ΦΩΤΟ - Η ΠΑΝΑΓΟΥΔΑ
η ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΣ παρά την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2021
☦ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΙΓΗ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ ΑΠΟ ΓΕΡΟΝΤΕΣ - ΜΟΝΟ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΛΑΙΕΙ - ΤΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ;
☦ Οι γιατροί δεν του έδιναν ελπίδες αλλά τον γέμισε με ΕΛΠΙΔΕΣ η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ- ΘΑΥΜΑ
Ο Τάσος Σιδηροκαστρίτης ομολόγησε θαύμα στην Εκκλησία του
Αγίου Δημητρίου με την θαυματουργή Εικόνα της Παρηγορήτριας: Είχε
όγκο σοβαρής μορφής και αυτός έφυγε.
«Πριν 6 μήνες είχα ζητήσει την αγάπη σας και τις προσευχές
σας για τον αδερφό μου Τ. Σιδηροκαστρίτη.
Είχε όγκο σοβαρής μορφής και οι γιατροί δεν του έδιναν ελπίδες.
☦ Κάποτε ένας φίλος του αείμνηστου Παναγόπουλου, τον πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ της Δομβούς, όπου εμόναζε ένας ενάρετος Γέροντας.
Κάποτε ένας φίλος του αείμνηστου
Παναγόπουλου, τον πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ της Δομβούς (βρίσκεται
στο Νομό Βοιωτίας), όπου εμόναζε ένας ενάρετος Γέροντας.
Έφθασαν στη Μονή με
ζώα. Ήταν βραδάκι. Στο περίβολο κατέβηκαν από τα ζώα και ο φίλος του πήγε στο
Ναό αμέσως.
Τότε κάποιος Μοναχός έτρεξε κοντά στον Παναγόπουλο, τον χαιρετά πολύ χαρούμενος, με προθυμία παίρνει το ζώο να το δέσει κάπου και τον οδηγεί προς το Ναό.
☦ Ὦ! χάρις, χάρις! Ἔλα καὶ σὲ μᾶς, ἔλα γρήγορα, ἔλα…
Ἡ θεία χάρις μία εἶναι, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ καθενὸς ἐμφανίζεται, ἐργάζεται, ὁρᾶται, ναί, ὁρᾶται! Ἄχ, καὶ πόσον σκιρτάει
μέσα σου ὅταν βλέπεις, ὅταν αἰσθάνεσαι αὐτὴν τὴν θεία χάρη! «Ἐγὼ εἶπα, θεοὶ ἐστὲ
καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6).
Ὦ! χάρις, χάρις! Ἔλα καὶ σὲ μᾶς, ἔλα γρήγορα, ἔλα. Πόσον ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, πῶς μεταβάλλεται, πῶς γίνεται ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος ὅταν τὸν ἐπισκιάσει ἡ θεία χάρις! Αὐτὴ ἡ θεία χάρις ἔκανε τοὺς μάρτυρας ὄχι μόνον νὰ μὴν αἰσθάνονται τοὺς πόνους τοῦ μαρτυρίου των, ἀλλὰ καὶ νὰ χαίρονται ποὺ μαρτυροῦν διὰ τὸν Χριστόν. «Ἕνεκά Σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς» (Ψαλμ. 43, 23). Ἄλλο νὰ αἰσθάνεσαι καὶ ἄλλο νὰ διαβάζεις ἢ νὰ ὁμιλεῖς περὶ θείας χάριτος.
