“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

Ευτυχώς έχουμε ΑΓΙΟΥΣ γιατί μπλέξαμε με γελοίους.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Οι βάρβαροι στην Δύση και στην Ανατολή ποτέ δεν μπόρεσαν να δουν το ΦΩΣ της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, πόσο μάλλον να καταλάβουν ότι η ΕΛΛΑΔΑ σαν έννοια δεν είναι μεγαλοϊδεατισμός.. είναι σκέτο ο Πολιτισμός της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ αδελφοί είναι Θεραπεία της προσωπικής μας ζωής, της Πατρίδας και όλου του κόσμου. Στώμεν καλώς αδελφοί με το ΦΩΣ της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ να λαμπροφορεί τις ψυχές μας.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ στα χρόνια της τουρκοκρατίας και στα χρόνια της μνημονιοκρατίας είναι ΠΑΝΗΓΥΡΙ.

Τι δουλειά έχει αυτή η ΦΟΥΣΚΑ στο ΑΙΓΑΙΟ;

Φώτο από https://en.wikipedia.org
Να βάζουμε αρχή με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ για να διασκορπίζονται οι νοητοί εχθροί του ανθρώπινου γένους. Ανοίγει το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα  ταλανίσει την ανθρωπότητα με φοβερούς πολέμους και αυτό θα είναι ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΡΞΕΙ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ;
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Κλεισμένοι μέσα στην καραντίνα των άθλιων και άγιων ημερών μας μια φούσκα διέπλευσε το ΑΙΓΑΙΟ πέλαγος για να βρεθεί αγκυροβολημένη μεταξύ Δαρδανελίων και Σμύρνης δηλ. στο Αρχιπέλαγος του ΑΙΓΑΙΟΥ. Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει.

☦ "Οὐκ ἔστιν ὧδε"

Ο ήλιος δεν είχε ακόμα προβάλει. Δεν είχε ανατείλει η Κυριακή, όταν οι Μυροφόρες ξεκίνησαν για το μνήμα. Αλλά ανατολικά, στους αντικρινούς λόφους, μια ασημιά ελπίδα, αλαφρή σαν ανταύγεια μιας κρινόπλαστης γης, απλωνόταν σιγά-σιγά ανάμεσα στους άσπρους παλμούς των αστερισμών, θριαμβεύοντας ολοένα πάνω στο σκοτάδι. Ήταν μια από τις γαλήνιες εκείνες χαραυγές που θυμίζουν τον ύπνο των αθώων και ο διάφανος αέρας φαινόταν ότι μόλις είχε ταραχθεί από το πέταγμα αγγέλων.

«Κατανικήθηκε ὁ θάνατος καὶ κατατροπώθηκε. Ποῦ εἶναι θάνατε ἡ νίκη σου; Ποῦ εἶναι Ἅδη τὸ κεντρί σου;»

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Σήμερα λοιπὸν ὁ Κύριός μας περιοδεύει στὸν Ἅδη. Σήμερα συνέτριψε τὶς χάλκινες πύλες καὶ τοὺς σιδερένιους μοχλούς του. Πρόσεξε τὴν ἀκριβολογία. Δὲν εἶπε, ἄνοιξε τὶς πύλες, ἀλλὰ «συνέτριψε τὶς χάλκινες πύλες», γιὰ νὰ ἀχρηστεύσει τὸ δεσμωτήριο. Δὲν ἀφαίρεσε τοὺς μοχλούς, ἀλλὰ τοὺς συνέτριψε, γιὰ νὰ ἀχρηστεύσει τὴ φυλακή. Ὅπου βέβαια δὲν ὑπάρχει οὔτε μοχλὸς οὔτε θύρα, καὶ ἂν κάποιος εἰσέλθει, δὲν ἐμποδίζεται νὰ ἐξέλθει. Ὅταν λοιπὸν συντρίψει ὁ Χριστός, ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ διορθώσει; Οἱ βασιλεῖς ὅταν πρόκειται νὰ ἀφήσουν ἐλεύθερους τούς φυλακισμένους, δὲν κάνουν αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός, ἀλλὰ δίνουν διαταγὲς καὶ ἀφήνουν στὴ θέση τους καὶ τὶς πόρτες καὶ τοὺς φύλακες, δείχνοντας μ’ αὐτὸ πῶς θὰ χρειαστεῖ νὰ μποῦν πάλι ἐκεῖ μέσα ἢ ἐκεῖνοι ποὺ ἀποφυλακίστηκαν ἢ κάποιοι ἄλλοι στὴ θέση τους.