άνομοι και οι απόγονοι των ασεβών θα εξολοθρευτούν»  (Ψαλμ. 36, 28).  

☦ Ήρθες γυμνός, Θα φύγεις γυμνός...

Ήρθες χωρίς τίποτα, Θα φύγεις χωρίς τίποτα.

Από πού λοιπόν προκύπτει τόσο μίσος, αγανάκτηση, φθόνος, εγωισμός και υπερηφάνεια;

Όλοι θα πάμε με άδεια χέρια, κερδίσαμε όλα τα υλικά πράγματα, κερδίσαμε εδώ και θα τα αφήσουμε όλα εδώ ήσυχα.

☦ ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ...

☦ Όταν θα γίνει η Κρίση θα αισθανθούμε και θα δούμε ότι ο Θεός έκανε τα πάντα για μας!

Όπως λέει το Μέγα Σάββατο σ' έναν ωραίο λόγο ο Άγιος Επιφάνιος, Επίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου, που λέει όταν ο Χριστός συνάντησε τον Αδάμ και ήταν να τον αναστήσει, του λέει: "Έλα, Αδάμ. Έλα πλάσμα μου, ἐλθέ πλάσμα τό ἐμόν. Δεν σε έπλασα για να σε αφήσω στον Άδη. Δεν σε έπλασα για να σε αφήσω στην απώλεια. Δεύρο. Ἀνάστα, πλάσμα τό ἐμόν.Φύγε από δω!  Έλα μαζί μου, σήκω επάνω!".

☦ “Χαίρε σιγής δεομένων πίστις…”

Κάθε χρόνο που στην εκκλησία λέμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, υπάρχει μια φράση που με συγκλονίζει, «Χαίρε σιγής δεομένων πίστις…». Χαίρε Παναγία μου, εσύ που ακούς τις προσευχές εκείνων που σιωπούν. Εκείνων των ραγισμένων που δεν έχουν λόγια να σου πουν αλλά εσύ ακούς τις κραυγές τους.

☦ Πίσω από την πόρτα του ναού

Ήταν ο άνθρωπος της παρέας. Πειράγματα, αισχρόλογα, αστεϊσμοί και άλλα πολλά ήταν στον ημερήσιο κατάλογο των κατορθωμάτων του.

Τα χρόνια περνούσαν και ποτέ του δεν συνδέθηκε με κάποιους ανθρώπους…ποτέ του δεν εμπιστεύτηκε κανέναν. Όλοι τον θέλανε για την παρέα αλλά μέχρις εκεί. Αλλά και ο ίδιος κανέναν δεν έπαιρνε στα σοβαρά, κανέναν δεν αισθανόταν δικό του άνθρωπο, φίλο του, οικείο του.

☦ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης: “Δεν ελέγχεται πια η κατάσταση. Μόνον από πάνω, ό,τι κάνει ο Θεός”

Σχόλιο: Γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι στις εκλογές θα έρθουν τίποτα σωτήρες να μας σώσουν.

☦ Να ο δρόμος. Να, η πύλη !!!

Γι’ αυτό όταν μας κατηγορούν, όταν μας συκοφαντούν, όταν μας πειράζουν, όταν μας ταπεινώνουν, όταν μας αδικούν, πρέπει κι εμείς να συγχωρούμε.

Με οποία καρδιά, με οποία δύναμη, με οποία διάθεση προσφέρουμε τη συγχωρητικότητά μας, όχι εκατονταπλάσια, άλλα μυριοπλάσια θα είναι τα αντίστοιχα αγαθά, που θα λάβουμε από τον Θεό.

☦ Δεκαετία του 2000 σε μια αγία γερόντισσα εμφανίστηκε η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ και είπε: «Αν υπήρχαν πέντε Δεσποτάδες, θα σας έδινα την ΠΟΛΗ»

Το ακούσαμε ιδίοις και σήμερα με όσα πρωτόγνωρα συμβαίνουν, αλλά και έχουν συμβεί από τότε, ο λόγος αυτός συνεχίζει να έρχεται έμπροσθεν μας.

"το αν υπήρχαν πέντε Δεσποτάδες" δεν μπορούσαμε να το εξηγήσουμε γιατί η αγία αυτή γερόντισσα δεν μας είπε τίποτε άλλο, καθότι το μείζον για την ίδια δεν είναι ο κατασκανδαλισμός και ο διχασμός των πιστών, αλλά η ενότητα και η πνευματική ολότητα με καπετάνιο του σκάφους της Εκκλησίας, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, που κρατά γερά το τιμόνι εν μέσω δαιμονικών καταιγίδων.

