Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὅταν ὁ λειτουργὸς τοῦ Θεοῦ κάνει τὴν προετοιμασία τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀρχίζει τὴν ἀκολουθία τῆς Προθέσεως ἢ Προσκομιδῆς μὲ μία χαρακτηριστικὴ κίνηση: Ὑψώνει τὸ πρόσφορο μὲ τὴν ἁγία λόγχη μέχρι τὸ μέτωπό του καὶ λέγει τὸ τροπάριο: Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ τιμίῳ σου αἵματι· τῷ Σταυρῷ προσηλωθεὶς καὶ τῇ λόγχῃ κεντηθείς, τὴν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις, Σωτὴρ ἡμῶν, δόξα σοι. Κατόπιν, χαράσσοντας μὲ τὸ πρόσφορο στὸν ἀέρα τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, λέγει: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν… Θυμᾶται ὅτι καθετὶ καλὸ στὸν κόσμο καὶ κυρίως ἡ ἀθανασία πηγάζει ἀπὸ τὴν “προσήλωση”, τὸ κάρφωμα τοῦ Χριστοῦ στὸν Σταυρό.

"Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ"

«όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού» (Ψαλμ. 90,4)

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

Αναμφίβολα, ζούμε σε περίοδο εθνοαποδόμησης, διεθνιστικής διάλυσης, νέο-οθωμανικής υποταγής και, το χειρότερο, στο κλίμα της αποστασίας της Κρήτης, που κατοχύρωσε συνοδικά την παναίρεση του Οικουμενισμού.

ΦΕΥΓΕ ΚΑΙ ΣΩΖΟΥ (Φ.Κ.Σ.)

Στον πατέρα Ιγνάτιο Χατζηνικολάου

Παράξενος ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου. Παράξενος γιατί έρχεται από έναν άλλο κόσμο. Τον κόσμο της ερήμου. Τα μέσα του 4ου μ.Χ. αιώνα έζησε στη λιβυκή Σκήτη της Αφρικής ο μέγας αναχωρητής Οσιος Αρσένιος.
Γεννημένος στη Ρώμη από ευγενείς γονείς κι αναθρεμμένος στα παλάτια της Ρώμης, αφού έτυχε επιμελημένης παιδείας, χειροτονημένος διάκονος, στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη κι έγινε δάσκαλος των παιδιών του αυτοκράτορα Θεοδοσίου, Αρκαδίου και Ονωρίου.

Εκεί στο αυτοκρατορικό κοσμοπολίτικο περιβάλλον, γνώρισε όλη την κοσμική ζωή, την παραζάλη, τη σύγχυση, τη διπλωματία - δηλαδή την ψευτιά, την πονηριά, την υποκρισία- κι έναν τρόπο ζωής που δεν ταιριάζει καθόλου σ’ έναν άνθρωπο με λεπτά και ειλικρινή συναισθήματα.