“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ όχι μόνο με Ηρώδη αλλά και με πολλούς Ιούδες. Έλληνες ενωμένοι, ποτέ τρομαγμένοι.

Τι είπε ο Έλληνας ΓΕΕΘΑ κ. Αποστολάκης; «θα ισοπεδώσουμε βραχονησίδες αν οι τούρκοι τις καταλάβουν». Τι είπε ο πρόεδρος Πούτιν σε σχήμα λόγου;«θα ισοπεδώσουμε με πυρηνικά μεγαλουπόλεις και ο ΘΕΟΣ ας μας συγχωρέσει»
 «Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;» ότι πάμε σε φοβερές καταστάσεις εδώ και έξω.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Φεύγουν οι ΗΠΑ από την Συρία για να έρθουν αργότερα για την μοιρασιά, όταν εκλείψει ο φίλος τους Ερντογάν; Το ότι φεύγουν μπορεί να σημαίνει, ότι κάτι συμφώνησαν με τον Τούρκο και ο τούρκος αμέσως δηλώνει « δεν βλέπουμε μόνο στην Συρία αλλά βλέπουμε  και αλλού (βλ. ΑΙΓΑΙΟ – Κύπρο) ». 

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Δεκέμβρίου 2018 (πρό τῶν Χριστουγέννων) - Κατά Ματθαίον Α´ 1-25

Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ υἱοῦ ᾿Αβραάμ. ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα.

Χριστουγεννιάτικες Ἱστορίες, ἀρ. 18

ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ
π. Δημητρίου Μπόκου
«…καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ,
ἐὰν δὲ ὦσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ» (Ἡσ. 1, 18)
Δυο μεγάλα κακά σε μια και μόνο μέρα ήταν πολλά, ακόμα και για τον μεγάλο άρχοντα.  Πίστευε πως ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου και δεν τό ’κρυβε καθόλου μάλιστα. Στην εσχατιά της γης όπου βασίλευε, άνθιζε, έργο των χειρών του, ένας επίγειος παράδεισος. Με αξιοθαύμαστη μαεστρία είχε καταφέρει να εξασφαλίσει μακρά και αδιασάλευτη ειρήνη στο μικρό του βασίλειο, μένοντας φανατικά ουδέτερος και ξένος μπρος στους ολέθριους ανταγωνισμούς των μεγάλων. Οι άνθρωποί του πρόκοβαν στα έργα της ειρήνης, απολαμβάνοντας μια ήσυχη χαρούμενη ζωή. Η γη τους έλεγαν πως έτρεχε μέλι και γάλα. Παρατημένοι και φτωχοί, ήταν φιγούρες άγνωστες στον τόπο τους. Οι δάσκαλοι είχαν σβήσει από τα λεξικά τους λέξεις όπως ανάγκη, φτώχεια, εκμετάλλευση, έγκλημα. Κακοποιά στοιχεία ήταν από τα είδη που δεν ευδοκιμούσαν στη χώρα τους. Ο λαός λάτρευε τον άρχοντά του. Και ο καλός βασιλιάς χαιρόταν γι’ αυτό και τους φρόντιζε κάθε μέρα και περισσότερο.