Ὕμνοι εἰς τήν Θεοτόκον

Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν - Ἦχος πλ. α´. Χαίροις ἀσκητικῶν

Χαίροις εὐλογημένη ἁγνή, Γοργοϋπήκοε, Παντάνασσα, Δέσποινα, Πανάχραντε, Ἐλεοῦσα, Φανερωμένη σεμνή, Κεχαριτωμένη Πορταΐτισσα, σεπτὴ Ὁδηγήτρια, Προυσιώτισσα ἄφθορε, Γλυκοφιλοῦσα, Σπηλαιώτισσα πάνσεμνε, Διασώζουσα Θεοτόκε πανάσπιλε, ἄχραντε Παναγία μου, τοῦ Ὄρους Γερόντισσα καὶ τῆς Ἑλλάδος ἀπάσης ἐλπίς, χαρὰ καὶ ἐντρύφημα· Χριστὸν ἐκδυσώπει ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν δοθῆναι τὸ μέγα ἔλεος.

Οι εξουσίες παγκοσμίως είναι "ματιασμένες" από το αντίχριστο πνεύμα. Το «ξεμάτιασμα» τους θα γίνει με ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ και όχι με Μετάνοια.

Λόγος υπερβολικός  περί ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, μετάνοια όμως πού; Ποιος θα διδάξει το δώρο της μετάνοιας, όταν η ίδια η αμαρτία θεσμοθετείται δια νόμου; Να όμως  ο πραγματικός  διδάσκαλος της. Πολλές οικογένειες και άτομα στηρίχθηκαν από τα λεγόμενα του τις τελευταίες δεκαετίες, τώρα σήμανε η ώρα να στηριχθεί  και ίδια η Ελλάδα μας μέσα στο Παγκόσμιο Τράνταγμα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ας αφήσουμε τον διδάσκαλο του χειμαζόμενου Έθνους μας να μιλήσει, να τον ακούσουμε τουλάχιστον, μήπως και κάτι μας μείνει γιατί ο ορίζοντας της φρικτής καθημερινότητας σκοτείνιασε σε όλο τον πλανήτη. ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ με ένα ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ ;

Εάν εσύ σιωπάς για τον εαυτό σου, ο Θεός θα φωνάξει για σένα (Καύχησις και αυτοέπαινος)

Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ

Ζητάς με πάθος και μανία τον έπαινο, την αναγνώριση και τη δόξα των ανθρώπων.

Έκτος από τον Θεό, τον πάντων ποιητή, κανείς άλλος δεν είναι άξιος επαίνου και δόξης, «Μη καυχάσθω ο φρόνιμος εν τη φρονήσει αυτού. και μη καυχάσθω ο δυνατός εν τη δυνάμει αυτού, και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού, αλλ‘ εν τουτω καυχάσθω ο καυχώμενος. συνιεΐν και γινώσκειν τον Κύριον και ποιείν κρίμα και δικαιοσύνην εν μέσω της γης» (Α’ Βασιλ. 2. 10).

Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης (27 Νοεμβρίου)

Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τόν 4ο μ.Χ. αἰ. ἐπί βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στήν Βηθλαδά τῆς Περσίας καί καταγόταν ἀπό ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μέ τόν βασιλιά τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.

Παρασυρμένος ἀπό αὐτή τή φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τήν πίστη του στόν Χριστό. Γιά νά εὐχαριστήσει τόν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τόν ἑαυτό του νά χαθεῖ μέσα στήν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων. Ὅταν τό ἔμαθαν αὐτό ἡ μητέρα καί ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καί πιστές χριστιανές λυπήθηκαν καί ἐξοργίστηκαν. Καί οἱ δυό λοιπόν τόν ἐπιπλήξανε γιά τή στάση του καί τοῦ δήλωσαν ὅτι δέν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτό τό μικρό πλῆγμα, ἐπανέφερε τόν Ἰάκωβο στόν ἴσιο δρόμο. Τόν ἔκανε νά διαπιστώσει τό χάσμα τό ὁποῖο δημιούργησε.

