Άγιος Παϊσιος: «…θα επέμβει ο Θεός των πατέρων μας, για τα αίματα των Μαρτύρων μας και τα λείψανα των Αγίων μας»

ΛΟΓΟΙ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤOY

"…Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμε πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες.

Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό. Η λέξη «Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα Θεανθρωπιστές. Ανεβήκαμε πιο ψηλά.

Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος και αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα για να σωθεί πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου κι αν βρίσκονται, να πάνε εξορία. Να φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν.

"Νουν τηρώ και νουν φυλάττω"

Ρώτησαν κάποτε τον Άγιο Αντώνιο:

"Τι κάνετε εσεις εδώ στην έρημο και απάντησε:  "Νουν τηρούμεν".  Φυλάγουμε τον νου μας. Προσέχουμε να μην ξεφύγει σε λογισμούς ακαθάρτους.

Προσπαθούμε να τον έχουμε φυλακισμένο μέσα στην καρδιά μας, όπου είναι και η φυσική του θέση πριν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. 

Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος!

Για τους ποντοπόρους της ζωής, ανέκαθεν ο θάνατος ήταν κάτι το άκρως ανατριχιαστικό. Ήταν το μυστηριώδες, το ανεξερεύνητο ακρωτήρι, πέραν του οποίου κανείς δεν μπορούσε να δή τι συνέβαινε.

Έμοιαζε σαν το νοτιώτερο ακρωτήρι της Αφρικής, το γνωστό με το όνομα της Καλής Ελπίδος. Άλλοτε ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ναυτικών, οι δε ιθαγενείς εβεβαίωναν, πως κανένα πλοίο, απ’ όσα επεχείρησαν να διαβούν, δεν διέφυγε το ναυάγιο.