“Μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρός ἑσπέραν ἤδη ἡ ἡμέρα…”

☦ Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον, Ἦχος πλ. α’“Τὸν συνάναρχον Λόγον”

Κυριακή 25 Απριλίου 2021

☦ «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται»

Τό Τροπάριον

«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα·ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μή τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μή τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καί τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλά ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, προστασίαις τῶν ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς.»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Νά, ὁ Νυμφίος ἔρχεται στό μέσο τῆς νύχτας, κι εὐτυχισμένος θά εἶναι ὁ δοῦλος πού θά τόν βρεῖ (ὁ Νυμφίος) ξάγρυπνο νά τόν περιμένει· ἀνάξιος ὅμως πάλι θά εἶναι ἐκεῖνος, πού θά τόν βρεῖ ράθυμο καί ἀπροετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου νά μή βυθιστεῖς στόν πνευματικό ὕπνο, γιά νά μήν παραδοθεῖς στό θάνατο (τῆς ἁμαρτίας) καί νά μείνεις ἔξω τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά ἀνάνηψε κράζοντας· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶσαι ἐσύ ὁ Θεός· σῶσε μας διά τῆς προστασίας τῶν ἐπουρανίων Ἀσωμάτων Δυνάμεων (τῶν Ἀγγέλων).

☦ Ιδού αναβαίνομεν…

«Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»

Αν στο πρώτο μέρος της Μεγάλης Σαρακοστής η προσπάθεια μας αποσκοπούσε στην κάθαρση του νου και της καρδιάς με τη νηστεία, την προσευχή, τη συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τώρα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η κάθαρση δεν είναι αυτοσκοπός. Τώρα όλα πρέπει να μας οδηγήσουν στην οικειοποίησή μας με τον Σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση.

☦ Όλος ο Χριστός σε κάθε πιστό!

Μυστήριο μυστηρίων!

Πώς υπό τα είδη του άρτου και του οίνου είναι το σώμα και το αίμα του Χριστού; Πώς γίνεται η υπερφυσική μεταβολή; Πώς είναι παρών αοράτως ο Χριστός και αυτός προσφέρει τη θυσία της θείας Ευχαριστίας;

Όλα αυτά, παρά τις προσπάθειές μας να τα καταλάβουμε, παραμένουν απρόσιτα και ανεξήγητα. Μυστήρια!

☦ Μακαριστός Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: “αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων”

Διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο.

Για σκεφτείτε, αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων.

☦ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΠΟΥ «Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ» ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

☦ “Με την συκοφαντία ανεβαίνουμε στον Γολγοθά”

Δεν κουράστηκαν μόνο οι άνθρωποι, κουράστηκαν και οι πέτρες

Και ξαφνικά ζούμε την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης για να καλύψει το άδειασμα της ανθρώπινης νοημοσύνης, κοινώς το άδειασμα του μυαλού μας που επιτεύχθηκε με τόσα πλυντήρια προπαγάνδας τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά δεν θα προλάβουν να πάρουν το φύραμα του θειικού δώρου της κοινής λογικής, κάτι υπάρχει και αυτό αντιστέκεται.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Την δεκαετία του 1920 κάθε πρωί που κατέβαινε μετά την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  τα σκαλοπάτια του ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (στο παλαιό εκκλησάκι), ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο ΠΛΑΝΑΣ έκανε τον Σταυρό του και μονολογούσε «Κύριε σώσε με από τον πειρασμό της σημερινής συκοφαντίας».

☦ Τρέλα, τότε και σήμερα

Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος! Και μετά από λίγο: Σταύρωσον αυτόν! Τρέλα. Τρέλα. Μέχρι και κείνος ο Πιλάτος να ρωτά: Τον βασιλιά σας να σταυρώσω; Κι εκείνοι να επιμένουν: Σταύρωσον αυτόν. Και ποιον να ελευθερώσω; Τον Βαραββά! Αυτόν τον ξακουστό ληστή; Τρέλα.

Και λέει σήμερα ο μεγάλος ο αρχιερέας σε όσους αντιδρούν από τους ιεράρχες του: Τι προτιμάτε; Την Ανάσταση στις 12 χωρίς πιστούς ή στις 9 με κάποιους από αυτούς; Κι εκείνοι σιώπησαν. Μπροστά στο μέγα δίλημμα.

