“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Η παγκοσμιοποίηση πριν λίγα 24ώρα εξέπνευσε από κορωνοιό και την πάνε δίχως νεκροψία για καύση ώστε να μην μολυνθούν οι θιασώτες της.

Σεισμός σήμερα στην Κροατία. Σε περίπτωση σεισμού βγαίνουμε από τα σπίτια μας ή μένουμε μέσα ή μας ειδοποιούν με SMS; (αυτό δεν είναι αστείο κύριοι, είναι τραγική αλήθεια ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους συνήθεις κινδύνους με μέτρο λογικής) 
«Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.» έλεγε ο Ρήγας Φεραίος για να μάθουμε σήμερα ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι η πραγματική ανθρώπινη ΕΥΤΥΧΙΑ και το συλλογικό καλό

Ο ζυγός του κόσμου και ο ζυγός του Χριστού

Όλοι οι άνθρωποι θεωρητικά θέλουν την ευτυχία , αλλά λίγοι είναι εκείνοι που βάζουν το λαιμό τους, με τη θέληση τους, σε κάποιο σκληρό και ανυπόφορο ζυγό. Βλέπε, όμως, ο Σωτήρας του κόσμου μιλάει για το δικό του ζυγό και το φορτίο και λέει: Ελάτε σ’εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω. Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση. Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό ( Ματθ. ια΄,28-30) Ο Κύριος από συμπόνια και αγάπη, καλεί τους ανθρώπους στο ζυγό Του για να Τον γνωρίσουν και να ξεκουραστούν. Αναλογιστήκατε ποτέ τα παραπάνω λόγια του Χριστού; Σκεφτήκατε τη διαφορά ανάμεσα στο ζυγό και το φορτίο που οι άνθρωποι μόνοι τους φορτώνονται και το ζυγό του Χριστού; Η διαφορά πραγματικά είναι πολύ μεγάλη.

Αντιλογία, πολυλογία ή σιωπή; (Άγιος Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής)

Κάποτε ο Γέροντας Ιωσήφ είχε κάποια δουλειά να κάνει στη Μεγίστη Λαύρα, επειδή η Σκήτη του Αγίου Βασιλείου εκεί υπάγεται διοικητικά.
Όταν λοιπόν έφτασε στην αυλή της Μονής ήσαν μαζεμένοι μερικοί πατέρες και μιλούσαν. Μόλις οι πατέρες είδαν τον Γέροντα – που είχαν ακούσει την φήμη του ως ασκητού – θέλησαν να τον δοκιμάσουν. Και τούτο διότι οι Αγιορείτες πατέρες, ως κληρονόμοι ασκητικής πείρας, γνωρίζουν καλά πως οι πλανεμένοι ή οι ψευτοασκητές είναι πάντοτε υπερήφανοι, θεληματάρηδες και αντιλογούν.