☦ Γέροντας Δοσίθεος - Ιερά Μόνη Αγίας Σκέπης

☦ «Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ.»

☦ Η γλυκιά παρηγορία της Παναγίας στον Γέροντα Παϊσιο

«…Στο Ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης ο Πατήρ Παϊσιος έζησε έντονα και την μητρική στοργή της Παναγίας, η Οποία του εμφανίσθηκε σαν καλή Μητέρα, την παραμονή της ημέρας που κοιμήθηκε η κατά σάρκα μητέρα του. Ο Όσιος είχε ήδη συμπληρώσει ένα χρόνο στην έρημο (σ.σ. του Σινά), και κατά την διάρκεια του χρόνου αυτού υπέφερε πολύ, κάθε φορά που ερχόταν στο νου του ο σκληρός λόγος που της είχε πει, όταν την αποχαιρετούσε:

☦ Περί Φιλοξενίας των Μοναχών

Κάποια επίσημη γιορτή που οι μοναχοί της Σκήτης κάθισαν να φάγουν όλοι μαζί σε κοινό τραπέζι, ένας Αδελφός είπε στον τραπεζάρι:

-Εγώ δεν τρώγω ποτέ μαγειρευμένο φαγητό, μόνο ψωμί κι αλάτι

Εκείνος πάλι φώναξε δυνατά για ν’ ακούση ο βοηθός του:

-O Αδελφός δεν τρώγει μαγείρευμα. Φέρε του αλάτι.

☦ Μια χούφτα άμμος για τον Παράδεισο …

Ήταν αυτό που λέμε καλό παιδί! Αγνή ψυχή με φιλότιμο και πνεύμα θυσιαστικό! Μέσα σε όλα! Πρώτος σε όλα! Πρόθυμος να βοηθήσει , να συμπαρασταθεί, δίχως να προσμένει αντάλλαγμα, με αγάπη και ενδιαφέρον αληθινό για τους δικούς του ανθρώπους! Ο Γιώργης με την μαλαματένια ψυχή ! Ο καλός μας άνθρωπος που λάτρευε τις ταινίες του ΘΒ και πόσο του έμοιαζε όταν έτρεχε ασταμάτητα να μην αφήσει κανέναν παραπονεμένο … Αδέλφια, τους γέρους γονείς του που τους πρόσεχε σαν μικρά παιδιά, τους φίλους, τους συναδέλφους στο γραφείο ..Όλοι είχαν να το λένε ! Πρώτον τον Γιώργη θα φωνάξουμε στα ζόρικα ! Και εκείνος πάντα ήταν εκεί, πολλές φορές παραμελώντας τον εαυτό του και αγνοώντας όλους εκείνους που κάποτε-κάποτε του φώναζαν: