“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2021

☦ ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ : "πριν ολοκληρώσουν τα ιατρικά θα ξεκινήσουν τα πολεμικά, έχετε θάρρος"

Μόλις επιστρέψαμε από την Αγρυπνία  που έγινε για την μνήμη της εορτής του Οσίου Παισίου του Αγιορείτου (11 προς 12 Ιουλίου 2021)  και πρώτη μέριμνα μας να σας κοινοποιήσουμε κάτι που μας έγινε γνωστό πριν από αυτήν.

Σε ένα κληρικό που γνώριζε τον ΑΓΙΟ συνέβη το εξής παρακάτω παράδοξο  , όπως το εξιστόρησε ο ίδιος:

"πήγα να ξεκουραστώ μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της Κυριακής που τιμήσαμε την μεγάλη Αγία μας Μάρτυρα Ευφημία καθώς και τον Όσιο Σωφρόνιο του Έσσεξ μεγάλο Πατέρα και Θεολόγο του Ακτίστου Φωτός στις μέρες μας, αλλά και να αναπαυθώ για  την Αγρυπνία που θα ακολουθούσε για τον ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ"

☦ Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε

Μιά φορά ήρθε σ’εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:

-Πάτερ, απελπίστηκα. Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.

Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιός ήταν πραγματικός μοναχός και ποιός μόνο φορέας του σχήματος. Πώς να διορθωθώ;Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία

-Έχεις δίκιο, του είπα.Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε, επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε

☦Υπερηφάνεια, το μεγάλο εμπόδιο της σωτηρίας μας (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)

Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένου ἀπό τά “Πνευματικά Γυμνάσματα” τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὅπως ἀπ᾿ ὅλες τίς ἀρρώστιες τοῦ σώματος πιό ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ κρυφή καί ἄγνωστη στόν ἄρρωστο, ἔτσι καί ἀπ᾿ ὅλες τίς κακίες, πού εἶναι ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς, ἡ πιό ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Γιατί ὅσο καταστρεπτική εἶναι, ἄλλο τόσο εἶναι ἀπόκρυφη στόν ἄρρωστο. Καί μάλιστα πολλοί ἄνθρωποι τοῦ κόσμου ὄχι μόνο δέν ἐλέγχονται ἀπό τή συνείδησή τους πού εἶναι ὑπερήφανοι, ἀλλά κυριολεκτικά μεθᾶνε ἀπό τήν ὑπερηφάνεια, σέ σημεῖο πού καταντᾶνε νά τήν ἔχουν γιά στόλισμα καί στεφάνωμα! Γι᾿ αὐτό καί ὁ Προφήτης τούς ἐλεεινολογεῖ, λέγοντας: «Οὐαί τῷ στεφάνῳ τῆς ὑπερηφανείας… οἱ μεθύοντες ἄνευ οἴνου»1.

☦ Σπάνια ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει στερήσεις, θλίψεις και δυστυχίες στη ζωή του, μπορεί με φλογερή καρδιά να προσεύχεται στο Θεό.

Προσευχή η οποία έχει την φλόγα της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης προς το Θεό, βγαίνει από την ψυχή, η οποία έχει συνειδητοποιήσει την ελεεινότητα και την φτώχια της, ότι δηλαδή χωρίς τον Θεό είναι τυφλή και γυμνή. Και γι αυτό Τον παρακαλεί να αναπληρώσει τις ελλείψεις της.

☦ Είπε Γέρων: Τι μεγάλο δώρο απ’ το Θεό να ακούς κατηγορίες και να μη σε αγγίζει τίποτε!

Όχι επειδή κάνεις κάποιο αγώνα ή πιέζεσαι ή παρακαλάς ή προσεύχεσαι. Μα επειδή ζεις αλλού, είσαι σε άλλο κλίμα και άλλη ατμόσφαιρα. Κατανοείς καλά ότι ο άλλος, αν δεν είναι συντονισμένος με το Θεό και την αγάπη Του, είναι φυσικό να κάνει λάθος εκτιμήσεις, και να λέει λόγια που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια.