☦ «Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν»

Μια μέρα, την ώρα που περνούσα μαζί με τον όσιο από την πλατεία της πόλης, βλέπω στα δεξιά μου έναν άνθρωπο, που κάτι σιγομουρμούριζε.

Τον ακολουθούσαν ένα σμάρι φτωχοί και ζητιάνοι, ζητώντας του ελεημοσύνη. Κι εκείνος, ενώ έκανε πως τους απόδιωχνε τάχα, τους έβαζε κρυφά στα χέρια τα ελέη της αγάπης του. Μ’ αυτόν τον τρόπο έκρυβε από τους ανθρώπους τις αγαθοεργίες Του. Εγώ όμως το πήρα είδηση. Σκούντησα λοιπόν τον όσιο και του φανέρωσα χαμηλόφωνα την αρετή του διαβάτη. Αυτός δεν φάνηκε να εντυπωσιάστηκε.

☦ Από την παιδική ηλικία του Αγίου Νεκταρίου στην Πόλη (ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ)

Ο μικρός Αναστάσιος, νυν Άγιος Νεκτάριος, όταν ήταν παιδάκι, δούλευε στην Κωνσταντινούπολη. Έναν κρύο χειμώνα, κατά τον οποίο ο Άγιος υπέφερε, επειδή έλιωναν τα ρούχα του, έγραψε γράμμα προς τον Χριστό, όπου ανέφερε τα εξής:

☦ Αγρυπνείτε και προσεύχεστε

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες.

Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται.

Τίποτα να μη σας απελπίζει.

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

☦ Ασκητής (!!!) Αγίου Όρους: «Δεν υπάρχει ΘΑΝΑΤΟΣ, να το πείτε αυτό στις μανάδες σας στις αδερφές σας και στις γυναίκες σας…» (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΤΟ 2020)

Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που συνέβη αυτό το περιστατικό στο Άγιον Όρος και παρ’ όλα αυτά έχει μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη του Ν.. Βέβαια το γεγονός ότι ο αποδέκτης του περιστατικού ήταν ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να το γνωρίζει από πριν ούτε αυτός ούτε κανείς άλλος εκείνη την ώρα.

Το κατάλαβε όμως περίπου ένα χρόνο αργότερα. Μέχρι και σήμερα όλα είναι αποτυπωμένα μέσα του με κάθε λεπτομέρεια όπως ακριβώς έγιναν: οι εκφράσεις των προσώπων, η έκπληξη τους, τα λόγια του γέροντα, το πρόσωπο του,  όλα είναι λες κι έγιναν χθες.

☦ "Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον με”

Η Θεοτόκος είναι το σπουδαιότερο και αγιώτερο πρόσωπο, που παρουσίασε η γη. Ποία άλλη ξεπέρασε στην αγιότητα όλους τους Αγίους, τους Προφήτες, τους Πατέρες, τους Ασκητές, τους Μάρτυρες, τους Αποστόλους; Πρώτη μετά τον Ένα είναι η Παναγία, η Αειπάρθενος Θεοτόκος, αυτή είναι, κατά τον θεολόγο Άγιο Γρηγόριο, η «μετά Θεόν, Θεός». Γι’ αυτό και δεν ονομάζεται απλώς Αγία, αλλά Παναγία.

☦ Οσία Φοίβη η διακόνισσα

Βιογραφία

Η μνήμη της Αγίας Φοίβης αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. Μάλλον όμως πρόκειται για την Αγία Φοίβη που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην «Προς Ρωμαίους», στο κεφάλαιο 16, στίχοι 1-2: «Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς, ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὐτὴ προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ».

☦ Η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ (η παρηγοριά) θλίβεται γιατί οι σημερινοί Έλληνες πιστεύουν στα Παραμύθια των εχθρών ΤΗΣ

Φώτο: η ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ έμπροσθεν της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ από το Βατοπαίδι στον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ στην Κόρινθο.

Αφουγκραστείτε αυτό που έρχεται.

Λυγίστε τα πόδια στο ΘΕΙΟ και σηκωθείτε σαν Ήρωες, Ομολογητές και Άγιοι.

Ελλάδα αγάπησε τα μαρτύρια σου γιατί αυτά θα σε σώσουν. Το ίδιο έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Αρχιεπίσκοπος της Κριμαίας « αγάπησα το μαρτύριο μου γιατί αυτό θα με σώσει»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Κανείς δεν μπορεί να κάνει τον δάσκαλο στον άλλο γιατί όλοι μας μαθαίνουμε μέχρι τέλους.

Όμως έχουμε μάτια και βλέπουμε και αισθήματα, για αυτό και πονάμε .

Τι βλέπουμε;

☦ "Εις εμέ το λέγεις Κύριε; Εις εμέ;"...

Να ζείς σε αυτόν τον άχαρο βίο, ταπεινός, άσημος, διωγμένος, με θυσίες, στερήσεις, συκοφαντίες, με ευαγγελικό ζήλο, αγάπη για τον πλησίον, ανεξικακία, απλότητα, πτωχεία αποστολική, θείες αποκαλύψεις, αλλοιωμένος από έρωτα θεϊκό,με προσευχή αδιάλειπτη, με εξ ύψους διαβεβαιώσεις για την πνευματική σου πορεία, και την ύστατη επιθανάτια ώρα να μην σε έχει εγκαταλείψει ακόμα ο φόβος του θανάτου και της κρίσης, και να θεωρείς τον εαυτό σου, ως τον έσχατο και πλέον περιφρονημένο αμαρτωλό!

☦ Σπάζοντας τα δεσμά του θανάτου

 +  Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος +

(στη μνήμη του πατέρα μου)

Κάθε Κυριακή, δια μέσου των αιώνων, η Ορθόδοξη Εκκλησία διακηρύττει την Ανάσταση του Χριστού.[1] Κάθε Κυριακή ξαναζούμε για άλλη μια φορά τη χαρά ότι «Χριστὸς Ἀνέστη». Και αυτή η χαρά μας είναι τόσο βαθειά και διάχυτη, ώστε μαρτυρείται αφ’ εαυτής:

ευφραινόμαστε όχι μόνο επειδή ο Χριστός αναστήθηκε, αλλά και επειδή η Ανάστασή Του είναι για μας η αρχή μιας νέας, πρωτοφανέρωτης ζωής. Στον Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που διαβάζεται στους ναούς μας τη νύχτα της Αναστάσεως, λέει ότι «Ἀνέστη Χριστὸς καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐν τῷ μνήματι…», και εμείς συνεχίζουμε να μεταδίδουμε το μήνυμα αυτό από γενιά σε γενιά. Είναι όμως το μήνυμα αυτό αληθινό; Δεν βλέπουμε ότι ο θάνατος θερίζει γύρω μας; Δεν υπάρχουν μνήματα και δίπλα στις χριστιανικές εκκλησίες; Πώς μπορούμε να λέμε «νεκρὸς οὐδεὶς ἐν τῷ μνήματι;», ότι ο Χριστός «ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον»;

☦ “Ο Ιησούς Χριστός έχει τον τελευταίο λόγο στην Ιστορία. Και γι’ αυτό όσο και αν ο Ουρανός συννεφιάζει, εμείς πάντα ελπίζουμε…”

Μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Καψάνης,

Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους.

apantaortodoxias

☦ Στον ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ - Αίγινα 2013 -«...Νεκτάριο με ονομάζουν και κοίτα κακομοίρη μου να μην πετάξεις το παξιμάδι που σου έδωσα, σε λίγο και αυτό θα είναι δυσεύρετο!!!»

 Φώτο του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ σε περιοδεία του στην Κύμη της Εύβοιας.

Απρίλιος του 2013 , είχαμε μπει στα μνημόνια για τα καλά, έτρεχαν όλα τα προγράμματα των τοκογλύφων στην ραχοκοκαλιά του Έλληνα. Τότε μας υποσχόταν, ότι θα βγούμε σύντομα από αυτά και μας έλεγαν υπομονή.

Σήμερα ουδείς γνωρίζει τι έπεται , η οπτική γωνία  μας θόλωσε από υποσχέσεις , ψέματα και κοροϊδία.

Ένας καλός φίλος πήγαινε εκείνες τις μέρες για προσκύνημα στην ΑΙΓΙΝΑ.

Τότε μας περιέγραψε αυτά που έζησε. Εμείς τα μεταφέραμε στις 5 Απριλίου του 2013 όπως μας τα είπε, έστω και ασύντακτα.

☦ Η ΒΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΟΡΥΦΗ

Θ.Π.: ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΕΠΙΔΙΏΞΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΙ ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΗ…

π. Δημητρίου Μπόκου

Ένας πλούσιος νεαρός νοιαζόταν για την αιώνια ζωή. Και από μικρό παιδί τηρούσε τις εντολές του Θεού: «Ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Στην ερώτησή του τί άλλο περισσότερο θα μπορούσε να κάνει, ο Χριστός του είπε να πουλήσει, αν θέλει, τα υπάρχοντά του, να τα μοιράσει στους φτωχούς και να τον ακολουθήσει. Ακούγοντάς το όμως αυτό ο πλούσιος «απήλθε λυπούμενος. Ην γαρ έχων κτήματα πολλά» (Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου).