Όσιος Παΐσιος ο Μέγας και θεοφόρος (19 Ιουνίου)

Ο όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και γεννήθηκε το έτος 300 μ.Χ. από γονείς πολύ πλούσιους, αλλά και ευσεβείς. Ήταν επτά αδέλφια και ο μικρότερος ήταν ο Παΐσιος.

Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η στοργική μητέρα του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Σε νεαρή ηλικία ο Παΐσιος, πήγε στην έρημο κοντά στον διάσημο, για την αρετή του αββά Παμβώ.

Με οδηγό αυτόν τον έμπειρο πνευματικό πατέρα, ο Παΐσιος απέκτησε πολλές θείες αρετές.

Επιστράτευσαν «ελεγχόμενη προφητεία» για να μας την σερβίρουν στο ΑΙΓΑΙΟ και στην Κύπρο.

Μπερδεμένα πράγματα- μπερδεμένοι άνθρωποι εύκολα διαχειρίσιμοι. «Ευλογητός εί, Χριστέ ο Θεός ημών…» πρέπει να το λέμε τώρα που κορυφώνεται η δαιμονική μπόρα για να διακρίνουμε.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Τόσα χρόνια που διαβάζαμε τις προφητείες των Αγίων Πατέρων μας είχαμε και μια παράξενη συντροφιά, τις μυστικές υπηρεσίες που προσπαθούσαν να τις αναλύσουν. Και όχι μόνο τις ανέλυσαν κατά την δική τους  λογική αλλά προχώρησαν και πιο πέρα, τις έκοψαν και τις έραψαν στα μέτρα τους.

Τα τελευταία βράδια ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ φαίνεται να περιδιαβαίνει από άκρον εις άκρον την ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και να κυνηγά τζιχαντιστές.

Ουαί υμίν υποκριτές … το Φατιχ σας «πείραξε» τόσο πολύ,  την στιγμή που πυρήνες τζιχαντιστών της ΜΙΤ αλωνίζουν τα νησιά του ΑΙΓΑΙΟΥ  και τις μεγαλουπόλεις της Ελλάδος;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Το κόκκινο τουρκικό γεωτρύπανο στρογγυλοκάθισε από τις 4 Μαΐου στην Κυπριακή ΑΟΖ για γεωτρήσεις, αλλά περίμεναν πρώτα να γίνουν οι ευρωεκλογές και να προκηρυχθούν οι εθνικές εκλογές στην Ελλάδα για να σημάνουν συναγερμό μετά από ένα και μήνα;

Η Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων

Θ.Π.: Φέτος κατά παράδοξο τρόπο η σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων ως κινητή εορτή την οποία εορτάζουμε 63 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα, θα την εορτάσουμε την 30η Ιουνίου μαζί με την εορτή των Αγίων Αποστόλων. Δηλαδή εκείνη την ημέρα θα εορτάσουμε σχεδόν όλους τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας μαζί. Είναι κάτι το οποίο είχε να συμβεί σχεδόν έναν αιώνα και κατά την γνώμη μας είναι πολύ παρήγορο που θα έχουμε τις πρεσβείες τόσων Αγίων μαζί, ειδικά σ’ αυτήν εδώ την συγκυρία όπου οι προφητείες των Αγίων μας κοντεύουν να γίνουν ειδήσεις των δελτίων….

Το Άγιον Όρος παρουσιάζει ιστορία πολύπτυχη, αξιοθαύμαστη και αξιοσέβαστη. Μια από τις ωραιότερες πτυχές του, αναμφίβολα, είναι ο αγιολογικός πλούτος του. Η αθωνική αγιολογία δίκαια αποτελεί τη βασική δόξα και τον μεγαλύτερο έπαινο ενός υπερχιλιόχρονου μοναχισμού.

Οι άγιοι του Αγίου Όρους είναι οι φιλόστοργοι πατέρες των Αγιορειτών. Η αγάπη μας προς αυτούς προέρχεται από χρέος και ευγνωμοσύνη για τις δωρεές τους. Είναι αγάπη τέκνων προς κηδεμόνες, μαθητών προς διδασκάλους.