☦ Ο ΛΗΣΤΗΣ ΠΟΥ «ΕΚΛΕΨΕ» ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Ήταν ένας ληστής. Ένας άνθρωπος με πλήθος αξιόποινων πράξεων, τέτοιων και τόσων που τον έκαναν απεχθή στα βλέμματα των ανθρώπων . Ήταν ένας κατάδικος, της πιο μεγάλης και δίκαιης καταδίκης, αφού ούτε ο ίδιος δεν είχε προβάλει υπεράσπιση και δικαιολογία για τον εαυτό του: «Άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν», ομολογεί προσυπογράφοντας έτσι χωρίς ελαφρυντικά την καταδίκη του (Λουκ. κγ΄ 41). Κινούνταν στο περιθώριο. Δρούσε στην παρανομία. Σκόρπιζε το φόβο, για να δρέψει τελικά όχι μόνο την περιφρόνηση, αλλά και τη μήνη των ανθρώπων της εποχής του. Κι όμως αυτό το αποτρόπαιο πρόσωπο, αυτός ο απάνθρωπος άνθρωπος τιμάται στην αγία μας Εκκλησία μαζί με τα άχραντα πάθη του Θεανθρώπου Κυρίου μας.

☦ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος: "ένας που ΖΕΙ την ΑΝΑΣΤΑΣΗ μπορεί να κάνει και ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ"

Πάσχα 2021… Ἕνα Πάσχα γιὰ ὅλους χωρὶς ἀποκλεισμούς… (24.4.2021)

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ θεία Λειτουργία  τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Βαρβάρας τῆς κοινότητος Οἴκου Μαραθάσας, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (24.4.2021). 

☦ Κυριακή των Βαΐων: Ευλογημένος ο Ερχόμενος (Φώτης Κόντογλου)

Εκείνος που έχει θρόνο τον ουρανό και υποπόδιο τη γη, ο γυιός του Θεού και ο Λόγος του ο συναΐδιος, σήμερα ταπεινώθηκε και ήρθε στη Βηθανία απάνω σ’ ένα που­λάρι. Και τα παιδιά των Εβραίων τον υποδεχθήκανε φωνάζοντας: «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, ο βασιλιάς του Ισραήλ».

Οι πολέμαρχοι του κόσμου, σαν τελειώνανε τον πόλεμο και βάζανε κάτω τους οχτρούς τους, γυρίζανε δοξασμένοι και καθίζανε απάνω σε χρυσά αμάξια για να μπούνε στην πολιτεία τους. Μπροστά πηγαίνανε οι σάλπιγγες κι οι σημαίες κ’ οι αντρειωμένοι στρατηγοί και πλήθος στρατιώτες σκεπασμένοι με σίδερα άγρια και βαστώντας φονικά άρματα γύρω σ’ ένα αμάξι φορτωμένο με λογής λογής αρματωσιές και σπαθιά και κοντάρια παρμένα από το νικημένο έθνος.

☦Πεθαίνουν οι αθάνατοι;

Σε λίγες ημέρες θα εορτάσουμε την Ανάσταση του Χριστού, λίγο περίεργα σε σχέση με άλλες χρονιές, αλλά νομίζω με πιο ειλικρινή κριτήρια.   Ίσως η φετινή Ανάσταση να είναι και η μόνη που υποστηρίζει το αθάνατο πνεύμα της διότι θα έχει λίγους θνητούς να την κοινωνήσουν.

☦ Σαν τα καντηλάκια…

Οι εσωτερικοί άνθρωποι, επειδή έχουν ταπείνωση, είναι τα αληθινά αστέρια που κινούνται ιλιγγιωδώς αλλά αθόρυβα και ταπεινά, χωρίς να τα καταλαβαίνει κανείς πως κινούνται, ενώ είναι μεγάλοι πλανήτες. Κρύβονται δε και στα βάθη του Ουρανού και δίνουν την εντύπωση στους ανθρώπους ότι είναι αναμμένα καντηλάκια με ταπεινό φως. 

(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)