☦ Ἀπολυτίκιον Αγίου Θεοδοσίου Κοινοβιάρχου Ἦχος πλ. δ’.

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν. Θεοδόσιε Πατήρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. (ΨΑΛΛΟΥΝ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ)

☦ Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ Κοινοβιάρχης καί Καθηγητής τῆς Ἐρήμου

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στὴν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας.

Ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακὸς καὶ ἔφτασε ἕως καὶ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καὶ ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καὶ οἱ δυὸ εὐσεβεῖς καὶ πιστοὶ ἄνθρωποι.

☦ ΕΥΧΑΙ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΑΙ, ΑΝΑΓΙΝΩΣΚΟΜΕΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΡΟΑΙΡΕΣΙΝ

Ευχή ζ΄ του Όρθρου

Ο θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χρίστου, ο εξαναστήσας ημάς εκ των κοιτών ημών και επισυναγαγών επί την ώραν της προσευχής, δος ημίν χάριν εν ανοίξει του στόματος ημών και πρόσδεξαι ημών την κατά δύναμιν ευχαριστίαν και δίδαξον ημάς τα δικαιώματα σου, ότι προσεύξασθαι καθ' ο δει ουκ οίδαμεν, εάν μη συ, Κύριε, τω Πνεύματί σου τω άγίω οδήγησης ημάς. Διό δεόμεθά σου, ει τι ημάρτομεν μέχρι της παρούσης ώρας, άνες, άφες, συγχώρησον. Εάν γαρ ανομίας παρατήρησης, Κύριε, Κύριε, τίς υποστήσεται; Ότι παρά σοι η απολύτρωσις. Συ μόνος άγιος, βοηθός, κραταιός, υπερασπιστής της ζωής ημών, και εν σοι η ύμνησις ημών διά παντός. Είη το κράτος της βασιλείας σου ευλογημένον και δεδοξασμένον, του Πατρός και τουΥιού και του αγίου Πνέυματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

☦ Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς - Τρία κεφάλαια για την προσευχή και την καθαρότητα της καρδιάς

1. Επειδή το θείο είναι αυτοαγαθότητα, έλεος αληθινό και άβυσσος καλωσύνης, ή μάλλον που κι αυτή την άβυσσο περιλαμβάνει, γιατί είναι πάνω από κάθε όνομα που λέμε και κάθε τι που νοούμε, μόνο με την ένωση μαζί Του μπορεί κανείς να βρει έλεος. Ενώνεται δε κανείς μαζί Του με τη μετοχή, κατά το δυνατόν, των όμοιων αρετών και με την κοινωνία κατά την προσευχή προς το Θεό με τη δέηση και την ένωση. Η κοινωνία όμως δια μέσου των αρετών, λόγω ομοιότητας, κάνει κατάλληλο τον αγωνιστή να υποδέχεται το θείον, όχι όμως και να τον ενώνει μαζί Του.

☦ «Κι αν είναι κάποιος αγριότερος από το θηρίο, με την αγάπη γίνεται ημερότερος και από το πρόβατο» Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

☦ Ευχαί του Μ. Βασιλείου εκ της α΄ Ωρας

Ο Θεός ο αιώνιος, τό άναρχον καί αϊδιον φώς, ο πάσης κτίσεως Δημιουργός, η τού ελέους πηγή, τό τής αγαθότητος πέλαγος, καί τής φιλανθρωπίας ανεξιχνίαστος άβυσσος, επίφανον εφ' ημάς τό φώς τού προσώπου σου, Κύριε. Λάμψον εν ταίς καρδίαις ημών, νοητέ Ήλιε τής δικαιοσύνης, καί τής σής ευφροσύνης τάς ψυχάς ημών πληρωσον, καί δίδαξον ημάς τά σά μελετάν αεί καί φθέγγεσθαι κρίματα, καί εξομολογείσθαί σοι διηνεκώς τώ ημετέρω Δεσπότη καί ευεργέτη. Τά τών χειρών ημών έργα πρός τό σόν κατεύθυνον θέλημα, καί πράττειν ημάς τά σοί ευάρεστα καί φίλα ευόδωσον, ίνα καί διά τών αναξίων ημών δοξάζηταί σου τό πανάγιον όνομα, τού Πατρός, καί τού Υιού, καί τού Αγίου Πνεύματος, τής μιάς θεότητός τε καί Βασιλείας, ή πρέπει πάσα δόξα, τιμή, καί προσκύνησις εις τούς αιώνας. Αμήν.