☦ Οι Άγιοι Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης Κουκουζέλης

Δυο μεγάλοι και άγιοι μουσικοί

1 Οκτωβρίου, γιορτάζουν, ανάμεσα σ' άλλους αγίους, δύο από τους κορυφαίους μουσικούς της ελληνικής/ρωμέικης παράδοσης. Οι άγιοι Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Κουκουζέλης.

Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός

Ο Άγιος Ρωμανός, γνωστός και ως Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός είναι από τους γνωστότερους ελληνικούς υμνογράφους, αποκαλούμενος και ως "Πίνδαρος της Ρυθμικής Ποίησης". Άκμασε κατά τη διάρκεια του έκτου αιώνα, που θεωρείται ότι είναι η "Χρυσή Εποχή" της βυζαντινής υμνογραφίας. Ο Ρωμανός ο Μελωδός θεωρείται κορυφαίος ποιητής και υμνογράφος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

☦ Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου

Ένα από τα πολλά ονόματα που προσδίδουμε στην Παναγία μας είναι Γοργοεπήκοος και η ομώνυμη θαυματουργή εικόνα της βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους από το 1646. Εκεί, όπως αναφέρεται στο ιστορικό της Μονής, "λάμπει ως πολύφωτος σελήνη, σαν άριστος κυβερνήτης και σοφός οικονόμος το διακυβερνά", φυλάσσοντας από κάθε προσβολή και επήρρεια τους ασκομένους σε αυτό οσίους πατέρες, αλλά και όσους προστρέχουν σ' εκείνη με πίστη, ζητώντας την βοήθεια της. Και γενικά διαφυλάττει και γοργώς και προθύμως υπακούει και ελεεί όλους, όσοι την ευλαβούμαστε και την επικαλούμαστε με πίστη.

☦ Κυρίως Θεοτόκον, σέ ὁμολογοῦμεν, οἱ διά σου σεσωσμένοι, Παρθένε Ἁγνή, σύν Ἀσωμάτων χορείαις, σέ μεγαλύνοντες.

☦ Ο Θεός μιλάει μέσα από τη δυστυχία

Όπως ανακάλυψε ο Ιώβ, ο Θεός μπορεί να μιλήσει μέσα από τον πόνο. Ο πόνος είναι αναπόφευκτος σε μια ζωή που τελειώνει με το θάνατο και που διαβρώνεται από τα σύμβολα του θανάτου.

Μετά από μια σοβαρή αρρώστια της γυναίκας του κάποιος έγραψε: «Μετά από τρεις δεκαετίες συμπορευθήκαμε με αυτούς που πορεύονται μέσα από τις πεδιάδες του πόνου και ανακαλύψαμε ότι έχουν πολλά σκοτάδια και σκιές. Για πόσο καιρό είχαμε γλυτώσει!».

Η πίστη μας έχει ως κέντρο της ένα θεό που υποφέρει. Ο Θεός έδωσε την απάντησή του στη διαμαρτυρία του Ιώβ όταν συμμερίσθηκε αυτός ο ίδιος την ανθρώπινη δυστυχία. Όταν έγινε ένας από εμάς στον Ιησού Χριστό.

☦ Άγιος Γοβδελαάς και αγία Κασδόα: τα παιδιά του βασιλιά της Περσίας που μαρτύρησαν για τον Χριστό

Ένας πρίγκιπας και μια πριγκίπισσα από την Περσία που αγάπησαν τον Χριστό και μαρτύρησαν κατά προσταγή του βασιλιά πατέρα τους!

Ο Χριστός φανερώνεται στις αγαθές ψυχές, ενώ η κακία του πονηρού κάνει απάνθρωπο ακόμα και έναν πατέρα και τον οδηγεί στην θανάτωση των παιδιών του...

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου, κατά το έτος 330 μ. Χ., ζούσε κάποιος Πέρσης, άρχοντας, συγγενής του βασιλιά, που ονομαζόταν Δάδας. Ο Δάδας ήταν πιστός Χριστιανός και δεν δίστασε να φανερώσει την πίστη του. Γι΄αυτό διεβλήθη στο βασιλιά και εκείνος πρόσταξε να δικαστεί από τον γιο του Γοβδελαά και από τον άρχοντα Αδραμέλεχ.

☦ Μας τύφλωσαν τα πάθη και δεν βλέπουμε τα σημάδια που στέλνει ο Θεός

Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία.

Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ, που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό.

Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη, που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν…

☦ Θα έρθει η Παναγία στην απολογία μας ενώπιον του φοβερού βήματος του Χριστού, και θα σταθεί συνήγορος.

Ενθυμούμαι μία θεία η οποία είχε την καλή διάθεση να πλένει τους κεκοιμημένους και τους νεκρούς, και ακόμα και αυτούς τους ζητιάνους τους εγκαταλελειμμένους σε οποιοδήποτε μέρος της πόλεως, αρκεί να την φώναζαν.

Μέσω του συζύγου της, ήξερε ορισμένες φορές, και αντιλαμβανόταν τον θάνατον αυτών των ανθρώπων, τους έπλενε, τους καθάριζε, τους ετοίμαζε, έτοιμοι για να τους κηδέψουν την επομένη μέρα.

