Κάποτε μιά κυρία τοῦ
παραπονέθηκε ὅτι δέν διαβάζει τό εὐαγγέλιο στά ἑλληνικά, (σημ.: ἐπειδὴ δηλαδὴ
τὸ διάβαζε στὰ Γεωργιανά. [Βλ. σχετ. στὸν Βίο του ὑπὸ Μωυσέως Μοναχοῦ
Ἁγιορείτου: «Ὁ Μακάριος Γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης, 1901-1959», β´ ἔκδ. σελ.
39 ἑξ., ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἀναλήψεως Σίψα Δράμας, 1991]) Ὁ ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης τῆς
ἀπάντησε: Γιατί τάχα ἂν τὸ καταλάβαινες, τί θὰ ἔκανες; Μήπως θὰ ἔκανες τίποτε
ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λέει;
Κάποτε θα ‘ρθουν να
σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’
αγαπούν
και πως σε θένε
Έχε το νου σου στο
παιδί,
κλείσε την πόρτα με
κλειδί
ψέματα λένε
Να έχεις
ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που ίσως είναι «μικρά» αλλά τα έχεις. Φαντάσου να μην
τα είχες κι αυτά...
Είναι μεγάλη
αρετή το να έχεις ευγνωμοσύνη κι ας μην σου πάνε όλα καλά και ιδανικά. Σίγουρα
υπάρχουν και καλύτερα, σίγουρα όμως υπάρχουν και χειρότερα.
Μην πέσεις στην παγίδα να συγκρίνεις την ζωή
σου με άλλες ζωές ανθρώπων (που θεωρείς πετυχημένους) πέφτοντας στην αχαριστία
για αυτά που ήδη έχεις στην ζωή σου.
Να
προσπαθείς για το καλύτερο, όμως με πνεύμα ταπείνωσης και απλότητας, χωρίς
εμμονές και υστερίες.
Γράφει ο Πρωτ.
Γεώργιος Χριστοδούλου
Σχετικά με πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις περί της Θείας Κοινωνίας
από καθηγητή Γενετικής αλλά κι από πολιτικά πρόσωπα, θα ήθελα να εκφράσω απλά
κι ελεύθερα κάποιες σκέψεις.
Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι να υποτιμήσει την
επιστήμη ούτε τα πρόσωπα, αλλά να ενισχύσει την πίστη των ορθοδόξων χριστιανών
που πλήττεται τον τελευταίο καιρό.