☦ Είπε γέρων: “Πολλοί άγιοι θα θελαν να ζήσουν στην εποχή μας και να κάνουν τον αγώνα μας.”

☦ Η Ψηλάφηση του Θωμά: Μαρτυρία και Βίωμα

Σήμερα τιμάμε τον Απόστολο Θωμά. Πολλοί συχνά τον θυμόμαστε μοναχά σαν τον άπιστο Θωμά· στην πραγματικότητα είναι εκείνος που αμφέβαλλε για τα νέα που του μετέφεραν οι υπόλοιποι Απόστολοι όταν του είπαν : Ο Χριστός αναστήθηκε! Τον είδαμε ζωντανό!

☦ Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος  ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.

Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. Ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.

☦ Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν.

Πάσχα ιερόν ημίν, σήμερον αναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Άγιον Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστός ο λυτρωτής, Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα των πιστών, Πάσχα το πύλας υμίν, του Παραδείσου ανοίξαν, Πάσχα πάντας αγιάζον Πιστούς.

Ως εκλείπει καπνός εκλιπέτωσαν, ως τήκεται κηρός από προσώπου πυρός.

Δεύτε από θέας, Γυναίκες ευαγγελίστριαι, και τη Σιών είπατε. Δέχου παρ’ ημών, χαράς Ευαγγέλια, της Αναστάσεως Χριστού, τέρπου χόρευε, και αγάλλου, Ιερουσαλήμ, τον Βασιλέα Χριστόν, θεασάμενη εκ του μνήματος, ως νυμφίον προερχόμενον.

Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού και οι δίκαιοι ευφρανθήτωσαν.

Αι Μυροφόροι γυναίκες, όρθρου βαθέος, επιστάσαι προς το μνήμα του Ζωοδότου εύρον Άγγελον, επί τον λιθον καθήμενον, και αυτός προσφθεγξάμενος, αυταίς ούτως έλεγε. Τι ζητείτε τον ζώντα μετά των νεκρών; τι θρηνείτε, τον άφθαρτον ως εν φθορά; απελθούσαι κηρύξατε, τοις αυτού Μαθηταίς.

Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή.

Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου Πάσχα, Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε, Πάσχα εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα, ω Πάσχα λύτρον λύπης και γαρ εκ τάφου σήμερον, ώσπερ εκ παστού, εκλάμψας Χριστός, τα γύναια χαράς έπλησε λέγων, Κηρύξατε Αποστόλοις.

☦ “ΚΑΘΑΡΘΩΜΕΝ ΤΑΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΨΟΜΕΘΑ”

Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σήμερα μας κράζει ο θεόγλωσσος υμνωδός, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγοντας «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως Χριστόν εξαστράπτοντα και χαίρετε φάσκοντα τρανώς ακουσόμεθα, επινίκιον άδοντες». Μας κράζει λοιπόν να καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας, για να μπορέσουμε να δούμε τον Χριστό τον αναστημένον από τον τάφο. Να καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας, γιατί είναι ακάθαρτες, βρωμισμένες, επειδή τις μεταχειριζόμαστε για σαρκικά και υλικά πράγματα.

☦ «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως, Χριστόν εξαστράπτοντα και χαίρετε φάσκοντα τρανώς ακουσόμεθα, επινίκιον άδοντες»

☦ "θα χρειαστούμε δύο τρείς τέτοιους για να καπακώσουμε τους δαίμονες που κυκλοφορούν ανάμεσα μας"

Χρόνια πολλά πριν  ίσως και 25 ένας Γέροντας μου ζήτησε να τον πάω για προσκύνημα στο ΧΡΙΣΤΟ στα Σπάτα μιας και ερχόταν από την επαρχία.

Άλλα χρόνια τότε λίγο  πιο καλύτερα. 

Τότε στα Σπάτα ήταν ένας Δέσποτας ο Αγαθόνικος, όνομα και πράγμα που ήταν φίλος με τις Κατανυκτικές ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ στο γνωστό αυτό προσκύνημα .

☦ «Μία μόνο αρετή υπάρχει που δεν μπορούν να μιμηθούν οι δαίμονες, η ταπείνωση» Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης

☦ "Μείνον μεθ’ ημών έως τέλους αιώνος• ορώντες γαρ Παρθένε, την Σην Αγίαν Εικόνα, εν τω μέσω ημών, ακλινείς εν πάση θλίψει τηρούμεθα• εγγύησις γαρ αύτη, της προς ημάς Μονής Σου.”

☦ Είπε Γέρων: “H αμαρτία κρύβει τον Θεό από τον άνθρωπο, αλλά όχι και τον άνθρωπο από τον Θεό”

☦ Η «Εκδίκηση» του Θεού!.. Η «Εκδίκηση» της Αγάπης…

Οι άνθρωποι καταδίκασαν το Θεό σε θάνατο. Ο Θεός όμως με την Ανάστασή Του «καταδικάζει» τους ανθρώπους σε αθανασία.

Για τα χτυπήματα τους ανταποδίδει τις αγκαλιές. Για τις βρισιές τις ευλογίες. Για το θάνατο την αθανασία.

Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσο μίσος προς το Θεό, όσο όταν Τον σταύρωσαν. Και ποτέ δεν έδειξε ο Θεός τόση αγάπη προς τους ανθρώπους, όση όταν αναστήθηκε.

☦ "Κι έφαγαν και έκλαιαν..."

«Μου εδιηγείτο ο παππούς» λέει κάποτε σε μία ομιλία του ο μακάριος Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός [φώτο], αναφερόμενος σε μία διήγηση του πολυαγαπημένου Γέροντα του, Ιωσήφ του Ησυχαστού, «που πήγαινε στα Καυσοκαλύβια να μάθει εργόχειρο κι είχε εκεί κάτι γεροντάκια που δεν ήξεραν καν το λάδι, ότι, δηλαδή, γίνεται κατάλυσις ελαίου!». «Ήταν ασκητές» μεταφέρει τη διηγήση ο Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, «και σιγά σιγά τους έπεισαν κάθε Σαββατοκύριακο να βάζουν από μία κουταλιά λάδι, διότι τα φαγητά ήταν τέσσερα: φακές, ρεβίθια, φασόλια και κουκιά. Αυτά ήταν, δεν ήταν τίποτε άλλο. Και κάθε εβδομάδα είχαν ένα είδος από αυτό το φαγητό και το Σαββατοκύριακο έβαζαν και μία κουταλιά λάδι».

☦ Ζω εν Χριστώ σημαίνει ζω πέραν του θανάτου

 Από το χριστιανισμό μαθαίνουμε ότι το πρόσωπο ανάλογα με την πίστη του αδράχνεται σε μία μεγάλη αναστάσιμη κίνηση.

Στην ευχαριστηριακή καρδιά της Εκκλησίας, όπως και στην πνευματική «καρδιά» κάθε πιστού, ο Χριστός εξακολουθεί να νικά το θάνατο. Έτσι, η ανθρωπότητα και, δι’ αυτής, το σύμπαν εισάγονται σε μία πελώρια μεταμόρφωση: την οποία η αγιότητα προλαμβάνει και σπεύδει στην ολοκλήρωσή της.

☦ Η ευλογία και το χρέος να είσαι Αγιορείτης

Θυμάμαι έναν επισκέπτη που είχε πει κάποτε: «Μα τι κάνετε τόση ώρα μέσα στην εκκλησία;

Δεν μπορώ να καταλάβω πως περνάτε τόσες ώρες, κοιμάστε; Εγώ δεν μπορώ να καθήσω άπραγος. Θέλω κάτι να κάνω, αλλοιώς θα με πιάσουν τα νεύρα μου». Κι έτσι που τα έλεγε ο άνθρωπος αυτός, τον δικαιολογούσα. Δεν είχα όμως εκείνη τη στιγμή να του πώ κάτι.

☦ «Όταν καλλιεργήσετε την ευχή, δεν σας πειράζουν οι άνεμοι του πειρασμού. Εξασθενεί η δύναμη του, δεν μπορεί να μας κάνει τίποτε» Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής

☦ Ο λαϊκός ασκητής στο Άγιον Όρος που ευωδίασε!

Κάποτε στο Άγιον Όρος εργάζονταν ένας λαϊκός με το παιδί του για αρκετά χρόνια. Αργότερα βρέθηκε μια καλή δουλειά στην πατρίδα τους και ο πατέρας θέλησε να πάρει και το παιδί του, να είναι όλη η οικογένεια κοντά του.