Γυναῖκες στό ἀναλόγιο;

π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Παρατηρεῖται στίς ἡμέρες μας, μεταξύ τῶν ἄλλων, στίς ἐνορίες, γυναῖκες νά ἀνεβαίνουν στό ἀναλόγιο, καί νά συμψάλλουν μέ τούς ἄνδρες. Καλῶς; Κακῶς;

Ὅσοι ἔχουν ἐπισκεφθεῖ τό  Μοναστήρι «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής» (Σουρωτή Θεσ/νίκης), θά ἔχουν ἰδεῖ, πώς ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας  οἱ ἄνδρες εἶναι σέ πλήρη «ἀπομόνωση»· καμία ἐπικοινωνία μέ  τίς μοναχές ἀλλά καί  μέ τίς γυναῖκες, ἐπισκέπτριες! Ἔτσι τά «κανόνισε»  ὁ  κτίτορας τοῦ Μοναστηριοῦ, Ὅσιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης. Γιατί ἄραγε; Ὡς ὅσιος καί μέγας ἀγωνιστής, ἤξερε πώς τά (σαρκικά) πάθη  εἶναι ἱκανά καί μέσα στήν ἐκκλησία νά «ξυπνήσουν», καί προπαντός ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας, (γιατί  τό σῶμα παραμένει ἀκίνητο, καί ὁ νοῦς τρέχει…!).

Σʼ έναν τακτικό αναγνώστη της Αγίας Γραφής, που ρωτά γιατί το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινης γλώσσας

(Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Όταν ο Κύριος βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε εν είδει περιστεράς. Εμφανίσθηκε όχι για να προσθέσει κάτι στον Χριστό, αλλά συμβολικά, έτσι ώστε να δείξει αυτό που υπάρχει μέσα στον Χριστό: την ακακία, την καθαρότητα και την ταπεινότητα. Αυτό συμβολίζει το περιστέρι. Όταν οι απόστολοι συγκεντρώθηκαν την πεντηκοστή ημέρα από την ημέρα της Ανάστασης, το Αγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινων γλωσσών. Εμφανίσθηκε ως πύρινη γλώσσα για να τους αφαιρέσει κάτι και να τους προσθέσει κάτι. Δηλαδή, να αφαιρέσει από αυτούς κάθε αμαρτία, κάθε αδυναμία, φόβο και ακαθαρσία της ψυχής και να τους δωρίσει τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά. Οι πύρινες γλώσσες επισημαίνουν συμβολικά αυτά τα τρία: τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά.

Τι είναι το Άγιο Πνεύμα και τι δίνει στον άνθρωπο;

Άγιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ Θεός, τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, παντοδύναμο ὅπως ὁ Πατέρας καὶ ὁ Υἱός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ζωογονεῖ, ἐμψυχώνει καὶ ἐνδυναμώνει τὰ πλάσματα. Αὐτὸ δίνει στὰ ζῶα τὴ ζωή, στοὺς ἀνθρώπους τὸ νοῦ καὶ στοὺς χριστιανοὺς τὴν ἀνώτερη ζωή, τὴν πνευματική. Αὐτὸ φωτίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν βοηθάει νὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνεται στὸν καθένα μας ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων του, ἀλλὰ δωρεάν, σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία του.

Στὴ συνέχεια θὰ δοῦμε τί χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Ο άγιος γέροντας Παΐσιος συνεννοείται με ετερογλώσσους με την γλώσσα της Πεντηκοστής!

θαυμαστά περιστατικά

Είναι γνωστό ότι ο Γέροντας, εκτός  από τα ελληνικά, δεν γνώριζε άλλη γλώσσα. Όμως συνέβη επανειλημμένως –όταν υπήρχε λόγος- με την γλώσσα της Πεντηκοστής να συνομιλήσει και να συνεννοηθεί θαυμάσια με ετεροδόξους.

«Ήμουν παρών», διηγείται ο Ι.Ε.Κ., «κάποτε στο Κελλί του Γέροντα μαζί με άλλους τρεις επισκέπτες και ένα Γάλλο που δεν μιλούσε λέξη Ελληνικά. Όταν ήρθε η σειρά του να μιλήσει με τον Γέροντα , πήγαν πιο πέρα και για δεκαπέντε λεπτά συνομιλούσαν καθισμένοι στα κούτσουρα. Τους βλέπαμε που συζητούσαν με ενδιαφέρον. Πώς επικοινωνούσαν, αφού δεν υπήρχε κοινή γλώσσα επικοινωνίας; Ο ξένος έφυγε χαρούμενος. Η ικανοποίηση φαινόταν έκδηλη στο πρόσωπό του».