☦ Η Παναγία, εικόνα του Θεού. Η Μυρτιδιώτισσα (24 Σεπτεμβρίου)
Κανένα πρόσωπο, κανένας άγιος, δεν έχει τόσα ονόματα, όσα έχει η Μαρία η «Κεχαριτωμένη». Ονόματα, που αναφέρονται στην αρετή της: Άσπιλη, Αμόλυντη, Αγνή, Αγία, Παναγία. Ονόματα, που αναφέρονται στη θέση, που κατέχει τώρα στον ουρανό: Βασίλισσα, Παντάνασσα, Πλατυτέρα, Ενδοξότερα των Χερουβίμ. Ονόματα, που αναφέρονται στις εικόνες της: Πορταΐτισσα, Ρόδον το Αμάραντον, Γαλακτοτροφούσα, Δεομένη, Τριχερούσα. Ονόματα, που αναφέρονται στα σημεία και τα θαύματά της: Γρηγορούσα, Γοργοεπήκοος, Φανερωμένη, Ελεούσα, Γιάτρισσα. Ονόματα, που αναφέρονται στους τόπους, που τιμάται ιδιαιτέρως κάποια εικόνα της: Παναγία της Τήνου, Προυσώτιοοα, Χοζεβίτισσα, Μυρτιδιώτισσα.
☦ Μη φοβάσαι τίποτα… Ο Χριστός είναι κοντά σου!
Κάπου διάβασα πως ο
χειρότερος θάνατος είναι όταν χάσεις την ελπίδα σου… Η ζωή δεν είναι καθόλου
εύκολη. Είναι γεμάτη δυσκολίες, εμπόδια, αδιέξοδα, θλίψεις, δοκιμασίες
τρομερές. Είναι αντίστροφη πορεία. Πορεία φθοράς…
Εκεί, όμως, που όλα οδηγούν στο θάνατο, στο μηδέν, εκεί τότε έρχεται Εκείνος που είναι πανταχού παρών. Τότε, όταν θα νιώσεις πως όλα χάνονται, όταν νιώσεις τον πόνο και τα δάκρυα να πνίγουν την ψυχή σου, έρχεται ο Χριστός με το βλέμμα Του γεμάτο αγάπη. Και σου απλώνει το χέρι, όπως στον Πέτρο στην φουρτουνιασμένη θάλασσα… Και σε κοιτάζει γεμάτος στοργή και σε γεμίζει ειρήνη και σιγουριά. Είσαι παιδί Του. Και Αυτός πατέρας σου.
☦ "Έσχατο καταφύγιο"
Υπάρχουν στο Άγιο Όρος
μερικές σπάνιες ανθρώπινες φύσεις που όσο και να θέλει κανείς, είναι αδύνατο με
ακρίβεια να προσδιορίσει τα μέτρα της αξίας τους ή να περιγράψει με λόγια τη
δύναμη και την ομορφιά της ψυχής τους.
Απλοί καλόγεροι, άσημοι για τα μάτια του κόσμου, όμως τόσο έντονα ζυμωμένοι με το σπάνιο χάρισμα να γνωρίζουν επακριβώς την πεπτωκυΐα κατάσταση στην οποία οι ίδιοι κινούνται, να μιλούν με γόνιμη παρρησία για την αμαυρωθείσα εικόνα τους και να ’ναι πρακτικά υπαρκτοί ακόμα και για ληστές, τελώνες και πόρνες.
☦ «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτι "Ὅποιος πάῃ στὴν ἐκκλησία, θὰ ἐκτελῆται", ποιός θὰ τὸ ἀψηφήσῃ; Οὔτε ὁ παπᾶς δὲ θὰ πάῃ!»
✞ Μακαριστοῦ Αὐγουστῖνου Καντιώτη
Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τὴν πίστι στὸ Θεό. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο· Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;… Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀπιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέλουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐαγγέλιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐτὸ θέλουν ἕνα καινούργιο «εὐαγγέλιο», ἀντιευαγγέλιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔχουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς; Ὅτι, καὶ ἕνας ἀκόμη μέσ᾿ στὰ δισεκατομμύρια ἂν παρουσιαστῇ νὰ ἐφαρμόζῃ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀρκεῖ αὐτὸς ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε δυνατή. Ἐφ’ ὅσον ἕνας τὸ ἐφήρμοσε, μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν καὶ οἱ ἄλλοι· διότι... ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε τοῦ αὐτοῦ φυράματος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)