Η Παναγία επιβλέπει από ψηλά με συμπόνια ως «Υπέρμαχος
Στρατηγός» το ποίμνιο που δεινοπαθεί από φανερές ή αφανείς επιθέσεις των εχθρών
και κυρίως του παλαιού τυράννου, του πονηρού, κατά τη γραφή του αγίου Φιλοθέου
Κοκκίνου.
Η μεσιτεία της είναι το υπέρλογο εκείνο μέσο που όχι μόνο τιμά το ανθρώπινο γένος, αλλά και το ενισχύει, αφού το απαλλάσσει από την κυριαρχία του αιτίου των κακών έξεων και συνηθειών.
Τα μικρασιατικά Θεοφάνεια από τον Φώτη Κόντογλου - Αϊβαλι
1920
«…Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη
Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχνανε και στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα
θέαμα έμορφο και παράξενο…».
Ξεκινούσε η συνοδεία από τη Μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουργία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορτή πιο επίσημη.
«Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών. Σταθήτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του.
Ρίζες Σύνδεσμος
Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών
Δυστυχώς η Πολιτεία πάει να κουκουλωσει το Έτος των 100 ετών 1922-2022. Αρκετοί όπως καταλάβαμε το θεωρούν ως ήττα. Δεν έγινε καμία αναφορά μόλις άλλαξε ο χρόνος από κανένα θεσμικό παράγοντα. Ούτε η Εκκλησία ούτε το Κράτος που ο προσφυγικος κόσμος της Μικράς Ασίας πληρώνει φόρους. Οι Αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία των Μικρασιατών καθώς και ο πολιτισμός που έδωσαν στην διαλυμένη Ελλάδα, πάει να κρυφτεί, να μη τιμηθεί, να ξεχαστούν όλα.
Η εύρεση των
μαρτυρικών λειψάνων του Αγίου Εφραίμ έγινε στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. από την
Ηγουμένη Μακαρία Δεσύπρη.
Ο Άγιος Εφραίμ, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1384 στα Τρίκαλα κοντά στο Ληθαίο ποταμό. Ήταν γιος πολυμελούς οικογένειας της οποίας ο πατέρας πέθανε όταν ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ μικρός. Για να τον γλυτώσουν από το παιδομάζωμα τον έστειλαν στη Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο όρος Αμωμών σε ηλικία μόλις 14 ετών. Εκεί έμεινε ως την ηλικία των 18 ετών σαν δόκιμος μοναχός. Τότε χρίστηκε μοναχός και σε λίγα χρόνια Ιερέας.
Απάνθισμα από τον Άγιο Μακάριο
Ευτυχώς που οι άγιοι πατέρες της Ορθοδοξίας μας μιλήσανε
διεξοδικά για τις αρετές, τις ανάσες της ψυχής μας, γιατί σήμερα
αυτά τα ιερά πρότυπα δυστυχώς έχουν εξοστρακιστεί από την καθημερινότητά μας.
Ο άγιος Μακάριος συμβουλεύει πως όσοι αγαπούν την αρετή χρειάζεται να αγωνίζονται ακατάπαυστα για την τήρηση των θείων εντολών.
(ΘΗΒΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.: Το απόσπασμα αυτό το δημοσιεύουμε για τους Ορθόδοξους αδελφούς που ασπάζονται τις ιερές εικόνες μέσα στους Ναούς φορώντας μάσκα. Επίσης το δημοσιεύουμε γι αυτούς τους αδελφούς που παίρνουν μαζί τους υγρά μαντηλάκια και τις σκουπίζουν πρώτα προτού τις ασπαστούν. Και τέλος για αυτούς τους αδελφούς που απλά τις προσπερνούν χωρίς να τις ασπάζονται, φοβούμενοι να μην κολλήσουν τίποτα !!!)
«……..Οι Πατέρες ερεύνησαν και διαπίστωσαν την θέση της
Παράδοσης πάνω στο θέμα των εικόνων.
Ο Μέγας Βασίλειος χαρακτηρίζει την παράδοση της Εκκλησίας
για τις ιερές εικόνες «αποστολική». Δηλαδή, οι εικόνες υπήρχαν από την εποχή
των Αποστόλων.
Οι εικόνες δεν έχουν καμιά σχέση με τα είδωλα, και ο σεβασμός προς αυτές δεν έχει λατρευτικό χαρακτήρα. Ποια η διαφορά της εικόνος από το είδωλο;
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ EKKLISIAONLINE ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ
1η δημοσίευση 29
Ιανουαρίου 2021
βλ.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2021/01/21.html
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
(ένα παράδοξο που
βιώσαμε πριν λίγες ώρες)
Πριν 200 χρόνια
σκάβαμε και βρήκαμε την Εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑ της ΤΗΝΟΥ. Σήμερα μας βρήκε η ίδια η
Μεγαλόχαρη και μας έδειξε τα δάκρυα της στην Εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της
ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑΣ.
Δεν ήταν απλώς μια τυχαία συγκυρία τότε, λίγο μετά την έναρξη της Επανάστασης του 1821 που οι οπλαρχηγοί του αγώνα φορτωνόταν στα ιστιοφόρα της εποχής και πήγαιναν στην Μεγαλόχαρη της Τήνου για να προσκυνήσουν το ανέλπιστο αυτό ΣΕΒΑΣΜΑ των αιώνων που ξέθαψε η νησιωτική γη κατόπιν θαυμαστής οδηγίας στο πρόσωπο της Όσιας Πελαγίας της Τήνου.
«Ὁ
Χριστιανισμὸς σὲ καρδιὰ ἑλληνικὴ εἶναι δύναμις ποὺ ἠμπορεῖ νὰ ἀνατρέψη τὸ πᾶν
καὶ νὰ δημιουργήση νέαν ζωὴν παντοῦ».
ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΝΗΣΟΥ ΠΑΤΜΟΥ
Αυτό
φοβούνται..!
proskynitis
π. Δημητρίου Μπόκου
Με το βάπτισμα ο Χριστός αναδημιουργεί τον άνθρωπο και τον κόσμο. «Ξένον ήλθον κομίζων δημιουργίας τρόπον». Έφτιαξα (λέει με το στόμα του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου) αρχικά τον άνθρωπο από γη και ύδωρ (πηλό). Όμως το δημιούργημα δεν υπήρξε εύχρηστο. Το σκεύος που έφτιαξα παραμορφώθηκε. «Ουκέτι λοιπόν από γης και ύδατος πλάσαι βούλομαι, αλλ’ εξ ύδατος και Πνεύματος». Ύδωρ και Πνεύμα (Άγιο) είναι τα δύο κύρια συστατικά του βαπτίσματος. Με αυτά γίνεται η αναδημιουργία, η νέα γέννηση του ανθρώπου.