Ο γιος του όμως δεν θέλησε να ακολουθήση τον πατέρα του στον κόσμο, γιατί είχε συγκινηθή από την ασκητική ζωή των Πατέρων, είχε υπ’ όψιν του και την κοσμική ζωή με το άγχος, δεν τον ακολούθησε.

☦ Όπου συνάντησε νεκρό, ο Κύριος τον ανάστησε. Στην Γραφή δεν υπάρχει επικήδειος!

Εκλήθηκα κάποτε να κηρύξω σε μιά κηδεία. Άνοιξα την Αγία Γραφή για να βρω κάτι σχετικό με επικήδειο. Μα δεν βρήκα! Όπου συνάντησε νεκρό, ο Κύριος τον ανάστησε. Στην Γραφή δεν υπάρχει επικήδειος! Υπάρχει μόνο κήρυγμα Αναστάσεως και διακήρυξη Αθανασίας! ''ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα'', διαβεβαίωσε ο Κύριος.  - Κωνσταντίνος Κούρκουλας (1921-2016) -

proskynitis

☦ Να κάνουμε το ἀληθῶς Ἀνέστη ἀληθινή πράξη ζωῆς

-Ἄν εἶναι ἀληθῶς τὸ Ἀνέστη δὲν πιάνει τὴν καρδιὰ μας καμιὰ θλίψη καμιὰ ταλαιπωρία καμιὰ δυσκολία καμιὰ σκοτούρα καμία ἔννοια.

- Ἄν δὲν πῶ τὸ Ἀληθῶς Ἀνέστη εἶναι σὰ νὰ μὴν δέχομαι τὸν Χριστό. Ἄν πάλι... τὸ πῶ πρέπει νὰ τὸ ἐφαρμόσω.

- Νὰ κάνουμε τὸ ἀληθῶς Ἀνέστη ἀληθινὴ πράξη ζωῆς. Αὐτὸ ἔχουμε νὰ κάνουμε ὡς χριστιανοί.

☦ «Μείνον μεθ’ ημών έως τέλους αιώνος…»

Όταν διαβάζεται στους Ιερούς Ναούς την ημέρα της Λαμπροτρίτης  η Αναστάσιμη Ή Ωδή  εκεί όπου ο Αναστάσιμος Κανόνας του Πάσχα λέει: «Αύτη η κλητή, και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων,…..»  ο Αναστάσιμος Κανόνας της Παναγίας  της Πορταϊτίσσης τον οποίο ψάλλουν την Τρίτη της Διακαινησίμου οι Αγιορείτες πατέρες, συνεχίζει και λεει:

“Μείνον μεθ’ ημών έως τέλους αιώνος• ορώντες γαρ Παρθένε, την Σην Αγίαν Εικόνα, εν τω μέσω ημών, ακλινείς εν πάση θλίψει τηρούμεθα• εγγύησις γαρ αύτη, της προς ημάς Μονής Σου.”

☦ Σήμερα τιμάμε την μνήμη των Αγίων Ραφαήλ, Νικόλαου και Ειρήνης

Οι Άγιοι μας μαρτύρησαν στη Νήσο Λέσβο την Τρίτη της Διακαινησίμου το 1463 γι' αυτό η μνήμη τους καθιερώθηκε να εορτάζεται την Λαμπροτρίτη. Την Τρίτη δηλαδή μετά την Κυριακή του Πάσχα.

Όταν ακατάπαυστα ζής μέσα στό θαύμα, στο μυστήριο, στα αναρίθμητα θαύματα, ή σκέψη σου σταματά, λές καί η φαιά ουσία έχει τελειώσει.

☦ Το Δοξαστικό των Αίνων της Πορταϊτίσσης ΗΧΟΣ Α’ «ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ»

«Θεοτόκε ἀειπάρθενε, θαυμαστὰ τὰ Σὰ πάντα πέλει, ἀληθῶς καὶ ἀκατάληπτα· ὁ γὰρ τῶν θαυμασίων Θεός, μεγαλεῖα ἐν Σοὶ ἐποίησε, σαρκωθῆναι ἐκ Σοῦ, εὐδοκήσας ὑπὲρ λόγον· ὅθεν θαυμαστῶς ἡμῶν προνοουμένη, μεγάλα τε καὶ ἔνδοξα, ποικίλοις τρόποις κατεργάζῃ, εἰς περιποίησιν ἡμῶν καὶ σωτηρίαν. Ἀλλ’ ὦ Πορταΐτισσα ὑπερένδοξε, δίδου ἡμῖν ἀεί, τὴν Σὴν βοήθειαν, καὶ σκέπε ἡμᾶς, ἐκ τῶν βελῶν τοῦ ἀλάστορος.»

