“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

☦ Λίγα λόγια για το Οκτάηχο Δοξαστικό Στιχηρών του Εσπερινού της Εορτής της Κοιμήσεως Θεοτόκου

Αγαπητοί μου αναγνώστες, φτάσαμε με την βοήθεια και την χάρη Του Θεού, σε άλλο ένα «Πάσχα του Καλοκαιριού», στην εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έχουμε γράψει στο παρελθόν, για το πρόσωπο της Παναγίας μας, το σπουδαίο ρόλο που διαδραμάτισε στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας και για τα πολλά ονόματα και θαυμάσια που έχει κάνει και κάνει καθημερινά, σε όσους την επικαλούνται με πίστη.

☦ Στης Μεγαλόχαρης την αποσκιάδα (2 παιδιά στην Τήνο παραμονή της Παναγίας)

Μόνο το δάκρυ μπορεί να περιγράψει κάπως αυτό που η καρδιά αισθάνεται σαν βρίσκεσαι στην Τήνο. Ένας μαγνήτης που διαρκώς την τραβά νύχτα και μέρα είναι η Μεγαλόχαρη Μάνα. Ένας ύμνος που δεν σταματά ούτε ελάχιστα να σε συγκλονίζει, καθώς ανεβαίνεις τον ανήφορό της : Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην . Αινείτε ουρανοί Θεού την δόξαν !

☦ Το κάλλος της Παναγίας

Ἡ Παναγία εἶναι τὸ πνευματικὸ στόλισμα τῆς ὀρθοδοξίας. Γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες εἶναι ἡ πονεμένη μητέρα, ἡ παρηγορήτρια κ᾿ ἡ προστάτρια, ποὺ μᾶς παραστέκεται σὲ κάθε περίσταση. 
Σὲ κάθε μέρος τῆς Ἑλλάδας εἶναι χτισμένες ἀμέτρητες ἐκκλησιὲς καὶ μοναστήρια, παλάτια αὐτηνῆς τῆς ταπεινῆς βασίλισσας, κι᾿ ἕνα σωρὸ ρημοκλήσια, μέσα στὰ βουνά, στοὺς κάμπους καὶ στὰ νησιά, μοσκοβολημένα ἀπὸ τὴν παρθενικὴ καὶ πνευματικὴ εὐωδία της.

☦ Αἱ γενεαί πᾶσαι, μακαρίζομέν Σε, την μόνην Θεοτόκον

Χορός Αγιορειτών πατέρων ψάλει τον ειρμό της θ΄Ωδής, ενώπιον της σεβασμίας εικόνος της Πορταϊτίσσης  σύμφωνα με την Αγιορειτική τάξη και παράδοση.

Αἱ γενεαί  πᾶσαι, μακαρίζομέν Σε, την μόνην Θεοτόκον

Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν Σοί Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γάρ τόκος, καί ζωήν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετά τόκον παρθένος, καί μετά θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε τήν κληρονομίαν Σου.

☦«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι, εν σοι Παρθένε άχραντε»

Η μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι (θα πρέπει να είναι) ευκαιρία για μας τους πιστούς, να αναλογισθούμε την άβυσσο του μυστηρίου, που καλύπτει το πάνσεπτο πρόσωπο της Παναγίας μας, αλλά και την υπέρτατη ευεργεσία της προς το ανθρώπινο γένος.
Να φέρουμε στο νου μας τις υπέρλογες αλήθειες, έστω και αν δεν τις κατανοούμε, για να δοξάσουμε τον Θεό της αγάπης, ο Οποίος μας απολύτρωσε (και) δια της υπέρτατης συμβολής της Θεομήτορος.

☦ΠΑΝΑΓΙΑΣ 2020: Τρεις Πόλεμοι και Μία Αγωνία.

Νέες εμπειρίες ζωής φαίνεται να βιώνουμε μέρες του Δεκαπενταύγουστου. Πολλά από αυτά που γίνονται ειπώθηκαν , όπως και τα άλλα που έρχονται οσονούπω.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Αυτές τις στιγμές ήδη διεξάγονται ΤΡΕΙΣ μάχες.

Α.Η  αδυσώπητη μάχη των ψυχολογικών( ψυχοτρονικών) επιχειρήσεων που κάνει η τουρκία την ώρα που παρανομεί θρασύτατα στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα με δημοσιεύματα, που έχουν σκοπό να κάμψουν το φρόνημα των Ελλήνων. Αυτή η κατάσταση μπορεί να επεκταθεί εντός ολίγου σε μια κορύφωση υβριδικού πολέμου με σκοπό να αποσταθεροποιηθεί το εσωτερικό της Ελλάδος.

☦ Η Κοίμησις της Θεοτόκου

Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι και η Κοίμησις της υπεραγίας Θεοτόκου, ην σήμερον εορτάζει η Εκκλησία. Ευθύς από των πρώτων μ.Χ. αιώνων, έξοχος υπήρξεν η τιμή και ευλάβεια, ην απένεμον οι χριστιανοί προς την Παρθένον Μαρίαν. Αλλ’ η σημερινή εορτή είναι η κατ’ εξοχήν μνήμη της Θεοτόκου, άτε την Κοίμησιν αυτής υπόθεσιν έχουσα.

☦ Καταβασίες της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ψάλλουν Ιβηρίτες Πατέρες

Πεποικιλμένη τη θεία δόξη η ιερά και ευκλεής Παρθένε μνήμη σου πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνην τους πιστούς, εξαρχούσης Μαριάμ, μετα χορών και τυμπάνων τω σω άδοντας μονογενεί ενδόξως, ότι δεδόξασται.

Η δημιουργική, καί συνεκτική τών απάντων, Θεού σοφία καί δύναμις, ακλινή ακράδαντον, τήν Εκκλησίαν στήριξον Χριστέ, μόνος γάρ εί άγιος, ο εν αγίοις αναπαυόμενος.

☦Ορθόδοξη ερμηνεία του Καθίσματος της Κοιμήσεως «᾿Εν τῇ Γεννήσει σου σύλληψις ἄσπορος»

Σε εκτενέστερο άρθρο του υπό τον τίτλο “Η διδασκαλία περί «ασπίλου συλλήψεως» της Θεοτόκου υπό των Παπικών” ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης αναπτύσσει την ορθόδοξη ερμηνεία ενός πράγματι δύσκολου στην ερμηνεία Καθίσματος της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που θα ακούσουμε στην μεγάλη εορτή της Παναγίας μας το Δεκαπεντεύγουστο. Μεταφέρουμε εδώ το σχετικό απόσπασμα:

☦Οἱ πατέρες τοῦ κελιοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Σκήτης Κουτλουμουσίου, ψάλλουν τά Στιχηρά τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἦχος α΄

Στιχηρὰ Προσόμοια, Ἦχος α' Αὐτόμελον
Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς, ἐν μνημείῳ τίθεται, καὶ κλῖμαξ πρὸς οὐρανόν, ὁ τάφος γίνεται. Εὐφραίνου Γεθσημανῆ, τῆς Θεοτόκου τὸ ἅγιον τέμενος.
Βοήσωμεν οἱ πιστοί, τὸν Γαβριὴλ κεκτημένοι ταξίαρχον, Κεχαριτωμένη χαῖρε, μετὰ σοῦ ὁ Κύριος, ὁ παρέχων τῷ κόσμῳ διὰ σοῦ τὸ μέγα ἔλεος.