☦ Άγιον Όρος: Ο κλήρος της Παναγίας

Η Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (655—681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε:

«Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό… να καλλιεργούν την αρετή, την καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους «Άγιον Όρος» «Αγιον Όρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου».

☦ ΞΕΘΑΨΤΕ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ... φήμες ή αλήθεια μόνο ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ γνωρίζει ;

Τι κυκλοφορεί τώρα στα μέσα μαζικής δικτύωσης;

" Στο διπλανό χωριό από το Αρκαλοχώρι Κρήτης που έγινε ο σεισμός είναι τα Ρουσσοχώρια που θάψανε το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής λόγω εργασιών που γινόταν στην ευρύτερη περιοχή. Οι κάτοικοι λένε ότι από τότε οι σεισμοί είναι πολύ συχνοί. Ο εργάτης που έθαψε με την μπουλντόζα το εκκλησάκι την επόμενη μέρα πέθανε. Αυτά τα έμαθα από σχόλια στο facebook κατοίκων της περιοχής."

☦ «Αλλάζει το σεισμικό τοπίο στην Ελλάδα-σεισμικές δονήσεις μπορούν να γίνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας»

φωτο από το fb και την ΦΒ

" η αμαρτία μας βράζει και η γη κοχλάζει"

"το Αρκαλοχώρι στην Κρήτη που σειόταν εδώ και 4 μήνες έδωσε σεισμό καταστροφικό , η Θήβα που σείεται άλλο τόσο , τι θα δώσει;"

Παπαδόπουλος για τον σεισμό στο Ηράκλειο: «Αλλάζει το σεισμικό τοπίο στην Ελλάδα»

Καμπανάκι για τη σεισμική δραστηριότητα στη χώρα μας έκρουσε ο διευθυντής Ερευνών Σεισμολογίας του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, Γεράσιμος Παπαδόπουλος.

☦ Γιατί ο Χριστός έδιωξε με βία, όλους αυτούς που είχαν κάνει την οικία του Πατέρα του, «οίκο εμπορίου»;

ΣΧΌΛΙΟ: ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΡΕΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ  

Υπάρχουν κάποια περιστατικά στην επί γης παρουσία του Χριστού, τα οποία αναφέρονται στα Ευαγγέλια, που χρίζουν ιδιαίτερης ερμηνευτικής προσέγγισης. Η χρήση του μαστιγίου από τον Χριστό, για παράδειγμα, προκειμένου να διώξει από τον ναό τους <αργυραμοιβούς> (Ιω. 2, 12-15), έχει χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως, ακόμα και ως δικαιολογία βίαιης συμπεριφοράς ανθρώπων, που δεν είναι καν κοντά στην Εκκλησία. Χρειάζεται λοιπόν γνώση των γεγονότων και του περιβάλλοντος της εποχής, για να φθάσουμε στην ορθή ερμηνεία.

☦ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

☦ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΡΙΑ φίλη μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα - ΤΙ ΜΕΓΑ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ;

"Σήμερα το πρωί έτρεχαν βροχή τα δάκρυα της Παναγιάς της Παρηγορήτρας. Πλέον δεν μοιάζουν με δάκρυα πάνω στο πρόσωπό της, αλλά με ποταμό. 

☦ Γιατί ο 103ος Ψαλμός λέγεται «προοιμιακός» ;

Ὁ Ψαλμός αὐτός στήν λειτουργική μας γλώσσα λέγεται «προοιμιακός» Ψαλμός, ἐπειδή εἶναι στήν ἀρχή τοῦ λειτουργικοῦ μας «οἴμου» (=δρόμου), ὁ ὁποῖος ἀρχίζει μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ. Εἶναι ὕμνος τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ.

ΨΑΛΜΟΣ 103ος

• Ευλόγει η ψυχή μου, τόν Κύριον! Κύριε ο Θεός μου εμεγαλύνθης σφοδρα.

• Εξομολόγησιν και μεγαλοπρέπειαν ενεδύσω, αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον.

• Εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν, ο στεγάζων εν ύδασιν τα υπερώα αυτού.

☦ Κράτα ΧΡΙΣΤΕ μου, την Ελλάδα μην σου φύγει εν μέσω των σημερινών επιθέσεων των αντίχριστων δυνάμεων.

φώτο: ο Απόστολος Παύλος δέχεται το βάπτισμα

Γνωρίζουμε ότι ο ΚΥΡΙΟΣ "εξήλθε νικών και ίνα νικήση" (Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου ) και επειδή ζούμε μέρες ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ που αδυνατούν τα ανθρώπινα να δώσουν λύσεις , να καταφεύγουμε σε αυτό που έλεγε για τον καθένα πιστό ο Γέροντας Ιωήλ Γιαννακόπουλος και να συμπεριλαμβάνουμε και την πατρίδα μας που βιώνει άσχημες καταστάσεις. (Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας)

☦ “ΤΕΚΝΙΑ η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ του ΟΥΡΑΝΟΥ αυτές τις στιγμές που μας κυκλώνει ο άδης των προβλημάτων είναι ΘΕΙΟ ΔΩΡΟ , μην φοβηθείτε”

φώτο (απογευματινή άποψη του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ στις τελευταίες ρανίδες φωτός)

