Ἅγιος Θεοφάνης ὁ
Ἔγκλειστος
Ὅλα δίνονται ἀπὸ τὸ
Θεό. Καὶ ὅλα δίνονται γιὰ τὴ σωτηρία μας. Μ’ αὐτὴ τὴ σκέψη νὰ δεχθεῖς κι ἐσὺ
τὴν ἀσθένειά σου, εὐχαριστώντας τὸ Θεό, ποὺ φροντίζει γιὰ τὴ σωτηρία σου.
Τώρα, τὸ πῶς συντελεῖ στὴ σωτηρία μας ὁτιδήποτε παραχωρεῖ ὁ Κύριος, μόνο Ἐκεῖνος τὸ γνωρίζει. Ἐμεῖς συνήθως δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε.
Τόσες μέρες κλαίει-
κλαίει ακατάπαυστα η ΠΑΝΑΓΙΑ μας (η Παρηγορήτρια) στον Άγιο Δημήτριο στο Βύρωνα
στην Νέα Ελβετία των Αθηνών.
Κλαίει για τις αμαρτίες μας , κλαίει για αυτά που ετοιμάζει ο τούρκος κατά της Ελλάδος, κλαίει γιατί βράζουν τα έγκατα της γης λόγω της ηθελημένης αμετανοησίας της ανθρωπότητας, κυρίως όμως γιατί κλαίει η ΠΑΝΑΓΙΑ;
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ
ΜΥΡΟΒΛΥΖΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ (μας λένε φίλοι και αδελφοί)
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
" η φετινή
ακατάπαυστη μυροβλησία του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ είναι ιδρώτας αγωνίας για την
Ελλάδα"
μας είπε και
συμπλήρωσε...
"αχνίζει από μύρο η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, όπως ιδρώνει το δικό μας το κεφάλι, όταν τρέχουμε για να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο κίνδυνο"
Πῶς μὴ θαυμάσωμεν, τὸν θεανδρικόν σου τόκον πανσεβάσμιε; πεῖραν γὰρ ἀνδρὸς μὴ δεξαμένη Πανάμωμε, ἔτεκες ἀπάτορα Υἱὸν ἐν σαρκί, τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρὸς γεννηθέντα ἀμήτορα, μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν, ἢ φυρμόν, ἢ διαίρεσιν, ἀλλ᾿ ἑκατέρας οὐσίας τὴν ἰδιότητα, σώαν φυλάξαντα. Διό, μητροπάρθενε Δέσποινα, αὐτὸν ἱκέτευε σωθῆναι, τὰς ψυχὰς τῶν ὀρθοδόξως, Θεοτόκον ὁμολογούντων σε.