Μετά τον ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΕΜΟ στα ΣΤΕΝΑ οι Ουρανοξύστες της ΠΟΛΗΣ θα γίνουν οικοδομικά υλικά για να ξανακτιστεί από την αρχή η ΝΕΑ ΡΩΜΗ;

Φώτο από https://www.iefimerida.gr

Αν τρέξει ο χρόνος  θα δούμε ότι μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις κατά ΘΕΩ. Όσο και να τα αμφισβητήσουμε κάτι μας «τρώει»,  ότι παίζονται πολλά αυτές τις μέρες στην ευρύτερη περιοχή μας. Η πλεονεξία των ισχυρών της γης κτυπάει κόκκινο.

Αυτά τα παράδοξα  ακούσαμε από αγιορείτη ασκητή λίγες μέρες πριν, ο οποίος μας είπε και άλλα ενδιαφέροντα στο: https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com

Ποιοι  είναι οι ΠΥΡΓΟΙ – Ουρανοξύστες στους οποίους αναφέρθηκε ο γέροντας τους οποίους μάλιστα  είδε  ως «λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα» ;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ας δούμε λοιπόν, το  2014 διαβάζουμε ενδεικτικά για κάποιους από αυτούς τους πύργους: Η Ελλάδα αγοράζει ουρανοξύστη στην ΠΟΛΗ

«Eναν από τους υψηλότερους ουρανοξύστες της Κωνσταντινούπολης -τον εντυπωσιακό Crystal Tower-αγόρασε η Εθνική Τράπεζα της Ελλαδος έναντι 303 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την Hürriyet.

Απόκρισις περί αναξίων Αρχόντων (ή Επισκόπων)

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων.[1]

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες του κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό[2]. Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας ή βασιλεύς ή επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»[3].

Θαυμαστό όραμα για την αξία των Πατερικών βιβλίων

Πώς οι δαίμονες τρέμουν όταν οι πιστοί μελετούν πατερικά βιβλία

Όραμα του γέροντα Σωφρόνιου (μαθητού του οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)

Το μοναστήρι του Νιαμέτς ήταν για την Μολδαβία ό,τι και το μοναστήρι της Άγιας Τριάδος στην Ρωσία, ό,τι της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου για την Ουκρανία, ό,τι το Άγιον Όρος για την Ελλάδα. Για πέντε αιώνες ήταν το κέντρο της θρησκευτικής διαφώτισης στην Μολδαβία. Από εκεί βγήκε ο περίφημος μολδαβός γέροντας Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ, ιδρυτής και πατέρας του θεσμού των γερόντων στη Ρωσία στους έσχατους καιρούς.

Άγιος Στυλιανός, ο προστάτης των παιδιών

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας , μεταξύ του 400 και 500 μ.Χ. Ήταν ευλογημένος από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη. Όσο μεγάλωνε, τόσο με την Χάριν του Θεού γινόταν κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

Από την παιδική του ηλικία έδειξε τα σπάνια προτερήματα της αγιασμένης ζωής του. Αν και ήταν και αυτός παιδί και νέος και έφηβος, μολο­νότι είχε κι εκείνος σάρκα, εν τούτοις δεν άφη­σε τις επιθυμίες να μολύνουν το πνεύμα και την ψυχή του. Ήταν αγνός, αγνότατος. Δεν άφησε επίσης να τον κυριεύσει κανένα γήινο πάθος. Δεν επέτρεψε στα πλούτη και στην φιλοπλουτία να κυριαρχήσουν στη ψυχή του και να την υποτάξουν στην φθορά και στην απώλεια.

Υπάρχει διαβεβαίωση της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ στον ΑΓΙΟ ΠΑΪΣΙΟ ότι θα φυλάει τα σύνορα της πατρίδος του.