ΑΣΚΗΤΗΣ - τώρα τρέχει ο πονηρός σαν παλαβός όλα τα πλάνα του για να προλάβει να μας κάνει δικούς του γιατί…

…βλέπει αυτό που έρχεται και μυρίζει ΘΕΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ”

και συνέχισε ” δεν θα προλαβαίνουμε τα γεγονότα, το ένα πριν περάσει θα έρχεται το άλλο”

☦ Της ψυχής η αλμύρα…

~ Ο Παπά–Γιάννης από τας Σέρρας, ο απλός και ταπεινός ο ολιγογράμματος και πράος, ο ησύχιος και σοφός κατά Θεόν…

Πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια διακόνησε, συμπόνεσε, παρηγόρησε, έκλαψε μετά κλαιόντων και χάρηκε με τις χαρές κάθε αδελφού του –συγχωριανού του, στον τόπο των γονιών και των παππούδων του, τον βουνήσιο τον ελατοστολισμένο που δεν τον αποχωρίστηκε σχεδόν ποτέ του …Ακόμα και στα βαθιά γεράματα όταν του λεγαν τα παιδιά του να τον πάρουν έστω για λίγο καιρό να ξεχειμωνιάσει στην μεγάλη την πρωτεύουσα εκείνος τους απαντούσε:

☦ Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος

Φωτο: Η Ιερά Εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου η οποία βρίσκεται στον ομώνυμο Ιερό Ναό στο Μελί Μεγάρων. Εικόνα την οποία έφεραν μαζί τους το 1922 από την Ερυθραία  οι  Έλληνες της Μικράς Ασίας.

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής καταγόταν από κάποιο φτωχό χωριό της Γαλιλαίας που ονομαζόταν Βηθσαϊδά. Ήταν γιος του ψαρά Ζεβεδαίου και της Σαλώμης που ήταν συγγενής της Παναγίας Μητέρας του Χριστού. Πολύ νωρίς έγινε μαθητής του Ιωάννου Προδρόμου ενώ παράλληλα εργαζόταν και στην τέχνη του ψαρά κοντά στον πατέρα του και τον αδελφό του Ιάκωβο.

☦ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ΘΗΒΩΝ 2021

☦ «Ώ γλυκειά μας Μανούλα,ώ φως της ψυχής μας, ώ αγάπη ανόθευτη, ώ ζωή της ψυχής μας!

Με το όνομά σου στο στόμα θα ξεψυχήσουμε. Με ένα γλυκύτατο φίλημα θα μας παραλάβεις και θα μας υποδεχτείς στους κόλπους σου. Ώ μάνα, μέλι και νέκταρ γλυκύτατο! Ώ ευωδία και μυρίπνοο άρωμα!

Πέσατε λοιπόν χάμω και ασπασθείτε τα πόδια και τα χέρια της γλυκειάς  μας Μανούλας και λάβετε άρρητη ευωδία από την Αγία Παρθένο. Μη διστάζετε γιατί αυτή από μόνη της μου δίδαξε τον τρόπο, και μου έδωσε και μου έδειξε την παρρησία και την αγάπη.

☦ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΙΓΗ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ ΑΠΟ ΓΕΡΟΝΤΕΣ - ΜΟΝΟ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΛΑΙΕΙ - ΤΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ;

ΦΩΤΟ - Η ΠΑΝΑΓΟΥΔΑ η  ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΣ παρά την  ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ της  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com

☦ Οι γιατροί δεν του έδιναν ελπίδες αλλά τον γέμισε με ΕΛΠΙΔΕΣ η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ- ΘΑΥΜΑ

Ο Τάσος Σιδηροκαστρίτης ομολόγησε θαύμα στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου με  την  θαυματουργή Εικόνα της Παρηγορήτριας: Είχε όγκο σοβαρής μορφής και αυτός έφυγε.

«Πριν 6 μήνες είχα ζητήσει την αγάπη σας και τις προσευχές σας για τον αδερφό μου Τ. Σιδηροκαστρίτη.

Είχε όγκο σοβαρής μορφής και οι γιατροί δεν του έδιναν ελπίδες.

☦ Κάποτε ένας φίλος του αείμνηστου Παναγόπουλου, τον πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ της Δομβούς, όπου εμόναζε ένας ενάρετος Γέροντας.

Κάποτε ένας φίλος του αείμνηστου Παναγόπουλου, τον πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ της Δομβούς (βρίσκεται στο Νομό Βοιωτίας), όπου εμόναζε ένας ενάρετος Γέροντας.

Έφθασαν στη Μονή με ζώα. Ήταν βραδάκι. Στο περίβολο κατέβηκαν από τα ζώα και ο φίλος του πήγε στο Ναό αμέσως.

Τότε κάποιος Μοναχός έτρεξε κοντά στον Παναγόπουλο, τον χαιρετά πολύ χαρούμενος, με προθυμία παίρνει το ζώο να το δέσει κάπου και τον οδηγεί προς το Ναό.

☦ Ὦ! χάρις, χάρις! Ἔλα καὶ σὲ μᾶς, ἔλα γρήγορα, ἔλα…

Ἡ θεία χάρις μία εἶναι, ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ καθενὸς ἐμφανίζεται, ἐργάζεται, ὁρᾶται, ναί, ὁρᾶται! Ἄχ, καὶ πόσον σκιρτάει μέσα σου ὅταν βλέπεις, ὅταν αἰσθάνεσαι αὐτὴν τὴν θεία χάρη! «Ἐγὼ εἶπα, θεοὶ ἐστὲ καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες» (Ψαλμ. 81,6).

