Θυμαμαι ποσο με συγκλονιζε η γιορτη του πολυτεχνειου, τοτε που μικρο παιδι ακουγα να μου μιλανε για τη χουντα. Παντα ειχα την απορια γιατι περιμεναν τοσα χρονια, γιατι υπεμεναν τους βασανιστες τους, γιατι δεν τους πετουσαν εξω απο τη χωρα αμεσως. Τωρα, μετα απο τοσα χρονια βρισκομαι στη δινη θεση να λαμβανω την απαντηση εκεινη, να τη συνειδητοποιω στο πετσι μου. Μουδιάζω ολοκληρη καθε λεπτο στο ακουσμα ολων οσων μας ερχονται σαν κεραμιδες στο κεφαλι, δεν μπορω να αντιδρασω. Και ομολογω πως ντρεπομαι να πω στους μαθητες μου οτι το σημερινο πολιτευμα της χωρας μας ειναι η δημοκρατια. Το ξερω ομως πως συντομα το μουδιασμα θα περασει και θα δωσει τη θεση του στη δραση. Κι εκεινη η ωρα δε θα αργησει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
Αναρτήθηκε από tromaktiko
