“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020

ΕΛΛΗΝΟ-τουρκικά και ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ-ιρανικά συμπλέκονται πολύ άσχημα. Αχ καημένη Ελλάδα.

Η συμμαχία Τουρκίας – Ιράν χρονολογείται εδώ και πολλά χρόνια. Αρκεί να θυμηθούμε τις μεταφορές χρυσού και ρευστού που έκανε η πρώτη και η δεύτερη την εξυπηρετούσε.
Και οι δύο αυτές χώρες γνωρίζουν ότι βρίσκονται σε ένα άξονα αποσταθεροποίησης για να μπορούν να ελεγχθούν καλύτερα οι χαράξεις  των ενεργειακών αγωγών στην Μέση Ανατολή και την Αν. Μεσόγειο, αλλά και η εξασφάλιση των ενεργειακών κοιτασμάτων των ως άνω περιοχών. Για αυτό και θα αντιδράσουν και οι δύο άσχημα.

Πότε μοιάζεις με τον Θεό; (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης)

«Και δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο· σύμφωνα με τη δική του εικόνα τον δημιούργησε». 
Μήπως όμως δεν πρόσεξες ότι ήταν ελλιπή κι όχι επαρκή τα αποδεικτικά στοιχεία, που παρουσιάσαμε; «Ας δημιουργήσουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα και κατά τη δι­κή μας ομοίωση». Η απόφαση είχε δύο στοιχεία «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωση». Η δημιουργία όμως έχει ένα. Πώς εξηγείται αυτό; Μήπως αρχικά σκέφθηκε ο Θεός διαφορετικά, και εκ των υστέρων άλλαξε γνώμη; Μήπως κάποια μετάνοια ακολούθησε ευθύς μετά τη δημιουργία; Μήπως εκφράζεται η αδυναμία του Δημιουργού, που άλ­λα αποφασίζει πιο μπροστά, κι άλλα πραγματοποιεί με­ταγενέστερα; Ή μήπως κρύβεται κάποια πολυλογία σ’ αυτά τα λόγια;