Ὦ! χάρις, χάρις! Ἔλα καὶ σὲ μᾶς, ἔλα γρήγορα, ἔλα. Πόσον ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, πῶς μεταβάλλεται, πῶς γίνεται ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος ὅταν τὸν ἐπισκιάσει ἡ θεία χάρις! Αὐτὴ ἡ θεία χάρις ἔκανε τοὺς μάρτυρας ὄχι μόνον νὰ μὴν αἰσθάνονται τοὺς πόνους τοῦ μαρτυρίου των, ἀλλὰ καὶ νὰ χαίρονται ποὺ μαρτυροῦν διὰ τὸν Χριστόν. «Ἕνεκά Σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς» (Ψαλμ. 43, 23). Ἄλλο νὰ αἰσθάνεσαι καὶ ἄλλο νὰ διαβάζεις ἢ νὰ ὁμιλεῖς περὶ θείας χάριτος.

☦ Η Παναγία, εικόνα του Θεού. Η Μυρτιδιώτισσα (24 Σεπτεμβρίου)

Κανένα πρόσωπο, κανένας άγιος, δεν έχει τόσα ονόματα, όσα έχει η Μαρία η «Κεχαριτωμένη». Ονόματα, που αναφέρονται στην αρετή της: Άσπιλη, Αμόλυντη, Αγνή, Αγία, Παναγία. Ονόματα, που αναφέρονται στη θέση, που κατέχει τώρα στον ουρανό: Βασίλισσα, Παντάνασσα, Πλατυτέρα, Ενδοξότερα των Χερουβίμ. Ονόματα, που αναφέρονται στις εικόνες της: Πορταΐτισσα, Ρόδον το Αμάραντον, Γαλακτοτροφούσα, Δεομένη, Τριχερούσα. Ονόματα, που αναφέρονται στα σημεία και τα θαύματά της: Γρηγορούσα, Γοργοεπήκοος, Φανερωμένη, Ελεούσα, Γιάτρισσα. Ονόματα, που αναφέρονται στους τόπους, που τιμάται ιδιαιτέρως κάποια εικόνα της: Παναγία της Τήνου, Προυσώτιοοα, Χοζεβίτισσα, Μυρτιδιώτισσα.

☦ Μη φοβάσαι τίποτα… Ο Χριστός είναι κοντά σου!

Κάπου διάβασα πως ο χειρότερος θάνατος είναι όταν χάσεις την ελπίδα σου… Η ζωή δεν είναι καθόλου εύκολη. Είναι γεμάτη δυσκολίες, εμπόδια, αδιέξοδα, θλίψεις, δοκιμασίες τρομερές. Είναι αντίστροφη πορεία. Πορεία φθοράς…

Εκεί, όμως, που όλα οδηγούν στο θάνατο, στο μηδέν, εκεί τότε έρχεται Εκείνος που είναι πανταχού παρών. Τότε, όταν θα νιώσεις πως όλα χάνονται, όταν νιώσεις τον πόνο και τα δάκρυα να πνίγουν την ψυχή σου, έρχεται ο Χριστός με το βλέμμα Του γεμάτο αγάπη. Και σου απλώνει το χέρι, όπως στον Πέτρο στην φουρτουνιασμένη θάλασσα… Και σε κοιτάζει γεμάτος στοργή και σε γεμίζει ειρήνη και σιγουριά. Είσαι παιδί Του. Και Αυτός πατέρας σου.

☦ "Έσχατο καταφύγιο"

Υπάρχουν στο Άγιο Όρος μερικές σπάνιες ανθρώπινες φύσεις που όσο και να θέλει κανείς, είναι αδύνατο με ακρίβεια να προσδιορίσει τα μέτρα της αξίας τους ή να περιγράψει με λόγια τη δύναμη και την ομορφιά της ψυχής τους.

Απλοί καλόγεροι, άσημοι για τα μάτια του κόσμου, όμως τόσο έντονα ζυμωμένοι με το σπάνιο χάρισμα να γνωρίζουν επακριβώς την πεπτωκυΐα κατάσταση στην οποία οι ίδιοι κινούνται, να μιλούν με γόνιμη παρρησία για την αμαυρωθείσα εικόνα τους και να ’ναι πρακτικά υπαρκτοί ακόμα και για ληστές, τελώνες και πόρνες.

☦ «Σᾶς ἐρωτῶ· ἐὰν βγῇ ἕνα τέτοιο διάταγμα καὶ λέῃ ὅτι "Ὅποιος πάῃ στὴν ἐκκλησία, θὰ ἐκτελῆται", ποιός θὰ τὸ ἀψηφήσῃ; Οὔτε ὁ παπᾶς δὲ θὰ πάῃ!»