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ

Στον χριστιανισμό, η πνευματική ζωή δεν κατανοείται κατά τη συνήθη αντίληψη του κόσμου. Ο κόσμος θεωρεί πνευματική ζωή συνήθως τη ζωή που σχετίζεται με τα γράμματα, με τις τέχνες, με τις επιστήμες. Γι’  αυτό και χαρακτηρίζει αντιστοίχως πνευματικό άνθρωπο τον μορφωμένο άνθρωπο, τον καλλιτέχνη, τον επιστήμονα, αυτόν δηλαδή που ασχολείται με τις εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος. Πνευματική ζωή όμως κατά τη χριστιανική πίστη είναι η ζωή πρωτίστως που σχετίζεται με τον Άγιον Πνεύμα και τη χάρη του Τριαδικού Θεού. Πνευματική ζωή είναι η ζωή εν αγίω Πνεύματι. Όποιος έχει το Πνεύμα του Θεού μέσα του αυτός και μόνο χαρακτηρίζεται πνευματικός άνθρωπος. «Όσοι Πνεύματι Θεού άγονται ούτοί εισιν υιοί Θεού» (απόστολος Παύλος).

Το Άγιο Πνεύμα

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου 

…Και ξαφνικά, δίχως κανείς να το περιμένει, ήλθε βοή από τον ουρανό, σαν ήχος σφοδρού ανέμου, που κινείται με κάθε ορμή, και γέμισε όλο το σπίτι που κάθονταν οι απόστολοι. Και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια να διαμοιράζονται πύρινες φλόγινες γλώσσες πάνω από το κεφάλι του καθενός και γέμισε το είναι τους με το Άγιο Πνεύμα και φωτίστηκαν και ενισχύθηκαν και άρχισαν να μιλούν οι πριν αγράμματοι ουράνια λόγια και εμπνευσμένες διδαχές...

Τί είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος;

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Διαβάζεις στο ευαγγέλιο τα λόγια του Χριστού: «Πάντα αφεθήσεται τοις υιοίς των ανθρώπων τα αμαρτήματα και αι βλασφημήσωσιν, ος δ’ αν βλασφησμήση εις το Πνεύμα το Άγιον ουκ έχει άφεσιν εις τον αιώνα, αλλά ένοχος εστίν αιωνίου κρίσεως» (Μαρκ.γ’ 28-29). Με ρωτάς λοιπόν: Ποια είναι η βλασφημία αυτή εναντίον του Αγίου Πνεύματος;

Είναι η βλασφημία εναντίον της αλήθειας και της ζωής που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Ο άπιστος που μισεί και απορρίπτει την αλήθεια του Θεού, βλασφημεί εναντίον του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται Πνεύμα της Αληθείας και Ζωής Χορηγός. Στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο διαβάζουμε πως ο Κύριος τρεις φορές ονόμασε το Άγιο Πνεύμα, Πνεύμα Αληθείας (δι’ 26,ιε’ 26,ιστ’ 13).

Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν

Ἐλθέ τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλθέ ἡ αἰώνιος ζωή, ἐλθέ τό ἀποκεκρυμμένον μυστήριον, ἐλθέ ὁ ἀκατονόμαστος θησαυρός, ἐλθέ τό ἀνεκφώνητον πρᾶγμα, ἐλθέ τό ἀκατανόητον πρόσωπον, ἐλθέ ἡ ἀΐδιος ἀγαλλίασις, ἐλθέ τό ἀνέσπερον φῶς, ἐλθέ πάντων τῶν μελλόντων σωθῆναι ἡ ἀληθινή προσδοκία, ἐλθέ τῶν κειμένων ἡ ἔγερσις, ἐλθέ τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλθέ ὁ δυνατός, ὁ πάντα ἀεί ποιῶν καί μεταποιῶν καί ἀλλοιῶν μόνῳ τῷ βούλεσθαι! Ἐλθέ ὁ ἀόρατος καί ἀναφής πάντῃ ἀψηλάφητος, ἐλθέ ὁ ἀεί μένων ἀμετακίνητος καί καθ᾿ ὥραν ὅλος μετακινούμενος καί ἐρχόμενος πρός ἡμᾶς τούς ἐν τῷ ᾅδη κειμένους, ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἐλθέ τό περιπόθητον ὄνομα καί θρυλούμενον, λαληθῆναι δέ παρ᾿ ἡμῶν, ὅπερ εἷς, ἤ γνωσθῆναι, ὁποῖος ἤ ποταπός, ὅλως ἡμῖν ἀνεπίδεκτον.