Η τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου και ο Τούρκος ομόλογός του Ταγίπ Ερντογάν, στις 13 Ιανουαρίου, φαίνεται πως δεν ήταν τόσο… αθώα, όπως τουλάχιστον το Μέγαρο Μαξίμου ήθελε να την παρουσιάσει, όπως και το ποιος επικοινώνησε πρώτος με ποιόν…Πολύ καλά πληροφορημένες κυβερνητικές πηγές επί του θέματος, διέρρευσαν πως ο τούρκος Πρωθυπουργός στην τηλεφωνική επικοινωνία του εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για δύο επισκέψεις που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή σε πλήρη εξέλιξη σε Ελλάδα και Κύπρο.Αυτά αφορούν την επίσκεψη του ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών Αβιγκόρ Λίμπερμαν στην Αθήνα και την προωθούμενη ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ και από την άλλη τις δηλώσεις και γενικότερα το όλο κλίμα που διαμορφώθηκε από την επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ στην Κύπρο. Στην ίδια τηλεφωνική επικοινωνία, εκφράστηκε εκ μέρους του Ταγίπ Ερντογάν ο προβληματισμός του αναφορικά με το Ισραήλ το οποίο χαρακτήρισε ως: «αναξιόπιστο και επικίνδυνο συνέταιρο», ενώ ζήτησε από τον Γιώργο Παπανδρέου να επικοινωνήσει με τον «πρόεδρο της ελληνοκυπριακής κοινότητας» της Κύπρου-τον νόμιμο δηλαδή πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια- και να του ζητηθεί να αποφεύγει δηλώσεις που κατηγορούν την Τουρκία για κωλυσιεργία στις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού. Στην ίδια επίσης τηλεφωνική επικοινωνία συμφωνήθηκε να υπάρξει σύντομα συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, Δημήτρη Δρούτσα και Αχμετ Νταβούντογλου, ώστε να προετοιμαστεί η ατζέντα της διακρατικής υπουργικής επιτροπής Ελλάδας και Τουρκίας που θα συγκληθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Όμως αυτή η τηλεφωνική επικοινωνία δείχνει ξεκάθαρα πως η Τουρκία δείχνει να ενοχλείται αφόρητα από το ενδεχόμενο να υπάρξει «στρατηγικός στραγγαλισμός» στο νότο της, κυρίως από ένα έθνος το οποίο αποτελεί ιστορικό αντίπαλο για αυτήν, όπως το Ελληνικό. Και φυσικά μέσα από αυτές τις εξελίξεις το σχέδιο για «δορυφοροποίηση» της Ελλάδας-και κατά συνέπεια και της Κύπρου-στην τουρκική σφαίρα επιρροής αρχίζει να χάνει τη δυναμική του, το οποίο αυτόματα σημαίνει πως μειώνονται οι πιθανότητες εμπλοκής της Αγκυρας στο «μεγάλο παιχνίδι» των φυσικών πόρων στη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Επίσης αποδεικνύεται πως στην πρόσφατη συνάντηση Ερντογάν-Παπανδρέου στο Ερζερούμ συζητήθηκαν θέματα «υψηλής στρατηγικής» ανάμεσα στους δύο ηγέτες και ότι οι περίφημες δημόσιες φιλοφρονήσεις του Ταγίπ Ερντογάν δεν ήταν παρά: «η σκιά από το φτερά ενός γερακιού». Φυσικά αυτός ο προκλητικός παρεμβατισμός της Τουρκίας στην Ελλάδα και οι «νουθεσίες» να μην υπάρξει οποιαδήποτε ενέργεια η οποία θα μπορούσε-κατά την Αγκυρα-να δημιουργήσει πρόβλημα στις σχέσεις των δύο χωρών, μπορεί να εκτιμηθεί και ως ένα μήνυμα-προειδοποίηση πως οι εξελίξεις το επόμενο χρονικό διάστημα μπορεί να είναι «ανεξέλεγκτες» αν η Αθήνα δεν είναι «προσεκτική». Ας ευχηθούμε πως έχουν «γνώση οι φύλακες» για τις τουρκικές προθέσεις…