✞ Μακαριστοῦ Αὐγουστῖνου Καντιώτη

Υπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ποὺ ἀνοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τὴν πίστι στὸ Θεό. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο· Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;… Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀπιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέλουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐαγγέλιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐτὸ θέλουν ἕνα καινούργιο «εὐαγγέλιο», ἀντιευαγγέλιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔχουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς; Ὅτι, καὶ ἕνας ἀκόμη μέσ᾿ στὰ δισεκατομμύρια ἂν παρουσιαστῇ νὰ ἐφαρμόζῃ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀρκεῖ αὐτὸς ν’ ἀποδείξῃ, ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε δυνατή. Ἐφ’ ὅσον ἕνας τὸ ἐφήρμοσε, μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν καὶ οἱ ἄλλοι· διότι... ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε τοῦ αὐτοῦ φυράματος.

☦ Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, σχέδιο του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ -proskynitis-

☦ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ….

Δαίμονες,  Αντίχριστοι και Άθεοι είναι γνωστό ότι φρίττουν μπροστά στην όψη της Παναγίας μας.

Αλλά συγκεκριμένα όταν βρίσκονται μπροστά από την Ιερά Εικόνα της Πορταϊτισσας την φοβούνται πάρα πολύ, διότι συνδέεται άμεσα με το τέλος τους, και με την Δεύτερη έλευση του Δεσπότη Χριστού μας.

☦ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΟΝΑΧΗΣ

Διηγούνταν ένας άγιος Ασκητής ότι, ήταν ένα γυναικείο Μοναστήρι στη Θεσσαλονίκη, όπου μια μοναχή πολεμηθείσα ισχυρώς υπό το μισόκαλου διαβόλου, έφυγε από τη μετάνοιά της και έπεσε στην πορνεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κάποια στιγμή ήλθε στο μυαλό της αγαθός λογισμός, και μετανόησε με τη συνεργασία του Αγίου Θεού. Ερχόμενη στο Μοναστήρι της προκειμένου να περάσει τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής της με μετάνοια και άσκηση, ξεψύχησε μπροστά στη θύρα της εισόδου.

☦ «Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» – ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Στις 18 Απριλίου του 1977 κάποιος μαθητής της Αθωνιάδος Σχολής, εκ μέρους και άλλων, ζήτησε από τον π. Παίσιο να τους συμβουλέψει το πώς, με την βοήθεια του Θεού, θα ανταπεξέλθουν στους πειρασμούς που θα συναντήσουν στον κόσμο μετά την αποφοίτησή τους από την Σχολή.

-Ο Γέροντας άρχισε ως εξής :

Ένα παιδάκι προσπαθεί να παραμερίσει από τον δρόμο μια μεγάλη πέτρα, ο σκληρότερος άνθρωπος να το δει θα το βοηθήσει, το ίδιο και ο Θεός θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Όσον αποφεύγει κανείς την παρηγοριά των ανθρώπων τόσο τον πλησιάζει η παρηγοριά του Θεού, διότι είναι επόμενο, όπου δεν υπάρχει η μία, υπάρχει η άλλη παρηγοριά.

☦ Κληρονομούνται οι αμαρτίες των γονιών στα παιδιά;

Άγιος Πορφύριος

Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογούμενου.

Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας, δηλαδή το πώς ζούσε η μητέρα, όταν τον κυοφορούσε, αν στενοχωριόταν, τι έκανε, αν κουραζόταν το νευρικό της σύστημα, αν είχε χαρά, αν είχε θλίψη, αν είχε μελαγχολία. Έ, όλο το νευρικό σύστημα το δικό της επηρέασε το νευρικό σύστημα του εμβρύου της. Οπότε, όταν γεννηθεί το παιδί και μεγαλώσει, παίρνει μέσα του και τα βιώματα της μητέρας του, δηλαδή άλλου ανθρώπου.

☦ "πρέπει να είσαι βόδι ή να κοιμάσαι με τα τσαρούχια για να μην καταλαβαίνεις τι γίνεται" ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ πριν χρόνους , σκεφτείτε τώρα;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ σημείον τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ σημείον που σήμερα και με αυτά που συμβαίνουν το κατανοούμε.

"Ναι, καλεί η ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ την Ορθόδοξη Ελλάδα  να μαζέψει και να σπογγίσει   τα δάκρυα ΤΗΣ που χύνει για όλη την ανθρωπότητα ετούτες τις στιγμές που το δαιμονικό βουητό αποκορυφώνεται.

Ναι , η ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ και  η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ενώπιον του θρόνου Του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ  κάνει τις γονυκλισίες που έπρεπε να κάνουμε εμείς για να μετριαστεί η ΟΡΓΗ του ΠΡΟΣΩΠΟΥ του ΥΙΟΥ ΤΗΣ.

☦ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ

"Αν ένας λαός ή μία πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες κι ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό".

 

*Όποιος δεν αγαπά τους εχθρούς, σ' αυτόν δεν έχει κατοικήσει ακόμη η χάρις του Θεού.

☦ ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: “ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ”

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. ΚΟΙΝΩΝΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΑΜΕ.

Μιά δαιμονισμένη ὁμολογοῦσε: “Ὅταν ἤμουν 13 χρονῶν, ἔβοσκα τά γελάδια σέ μιά ρεματιά καί ἐκεῖ βλαστήμησα τόν Χριστό καί τόν ἀντίχριστο καί δαιμονίστηκα, μπῆκε μέσα μου δαίμονας. Ἀπό τότε δέν εἶμαι καλά.

