"Ως θεοβρυτον κρήνη των αύλων
χαρίτων σου την θαυματουργόν Σου εικόνα Θεοτόκε πλουτίσαντες εκ ταύτης των
θαυμάτων τας ροάς αντλούμε δαψιλώς ως εξ Εδέμ συ γαρ Γοργουπήκοος βοηθός πέλεις
των εκβοώντων σοι Δόξα τοις σοις χαρίσμασιν Αγνή, δόξα τη παρθενία Σου, δόξα τη
προς ημάς Σου ανεκφράστω προνοία Άχραντε"
ΦΩΤΟ όταν κτυπήσαν την ΠΑΝΑΓΙΑ την ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ στα συλλαλητήρια
για την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας
Τώρα ο πονηρός οργώνει αλλά σπέρνει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ ( ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ)
για να θερίσουμε καρπούς εμείς.
Το απρόσμενο δώρο- συναξάρι της άφατης ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ του ΘΕΟΥ που φρόντισε και μας το χάρισε στους έσχατους αυτούς καιρούς για να περιβλέπουμε το μέσα και το έξω μας, ώστε να θέτουμε πνευματικά σημεία αναφοράς στην προσωπική διαδρομή μας ως υποστάσεις βαπτισμένες και μυρωμένες με την ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ, αλλά και να τροχοδρομούμε την Εθνική πορεία του Γένους μας στον ασφαλή διάδρομο του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού και της ΡΩΜIOΣΥΝΗΣ, που δεν πρόκειται ποτέ να χαθούν έστω κι αν χαθεί το πολιτισμικό κακέκτυπο αυτού του κόσμου που σίγουρα εκ των πραγμάτων, όπως παρατηρούμε στις μέρες μας ετοιμάζεται να ¨να φύγει πίσω¨ σύμφωνα και με την προφητική ρήση του ΠΑΤΡΟ- ΚΟΣΜΑ ¨θα έρθει ένα ψευτορωμαίικο μην το πιστέψετε θα φύγει πίσω¨.
Την εβδομάδα πριν από την κοίμησή της είπε σε μία από τις
μεγαλύτερες αδελφές, την αδελφή Εφραιμία, κατά την ώρα που της έπλενε τα πόδια,
«αυτά τα πόδια σε λίγες μέρες θα είναι μέσα στο χώμα».
Κατά τις τελευταίες ημέρες επικοινωνούσε τηλεφωνικώς με πολλούς ανθρώπους γνωστούς της, τους προσκαλούσε στο Μοναστήρι και τους έδιδε τις τελευταίες συμβουλές της, χαρίζοντας και κάτι από το κελλί της ως ευλογία.
Φώτο : Ιανουάριος του 2003 ο Παπά- Φώτης ο Λαυριώτης με τον
αρθρογράφο Δρ. Κωνσταντίνο Βαρδάκα
Μετά τον δείπνο σε οικία πνευματικών του παιδιών ζήτησε να βγούμε
μαζί φωτογραφία. Όλοι οι παριστάμενοι εξεπλάγησαν γιατί ο Παπά Φώτης δεν
έβγαινε συχνά φωτογραφίες εκτός και αν ήταν παιδιά.
Κάποιος τον ρώτησε ..παππούλη να βγούμε και μαζί φωτογραφία;
Αναδημοσίευση άρθρου
μας πριν τριετία
Εμείς όμως επιλέξαμε
δημόσιες σχέσεις επί της γης και με τα καταχθόνια για αυτό και τα αξεπέραστα
αδιέξοδα των ημερών μας. Η αγωνία είναι έκδηλη και μειώνει στο ελάχιστο την
χαρά της ζωής και της δημιουργίας.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η εκδοχή που λέγεται νέο- Ελλάδα ή αλλιώς το ψευτορωμαίικο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού δεν έχει μέλλον. Απομένουν ακόμη κάποιες ελάχιστες μαύρες σελίδες ώστε να συμπληρωθεί το μαύρο έργο της.
Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου και γνώριζε ότι εις
όσα πάσχομεν είναι γνώστης ο Θεός και ως Πατήρ γνήσιος προσπαθεί με κάθε τρόπον
να μας μορφώση εντός μας, τον Ιησούν Χριστόν.
Ο Θεός παιδεύει και πάλιν ιάται, ανεβάζει και κατεβάζει. Εις το θέλημα του Κυρίου τις δύναται αντιστήναι;
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ
Ἐλᾶτε ὅλα τὰ ἔθνη, κάθε ἀνθρώπινη γενιά, καὶ κάθε γλώσσα, καὶ κάθε ἡλικία, καὶ κάθε ἀξίωμα, νὰ γιορτάσουμε μὲ ἀγαλλίαση τὴ γέννηση τῆς παγκόσμιας χαρᾶς. Γιατὶ ἂν οἱ εἰδωλολάτρες, μὲ ψεύτικα δαιμονικὰ παραμύθια ποὺ ξεγελοῦν τὸ μυαλὸ καὶ σκοτεινιάζουν τὴν ἀλήθεια, κι᾿ ἂν ἀκόμα προσφέροντας ὅ,τι εἶχαν καὶ δὲν εἶχαν τιμοῦσαν γενέθλια βασιλιάδων, ποὺ τοὺς τυραννοῦσαν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει ἐμεῖς νὰ τιμοῦμε τὴ γέννηση τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἀνώρθωσε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ποὺ ἄλλαξε τὴ λύπη τῆς πρώτης μας μητέρας, τῆς Εὔας, σὲ χαρά; Ἐκείνη ἄκουσε τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ: «Μὲ πόνους νὰ γεννᾷς τὰ παιδιά σου». Αὐτή: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη». Ἐκείνη: «Στὸν ἄνδρα σου ἡ ὑποταγή σου». Αὐτή: «Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου».
Το ότι κατακρίνουμε τι σημαίνει; Ότι θεωρούμε τον εαυτό μας μη σφάλλοντα σε οποιοδήποτε αμάρτημα. Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε… εν ω κρίματι κρίνετε, κριθήσεσθε» (Ματθ. 7:1). Είναι τόσο σοβαρή βέβαια η κατάκριση, παρ’ ότι εμείς την έχουμε για «ψωμοτύρι» και σαν εμπερίστατη αμαρτία. Εμπερίστατη αμαρτία είναι αυτή, που γίνεται σε κάθε περίσταση και κάθε ώρα.
Η ελπίδα τονώνει τις καρδιές και τις αναδεικνύει ισχυρές και
αντρείες για να αντιμετωπίσουν τις συμφορές.
Η ελπίδα στο Θεό, δίνει ζωή σ’ αυτόν που ήδη έχει αποκάμει από την
κούραση και με νέες δυνάμεις αναζωογονεί τα καταπονημένα νεύρα του.
Η ελπίδα στο Θεό απομακρύνει τη μαύρη και φρικτή απελπισία και αποσπά το Θείο Έλεος και τη σωτηρία.
ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο
ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ
Διηγείται ο π. Γαβριήλ σχετικά: «Με περικύκλωσαν οι στρατιώτες, όπως τον Χριστό. Φορούσα το μοναχικό μου ένδυμα και τον μεγάλο σταυρό στην καρδιά. Με οδήγησαν στον τρίτο όροφο ενός κτιρίου. Εκεί καθόταν κάποιος κουστουμαρισμένος, στον οποίο με υπέδειξαν ως τον παπά που έκαψε το πορτρέτο του Λένιν.
