“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

Η μνησικακία (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)

Μνησικακία σημαίνει κατάληξη του θυμού, φύλακας των αμαρτημάτων, μίσος της δικαιοσύνης, απώλεια των αρετών, δηλητήριο της ψυχής, σαράκι του νου, ντροπή της προσευχής, εκκοπή της δεήσεως, αποξένωση της αγάπης, καρφί μπηγμένο στην ψυχή, αίσθηση δυσάρεστη που αγαπιέται μέσα στη γλυκύτητα της πικρίας της, συνεχής αμαρτία, ανύστακτη παρανομία, διαρκής κακία.
Όποιος κατέπαυσε την οργή, αυτός φόνευσε τη μνησικακία, διότι για να γεννηθούν τέκνα πρέπει να ζει ο πατέρας. Όποιος απέκτησε την αγάπη, έγινε ξένος της οργής. Εκείνος όμως που διατηρεί την έχθρα, συσσωρεύει στον εαυτό του άσκοπα ενοχλητικά βάρη.

ΟΙ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΕΣ

Αφιερωμένο εξαιρετικά το άσμα αυτό σε όλες εκείνες τις ηρωικές ψυχές των Ελλήνων ! Αρχιερέων, Ιερέων, Ιερομονάχων, Μοναχών, Μοναζουσών που φυλάττουν Θερμοπύλες αιώνες τώρα στα Ιερά και Πανάγια προσκυνήματα του Κυρίου μας! Μέσα από αντίξοες συνθήκες συμβιώσεως και διαβιώσεως μεταξύ τόσων διαφορετικών νοοτροπιών και ανθρώπων ! κάνοντας την ψυχή τους ένα ακοίμητο κανδήλι που καίει και φωτίζει πάνω στον Πανάγιο και Ζωοδόχο Τάφο του Χριστού και το σώμα τους έναν ακλόνητο ιστό όπου περήφανη κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδος μας ! www.askitikon.eu

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Σύντομος βίος - ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ "ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ"

Ἐπί κλίμαξι κλίμακας πυκνῶς, Πάτερ,
Τάς σάς ἀρετάς θείς, ἔφθασας πόλου μέχρι.
Ἔθεσες, Πάτερ τίς ἀρετές σου κλιμακωτά καί πυκνά σέ κλίμακες καί ἔφτασες 
μέχρι τόν οὐρανό.
Ὁ ὅσιος Ἰωάννης, ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου πού τιτλοφορεῖται «Κλῖμαξ» ὄντας εὐφυέστατος καί γνώστης τῆς ἐγκυκλίου σοφίας ἀνέβη, σέ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, στό ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔγινε μοναχός καί προσέφερε ὁλόψυχα τόν ἑαυτό του θυσία στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ, διάγοντας ἐν ἄκρᾳ ὑποταγῇ καί ἄκρᾳ ταπεινοφροσύνη στούς κανόνες τῆς μοναστικῆς πολιτείας. Ἔπειτα, σέ ἡλικία δεκαεννέα ἐτῶν, σηκώθηκε καί ἔφυγε γιά τό στάδιο τῆς ἡσυχίας. Πῆγε, λοιπόν καί ἐγκαταστάθηκε στή θεία μονή τῆς ἀσκητικῆς παλαίστρας, σέ ἕνα τόπο πού ὀνομαζόταν Θωλᾶς καί ἀπεῖχε πέντε μίλια ἀπό τό Μοναστήρι.