Σήμερα η  ΕΛΛΑΔΑ εκπέμπει SOS ικεσιών προς την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ.

Πάμε αδελφοί αμέσως  στο απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα του συγκλονιστικού πατρός Ανανία Κουστένη και μετά σε μια μαρτυρία προγενέστερη που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η ΠΑΝΑΓΙΑ και οι ΑΓΙΟΙ μας παρακαλουθούν κατά βήμα  στα δράματα μας , από την αρχή των μνημονίων, δίνοντας μηνύματα ενίσχυσης και θάρρους, μέχρι εκείνη την ευλογημένη στιγμή που θα ξεκαθαρίσει ο πνευματικός ορίζοντας μας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

«Προ ετών είχε παρουσιαστεί  στον Γέροντα Παίσιο και νυν ΑΓΙΟ η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ, εκεί στο κελλάκι του στην Παναγούδα, εκεί κοντά στην Μονή Κουτλουμουσίου και του είπε: Εσύ πάτερ Παίσιε θα βοηθάς τους πονεμένους αδελφούς μας και εγώ λέγει… Γέροντα, σου υπόσχομαι πως θα φυλάω  τα σύνορα της πατρίδος σου»

ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

π. Δημητρίου Μπόκου

Η Θεία Λειτουργία είναι ένα δώρο ατίμητης αξίας που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Ο Χριστός, παραδίδοντας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είπε στους μαθητές του: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Δεν εννοεί να κάνουμε την Θεία Ευχαριστία για να τον φέρουμε απλώς στη σκέψη μας, αλλά για να τον φέρουμε πραγματικά ανάμεσά μας. Η ανάμνησή του δεν είναι μια απλή συμβολική ενέργεια, αλλά μια ουσιαστική πράξη: Να παρακαθίσουμε μαζί του στο δικό του τραπέζι, όπου μας καλεί, και, ακόμη περισσότερο, το Σώμα και το Αίμα του, αυτός ο ίδιος, να είναι η τροφή μας. «Λάβετε, φάγετε…». «Γεύσασθε και ίδετε…».

Όταν υπογράφατε την συμφωνία των Πρεσπών γιατί δεν φωνάζατε και την ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ να σας πει από πού ήταν η καταγωγή της;

Φώτο από www.thetoc.gr

Μία Βασίλισσα λόγω καταγωγής « φιμώνει ιστορικά»  την συμφωνία των Πρεσπών. Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ απόγονος του ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Κάπου εκεί, μεταξύ 1984- 1985, συναντήσαμε στην Θεσσαλονίκη, στην μικρή γκαλερί του γνωστού σε όλους μας λογοτέχνη – ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου τον έτερο σπουδαίο Έλληνα, πεζογράφο, ποιητή και αυτοδίδακτο ζωγράφο Νίκο – Γαβριήλ Πεντζίκη που παρουσίαζε σε έκθεση τα δημιουργήματα του.

Η συνέχεια ήταν ενδιαφέρουσα. Το θέμα της ονοματολογίας των Σκοπίων είχε ήδη ανάψει από τις φιλοσκοπιανές οργανώσεις στα πανεπιστήμια του Καναδά και της Αυστραλίας.  Και οι δυο ανωτέρω εξέχουσες προσωπικότητες ήταν λάβροι κατά της ιστορικής αυτής εν θερμώ πλαστογραφίας.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Γνώστες και οι ανωτέρω  δύο της  κλασικής και βυζαντινής περιόδου της συμβασιλεύουσας Θεσσαλονίκης μετά τις ποιητικές αθυροστομίες τους για τους γείτονες μας  με « μύησαν»  σε ένα ιστορικό μυστικό της άλλης , της πραγματικής Μακεδονίας που έδενε την περίοδο των Πτολεμαίων διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τις πρωτοχριστιανικές μνήμες του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,  των περιόδων της Αν. Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας με  το σήμερα.