Παντρεύτηκα καί μέ πῆγε ὁ ἄντρας μου στήν Ἀγγλία, στήν Γερμανία, σέ ὅλους τούς γιατρούς. Οἱ γιατροί δέν βρῆκαν τίποτα. Δέν ξέρουν ὅτι ἔχω δαίμονα. Τώρα, μέ ἔφερε καί σέ σένα”.

☦ Ο παπα-Φώτης ο διά Χριστόν Σαλός της Μυτιλήνης περπατούσε στη βροχή και παρέμενε στεγνός

Παπα-Φώτης Λαυριώτης ο «δια Χριστόν σαλός» από την Μυτιλήνη

Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 5 Μαρτίου 2010, ημέρα Παρασκευή Γ΄ Εβδομάδας των νηστειών.

Είχε πει ο γέροντας Παΐσιος σε κάποιους Μυτιληνιούς που τον επισκέφθηκαν. ”Εσείς εκεί στη Μυτιλήνη έχετε ένα μεγάλο άγιο τον Παπα-Φώτη”.

Κι ο παπα-Φώτης είχε πει για τον Γέροντα Παΐσιο:

-¨Αυτός παιδί μου είναι το διαμάντι της Εκκλησίας μας, τον γνώρισα καλά γιατί μαζί βοηθούσαμε τον Παπα-Τύχωνα¨.

☦ «Στὰ σκολειὰ τῆς προδοσίας» σβήνει ἡ Ἑλλάδα

Γράφει ὁ Νατσιὸς Δημήτριος, δάσκαλος -Κιλκὶς

Νὰ ξεκινήσω μὲ κάτι ποὺ ἔγραψε ὁ Φώτης Κόντογλου, ποὺ ὅσο ζοῦσε οὔτε κατουρημένες ποδιὲς φιλοῦσε οὔτε τὴν διεφθαρμένη ἐξουσία προσκυνοῦσε:

«Οἱ ψυχὲς τῶν νέων εἶναι ρημαγμένες ἀπὸ τὰ ἄγρια ἔνστικτα, ποὺ τὰ ἀνεβάσανε στὴν ἐπιφάνεια ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ τάρταρα τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κάποιοι ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου, κάποιοι πνευματικοὶ ἀνθρωποφάγοι, ποὺ ἀνάμεσά τους πρωτοστατεῖ ἕνας... τρελὸς λύκος λεγόμενος Νίτσε, μία μούμια σὰν παλιόγρια λεγόμενος Βολταῖρος, κάποιος ζοχαδιακὸς Φρόυντ, κι ἕνα πλῆθος ἀπὸ τέτοια ὄρνια καὶ κοράκια καὶ νυχτερίδες. Ὅσοι τοὺς θαυμάζανε, ἂς καμαρώσουνε σήμερα τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια ποὺ φυτρώσανε μέσα στὶς καρδιὲς καὶ στὶς ψυχὲς τῆς γαγγραινιασμένης ἀνθρωπότητας». Αὐτὰ τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια φύτρωσαν καὶ τράνεψαν μὲς στὰ σχολεῖα ποὺ ἀντὶ νὰ εἶναι «φροντιστήρια ἐθνικῆς, χριστιανικῆς καὶ ἠθικῆς ἀγωγῆς», ὅπως τὰ ὀνειρευόταν ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος κυβερνήτης τοῦ ἔθνους, ὁ Ἰω. Καποδίστριας, κατάντησαν μάνδρες ἀφιλοπατρίας, ἀθεΐας καὶ ἠθικοῦ ξεπεσμοῦ. Ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς «θὰ βγοῦν πράγματα ἀπὸ τὸ σχολεῖο ποὺ ὁ νοῦς σας δὲν φαντάζεται» οἱ πρόγονοί μας ἐννοοῦσαν τὰ θαυμαστά, τὰ γερὰ καὶ καλὰ γράμματα ποὺ δίδασκε τὰ ἑλληνικὸ σχολειὸ πρὶν τὸ ρημάξουν τὰ φράγκικα σκοτάδια. Τώρα καταλάβαμε ὅτι γιὰ ἄλλα προφήτευε ὁ ἅγιος. Ποιὸς θὰ φανταζόταν ὅτι θὰ καταργηθοῦν στὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο:

☦ Αφού είναι τόσο Οικτίρμων απέναντί μας, γιατί εμείς θεληματικά Τον προσβάλλουμε με τις ανομίες μας;

Λένε πολλοί ότι ο Θεός είναι Ελεήμων και Σπλαγχνικός και μας ελεεί και μας σπλαγχνίζεται. Ασφαλώς, ο Θεός είναι απέραντα Ελεήμων και Σπλαγχνικός. Αλλά, αφού είναι τόσο Οικτίρμων απέναντί μας, γιατί εμείς θεληματικά Τον προσβάλλουμε με τις ανομίες μας; Όσο πιό Καλός είναι απέναντί μας, τόσο πιό πολύ θα έπρεπε να Τον αγαπάμε, να Του είμαστε ευγνώμονες και υπάκουοι στο Άγιό Του Θέλημα. Αλλά πού είναι αυτή η αγάπη, αυτή η ευγνωμοσύνη, αυτή η υπακοή;

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης.

proskynitis

☦ Η χάρη του Θεού… «ανάβει και σβήνει, καθαίρει, ανακαινίζει…»

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τότε κατοικεῖ μέσα μου ὅταν ταπεινώνομαι σὲ ἔσχατο βαθμό ὅταν παραδέχομαι πὼς εἶμαι ἕνας ἄθλιος καὶ τιποτένιος ἄνθρωπος. Ὅπου ἀρχίζει ἡ ἀθλιότητά μας, ἐκεῖ ἀρχίζει καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Ἀνάβει καὶ σβήνει

Μιὰ φορὰ ἄναψα τὸ καντήλι μου καὶ παρατήρησα πώς, ὅταν τελείωσε τὸ λάδι, τὸ φυτίλι πρὶν σβήσει ρούφηξε καὶ λίγο νερὸ ποὺ ὑπῆρχε μέσα. Ὅταν ἔβαλα ξανὰ λάδι καὶ ἄναψα τὸ καντήλι, σὲ λίγο πάλι ἔσβησε, γιατί τὸ φυτίλι εἶχε μέσα νερό. Βούτηξα τὴν ἄκρη τοῦ φυτιλιοῦ μέσα στὸ λάδι καὶ τὸ ἄναψα πάλι. Τὸ νερὸ δὲν ἐπέτρεπε νὰ ἀνάψει καλὰ τὸ καντήλι καὶ ἄναψε κανονικὰ μόνο τότε, ὅταν ἐξαφανίστηκε τὸ νερό.

☦ "ο τούρκος θα κινηθεί στον καιρό της συγκομιδής της ΕΛΙΑΣ και πριν πιάσουν τα κρύα"

-Οι Άγιοι θα ήθελαν να ζήσουν στις μέρες μας για να ομολογήσουν, αλλά όχι για να ζήσουν δίχως να ομολογήσουν γιατί θα ζούσαν μέρες κόλασης. Εμείς τι καταλαβαίνουμε από όλα αυτά;

Αυτά ακούσαμε από άνθρωπο του ΘΕΟΥ που μας συμπλήρωσε:

-η Ελλάδα είναι περιβόλι με μια ΕΛΙΑ στην μέση.

- ξένοι και άσχετοι  περιμένουν να την ραβδίσουν για να πάρουν το λάδι της, το ΦΩΤΙΣΤΙΚΟ.

☦ Ο 38ος Ψαλμός για καιρούς μεγάλων θλίψεων

ΨΑΛΜΟΣ 38

Ψαλ. 38,2  Εἶπα· φυλάξω τὰς ὁδούς μου τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου· ἐθέμην τῷ στόματί μου φυλακὴν ἐν τῷ συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου.

Ψαλ. 38,2  Είπα και απεφάσισα· να προσέχω όλην την συμπεριφοράν και διαγωγήν μου, ώστε να μη αμαρτάνω με την γλώσσαν μου, παραπονούμενος δια το πλήθος των δοκιμασιών μου και επικρίνων τας μυστηριώδεις, αλλά τόσον αγαθάς, βουλάς του Κυρίου. Απεφάσισα να θέσω φραγμόν εις τα χείλη μου και να μη εκφράσω κανένα παράπονον, καμμίαν κατάκρισιν, όταν ο αμαρτωλός σταθή απειλητικός ενώπιόν μου.

☦Έχουμε χρόνο;

«Μην απατάσαι ότι με τον επόμενο χρόνο θα αναπληρώσεις τον χρόνο που έχασες. Διότι και της κάθε ημέρας ο χρόνος δεν επαρκεί ώστε να εκπληρώσουμε όπως πρέπει τις καθημερινές μας υποχρεώσεις προς τον Θεό» (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος).

Ένας από τους πιο μεγάλους πειρασμούς που αντιμετωπίζουμε και στην ζωή και στις σχέσεις μας είναι « το έχουμε χρόνο». Δεν είναι μόνο η αναβολή για αύριο αυτού που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Είναι το «σ’ αγαπώ» που αναβάλαμε να πούμε στους δικούς μας ανθρώπους βάζοντας μπροστά την κούραση από τις υποχρεώσεις μας, τον λογισμό για ό,τι ο άλλος δεν έκανε ώστε να μας δώσει την χαρά που θα θέλαμε, είναι η ελλιπής κρίσης για το τι ο άλλος έχει πραγματική ανάγκη και η θέαση της ζωής μόνο από την δική μας σκοπιά.

☦ Πάτερ θα κάνετε το εμβόλιο;

(Από συνομιλία με Αγιονορείτη Μοναχό)

-Πάτερ θα κάνετε το εμβόλιο;

-Τι να σου απαντήσω παιδάκι μου; Εγώ ούτε Θεολόγος, ούτε γιατρός είμαι. Μα κοίτα. «Κοντά στον νου και η γνώση»,που λέει και ο λάος.

Είναι δυνατόν από αυτούς τους ανθρώπους  που μας στερήσανε τον Χριστό και Το Πανάγιον Σώμα και Αίμα Του και το οποίο καθυβρίζουν και συκοφαντούν κάθε ημέρα να δεχτούμε να βάλουμε μέσα μας το εμβόλιό τους;

☦ Πότε και σε ποιούς έρχεται ο Θείος Φωτισμός

Βυθό βαθύ ονομάζει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος τα μυστήρια και τη σοφία του Θεού. Γι’ αυτό, ενώ η ανθρώπινη σοφία διδάσκεται από τους ανθρώπους, η θεία σοφία διδάσκεται μόνο από τον Θεό και μόνο σε λίγους, όσους έχουν ζωντανή πίστη και καλή προαίρεση.

