☦ Ἀπολυτίκιον Θεοφανείων Ἦχος α´.

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

☦ Οἱ δύο «ἐπιφάνειες» τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Ἡ σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ὀνομάζεται καὶ «ἐπιφάνεια». Κατεξοχὴν ὅμως ἡ λέξη «ἐπιφάνεια» κυριολεκτεῖται στὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων, στὸ γεγονὸς δηλαδὴ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ ἀπὸ τὸν Τίμιο Πρόδρομο. Διότι εἶναι ἡ μέρα κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε δημοσίως ἡ φανέρωσή Του ὡς τοῦ ἐνανθρωπήσαντος γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ ἔναρξη τῆς δημόσιας δράσεώς Του. Τὸ ἐξηγεῖ πολὺ παραστατικὰ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Τίνος οὖν ἕνεκεν αὕτη ἐπιφάνεια λέγεται; Ἐ­πειδὴ οὐχ ὅτε ἐτέχθη, τότε πᾶσιν ἐγένετο κατάδηλος, ἀλλ᾽ ὅτε ἐβαπτίσατο· μέχρι γὰρ ταύτης ἠγνοεῖτο τῆς ἡμέρας τοῖς πολλοῖς»· γιὰ ποιὸν λόγο ὀνομάζεται Ἐπιφάνεια ἡ ἑορτὴ τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου;

☦ «Ὁ Χριστιανισμὸς σὲ καρδιὰ ἑλληνικὴ εἶναι δύναμις ποὺ ἠμπορεῖ νὰ ἀνατρέψη τὸ πᾶν καὶ νὰ δημιουργήση νέαν ζωὴν παντοῦ». ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ

☦ Η Παναγία μεσίτρια και βοηθός των ανθρώπων: Η ισχύς των πρεσβειών της

Η Παναγία επιβλέπει από ψηλά με συμπόνια ως «Υπέρμαχος Στρατηγός» το ποίμνιο που δεινοπαθεί από φανερές ή αφανείς επιθέσεις των εχθρών και κυρίως του παλαιού τυράννου, του πονηρού, κατά τη γραφή του αγίου Φιλοθέου Κοκκίνου.

Η μεσιτεία της είναι το υπέρλογο εκείνο μέσο που όχι μόνο τιμά το ανθρώπινο γένος, αλλά και το ενισχύει, αφού το απαλλάσσει από την κυριαρχία του αιτίου των κακών έξεων και συνηθειών.

☦ Το λιβάνι της Λειτουργίας (ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)

Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό η θεία Κούλα ξύπνησε με τα κοκόρια κι άρχισε να ετοιμάζεται για τη λειτουργία που θα έκανε μαζί με τη μητέρα της, τη γιαγιά Χρυσούλα, στο ξωκλήσι της Παναγίας του Σκουπέρη. Είχανε από μέρες κανονίσει με τον παπά-Δημήτρη τη μέρα και την ώρα της λειτουργίας, μέρα καθημερινή. Αυτός θα πήγαινε στο ξωκλήσι με το γαϊδούρι του, αυτές ποδαρόδρομο. Μάνα και κόρη είχανε από τότε συνεννοηθεί ποια από τα χρειαζούμενα της λειτουργίας θα έπαιρνε μαζί της η καθεμιά: Η μάνα θα έπαιρνε το μπουκάλι με το γλυκό κρασί για τη θεία κοινωνία, το λάδι και το πρόσφορο. Η κόρη τα κεριά, τα λουμίνια, τα σπίρτα, το λιβάνι, τα καρβουνάκια κι ένα κλωνάρι βασιλικό. Κι από το προηγούμενο βράδυ ετοίμασε η καθεμιά στο σπίτι της τα πράματα που έπρεπε να πάρει μαζί της, ώστε αύριο το πρωί να τα είχε έτοιμα. Η θεία Κούλα ετοίμασε τα κεριά από «ντίλα», όπως έλεγαν τη κερήθρα, και τ’ άλλα πράματα που είχανε συμφωνήσει, τα έβαλε στο ταγάρι κι έπεσε νωρίς να κοιμηθεί.

☦ "Η θάλασσα είδε και έφυγεν , ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω(ψ ριγ 3)"

Στα τροπάρια, που συνέθεσαν οι Άγιοι Κοσμάς, Επίσκοπος Μαϊουμά και Ιωάννης Δαμασκηνός για να υμνήσουν το γεγονός της Βάπτισης του Χριστού, αναφέρουν ότι κατά την Βάπτιση του Χριστού ο Ιορδάνης “εστράφη εις τα οπίσω” όπως έγινε και στην περίπτωση του Ιησού του Ναυή.

☦ ''Είναι το νεράκι από την βρύση που ψευτοδιαβάζουν οι παπάδες και μας κοροϊδεύουν τα Θεοφάνεια'' (Αληθινή Ιστορία)

Μια αληθινή ιστορία για μια γυναίκα καλή και φιλότιμη, αλλά με ένα περίεργο και κουραστικό πνεύμα αντίρρησης και αμφισβήτησης για όλα όσα έχουν σχέση με την Εκκλησία και τους Ιερείς. Αυτή λοιπόν κάθε φορά που θα ερχόταν στο σπίτι μας δεν έχανε την ευκαιρία να ''μας νουθετεί '' για την πλάνη που ζούμε.

☦ Η χάρις των Θεοφανείων, του Μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη

☦ «Αγιασμός είναι να αφιερωνόμαστε στον Άγιο Θεό ολοκληρωτικά και συνεχώς σε κάθε χρόνο, φροντίζοντας και επιζητώντας αυτά που αρέσουν σε Εκείνον» Μέγας Βασίλειος