☦ "ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ"

ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ

ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΤΑΓΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΓΥΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ !!!

☦ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ H ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ:

“…Και σας δίνω ετούτο ως σημάδι, όσο θα βλέπετε την Εικόνα μου σε αυτήν εδώ την Μονή  το έλεος και η χάρις του Υιού μου δεν θα λείψουν από εσάς”

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ. ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ !!!

ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

☦ “Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη - Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται”

(ΨΑΛΛΟΥΝ ΙΒΗΡΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ)

☦ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΜΜΑΟΥΣ

Από τις ωραιότερες εικόνες και τις πιο ζωντανές, που μας παρέδωσε στο άγιο Ευαγγέλιό του ο ιατρός Ευαγγελιστής, είναι κι αυτή της πορείας προς Εμμαούς (βλ. Λουκ. κδ’ 13-35). Έντεκα περίπου χιλιόμετρα έπρεπε να βαδίσει ο Κλεόπας κι ο σύντροφός του, για να φτάσουν στο χωριό Εμμαούς. Δεν τους κούραζε τόσο η πορεία όσο η ψυχική τους κατάσταση.

Βαρύθυμοι περπατούν. Σκυθρωπού. Είδαν τις ελπίδες τους να διαψεύδονται. Η συζήτησή τους είναι γεμάτη αμφιβολία. Κρύα η ψυχή. Στεγνό το δάκρυ. Παγωμένη η καρδιά. Χάος βασιλεύει μέσα τους.

☦ «Μένε μεθ’ ἡμῶν τῶν δούλων σου, μένε ἀεὶ ὦ Πορταΐτισσα...»

Φώτο: Ο Όσιος Γαβριήλ ο Ίβηρας ακολουθεί το πρόσταγμα της Παναγίας, βαδίζει επί της θαλάσσης και εξάγει επ’  ώμου την Εικόνα προς έκπληξη και θαυμασμό και φόβο πάντων των παρισταμένων και βλεπόντων.

Η ακτινοβολία της Παναγίας της Πορταϊτίσσης, η οποία αρχικώς έφερε την επωνυμία "ΕΛΕΟΎΣΑ", ανέκαθεν ήταν μεγάλη σε όλα τα ορθόδοξα Έθνη και για τον λόγο αυτό η Ιερά Μονή των Ιβήρων είχε ανά τον ορθόδοξο κόσμο 103 μεγάλα Μετόχια.

Καθώς το είπε η Θεοτόκος, πάντες οι εν Αγίω Όρει Μοναχοί θεωρούν την σεπτή Πορταϊτισσα ως εγγύηση και ασφάλεια για όλον τον Άθωνα, εφόσον βρίσκεται στην Μονή των Ιβήρων.

☦ «Ὁ ῎Αγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένῃ•»

☦ Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’ «Τη Υπερμάχω»

«Από θαλάσσης μέχρι πόλου υπερέτρεξεν, η Θεία Χάρις του Αγίου χαρακτήρος Σου, ερχομένη θαυμασίως εν τη Αυτή Σου. Των Ιβήρων τη Μονή εν η καθίδρυσεν, ώσπερ Άνασσαν το όρος Αειπάρθενε, όθεν κράζομεν, χαίροις μόνη Θεόνυμφε.»

☦ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑΛΑΖΕΙ Ο ΑΘΩΝΑΣ (Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ) - ΝΩΝΤΑΣ ΣΚΟΠΕΤΕΑΣ

☦ Από το Συναξάριον του Μηναίου των Αγιορειτών Πατέρων διαβάζουμε: «ΤΗ ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ»

Τη αυτή ημέρα, Τρίτη της Διακαινησίμου, εορτάζομεν την προς την εν Άθω περιφανή των Ιβήρων Μονή δια θαλάσσης παράδοξον έλευσιν της θαυματουργού και Αγίας Εικόνος της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, της Κυρίας ημών ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΗΣ, γενομένην κατ’ αυτήν την ημέραν, εν έτει 1004.

Ξένως ημίν ήκες εν τη ση Εικόνι

Και της Ποίμνης σου πυλωρός ώφθης, Κόρη.

Θεοτόκου Πορταϊτίσσης τέρατ’ αείδω λιγυρώς.