Εκείνος πού δεν διδάχθηκε από τους ανθρώπους τη σοφία τους, δεν θα μπόρεσει ποτέ να την κατανοήσει και να την οικειοποιηθεί. Εκείνος πού διδάχθηκε από τον Θεό τη θεία σοφία, είναι σε θέση να κατανοεί τα πάντα, και θεία και ανθρώπινα.

☦ Άγιος Δημήτριος Μητροπολίτης Ροστόφ

Ο Άγιος Δημήτριος του Ροστόφ, γιος του αξιωματικού Σάββα Τουπτάλα, γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1651 μ.Χ. στην κωμόπολη Μακάρωφ, κοντά στο Κίεβο. Το βαπτιστικό του όνομα Λίαν Δανιήλ. Ανατράφηκε και διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα μέσα σε μια βαθύτατα ευσεβή οικογένεια. Από το 1662 μ.Χ. μέχρι το 1665 μ.Χ. ο Δανιήλ φοιτησε στο κολλέγιο Κιεβο-Μογγιλιάνσκυ, όπου για πρώτη φορά εκδηλώθηκαν τα σπάνια χαρίσματα και οι εξαιρετικές διανοητικές ικανότητες του. Πολύ γρήγορα έμαθε την ελληνική και λατινική γλώσσα και σπούδασε κλασσικές επιστήμες. Στις 9 Ιουλίου του 1668 μ.Χ. εκάρη μοναχός στη μονή του Αγίου Κυρίλλου και πήρε το όνομα Δημήτριος, προς τιμήν του μεγαλομάρτυρας αγίου Δημητρίου του Θεσσαλονικέως (βλέπε 26 Οκτωβρίου).

☦ Ευχή Αγίου Δημητρίου Μητροπολίτου Ροστόφ εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον

Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με και διαφύλαττε με, τον δούλον σου, από παντός κακού ψυχής τε και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.

Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου. Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησαν μοι τω δούλω σου. Ώ Μαρία παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε· χαίρε, η χαρά των θλιβομένων και ή παραμυθία των λυπουμένων χαίρε, η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων

☦ Ἀνοίξαντός Σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος• ἀποστρέψαντος δέ Σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται Ψαλ. ργ' (103)

☦ Τι να φοβηθώ; Δεν φοβάμαι κανέναν. Μόνο το Θεό φοβόμαστε, όταν αμαρτάνουμε. Δεν με ένοιαζε τι θα έλεγε ο κόσμος, εγώ για το Χριστό ενεργούσα.....!

Κάποια φορά, αργά τη νύχτα επισκέφθηκε ο Ιερομόναχος παπα-Φώτης ένα από τα σπίτια της πόλης μας στο οποίο βρήκε κατάλυμα.

Πριν κοιμηθεί, έδωσε την εξής εντολή στον οικοδεσπότη:

Αύριο χαράματα, εσύ κι εγώ έχουμε μια δουλειά.

Ξύπνησαν, έφυγαν από τη Μυτιλήνη, πήγαν στο Ησυχαστήριό του. Πήρε γρήγορα- γρήγορα ιερά σκεύη και την ιερατική του στολή και κατευθύνθηκαν στο γραφικό ξωκλήσι της Παναγίας της Γαλατούσας στο κάστρο της πόλης μας.

☦ "Δέν ὑπάρχει θάνατος. Ὑπάρχει μετάσταση κι ἡ ἐλπίδα πού νίκησε τό θάνατο, πού κάθε στιγμή τόν νικάει"

ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ

Μιὰ καλοκαιρινὴ μέρα τοῦ Γενάρη, ἐπῆρα τὸ μονοπάτι ἀπ’ τὴν Μονὴ Διονυσίου, πρὸς τὴν γειτονικὴ Γρηγορίου, γιὰ μία σύντομη ἐπίσκεψη.

Ὅσοι ἔχουν περπατήσει τὸ Ὄρος, ἔχουν γευθεῖ βέβαια τὴν μοναδικὴ ψυχικὴ εὐχαρίστηση ποὺ προσφέρει ἡ πορεία ἀπὸ τὸ ἕνα προσκύνημα στὸ ἄλλο. Ἡ διαδρομὴ ποὺ ἀκολουθοῦσα, ἀφοῦ διασχίζει δυό-τρεῖς πλαγιὲς πάνω ἀπ’ τὴ θάλασσα, συναντᾶ σὲ μία ρεματιὰ πρὶν τὴν περιοχὴ τῆς Γρηγορίου, ἕνα μικρὸ ποταμάκι ποὺ κατεβαίνει ἀπ’ τὸ κελὶ τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου, ἀλλοῦ μὲ ὁρμὴ καταρράκτη καὶ ἀλλοῦ μὲ ἤρεμα νερά, ὅπως ἐδῶ κάτω ἀπ’ τὸ γεφυράκι τοῦ μονοπατιοῦ.