Γιατί ήρθε η σειρά μας
να κλάψουμε εμείς ...
Αβάστακτη θλίψη γέμισε
τις καρδιές μας. Τέτοιες εικόνες δεν ματαείδαμε στην ζωή μας.
Εικόνες που σε αφήνουν
άναυδο.
Τι να πεις πλέον με λόγια, όταν η σκληρότητα και η ασέβεια κατέκλυσαν τους δρόμους μας, μαζί με μια εκκωφαντική δαιμονική σιωπή εκείνων που έπρεπε να μιλήσουν.
Ἔρχονται
δύσκολοι καιροί, ἀπ’ ὅλες τὶς μεριὲς θὰ μᾶς χτυπᾶνε. Καὶ θὰ
ἀντέξουν μόνο αὐτοί, ποῦ μάθανε νωρὶς νὰ ἀγαπᾶνε. Θέτω, ἕνα δικό
μου προσωπικὸ δίλημμα. Ἡ στάση μου στὴν σημερινὴ πραγματικότητα, ὡς
Ἕλληνα καὶ Χριστιανοῦ ὀρθόδοξου, ποιὰ πρέπει νὰ ‘ναι;
Ἡ προσευχὴ ἡ τὸ μαχαίρι; Μέσα μου, δυὸ πρόσωπα παλεύουν. Τὸ ἕνα, μοῦ ζητάει νὰ πολεμήσω, ὅλους αὐτοὺς ποὺ χρόνια τώρα καταστρέφουν, ὅτι καὶ ὅσους ἀγαπάω. Τὸ ἄλλο μου ζητάει νὰ τοὺς ἀγαπήσω, ἀκόμα κι ἂν μὲ σταυρώνουν.
Αν και η 1η Ιανουαρίου θεωρείται η πρώτη ημέρα εκάστου πολιτικού έτους, δεν ισχύει το ίδιο και στην Εκκλησιά μας. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση η 1η Σεπτεμβρίου θεσπίζεται ως η ημέρα έναρξης κάθε εκκλησιαστικού χρόνου ή όπως διαφορετικά λέγεται, ως «η αρχή της Ινδίκτου». Η λέξη ‘‘Ίνδικτος’’ προέρχεται από την λατινική λέξη «indictio» και σημαίνει διαταγή. Στα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ιστορικώς καταγράφεται πως είχε επιβληθεί ετησίως στους πολίτες να καταβάλουν φόρο για την συντήρηση του στρατού επί μια δεκαπενταετία. Κάθε δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονταν ένας κύκλος ετών (Ινδικτίωνας) και ο φόρος αυξομειώνονταν. Επομένως ο Ινδικτίωνας δεν ήταν παρά η αστρονομική χρονική περίοδος αυτών των δεκαπέντε ετών.
Έχετε εμπιστοσύνη στο
Θεό και ας έχουμε μετάνοια ειλικρινή και τότε θα παρέμβει ο Θεός για την
σωτηρία μας.... Καλή δύναμη στον αγώνα αδελφοί μου υπομονες.......
Ιερομόναχος Ευλόγιος -
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Στὶς 31 Αὐγούστου θὰ ἑορτάσουμε καὶ φέτος τὴν Κατάθεση τῆς
Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ
τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ
Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὄρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν
ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας.
Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι
λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ
διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους.
Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα της εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.
«Δεδοξασμένα έλαλήθη
περί σου η Πόλις του Θεού» μας έψαλλε ο Προφήτης και Βασιλέας Δαβίδ διά του
Αγίου Πνεύματος.
Πραγματικά φανερώνοντας, Πόλη του Μεγάλου Βασιλέα, εκείνη για την οποία ειπώθηκαν πολλά λαμπρά, έπαινοι και ύμνοι. Μα ποια άραγε να είναι αυτή η Πόλη; Μου φαίνεται να το λέει αυτό ο θείος Δαβίδ σαφέστατα και αναμφίβολα γι’ αυτήν την πραγματικά εκλεγμένη και ανώτερη από όλες τις άλλες· όχι ότι είναι υπερτέρα οικοδομημάτων, αλλ’ ούτε ψηλότερη από τους πιο ψηλούς λόφους και όρη της γης. Είναι ψηλότερη λόγω των μεγάλων ενθέων αρετών και υπερέχει στην καθαρότητα αυτή η υπέραγνη και υπεράμωμη Θεοτόκος. Σ’ αυτήν κατοίκησε ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων καλύτερα δε θα λέγαμε, σύμφωνα με τον θείον Απόστολο, ότι κατοίκησε σ’ αυτήν όλο «το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς».