Σας αρέσουν οι ιστορίες με ήρωες που αγωνίζονται ενάντια στο άδικο, ή που δίνουν την ζωή τους για την ελευθερία των πολλών; Ναι, σας μιλάω για ιστορίες και ανθρώπους που έχουν χαθεί στο μακρινό παρελθόν και αναφέρομαι την εποχή που η λέξη ήρωας , ήταν ίσως τίτλος τιμής. Βλέπετε σήμερα, οι ήρωες κατασκευάζονται μέσω του μάρκετινγκ και η πραγματική μορφή των ηρώων, χάνεται στα άγνωστα βάθη του σημερινού κόσμου. Όμως ακόμα και εκείνες οι ηρωικές μορφές του παρελθόντος στην βιαστική εποχή του σήμερα, τείνουν να ισοπεδωθούν και να θαφτούν γοργά κάτω από τις μαρμάρινες πλάκες του τάφου, που σήμερα αποκαλούμε με την λέξη ‘ιδεολογία’. Ωστόσο, εγώ και οι σύντροφοι μου που έχουμε μάθει, ή να προσπερνούμε σφυρίζοντας μπροστά στο στόμα της Σκύλας και της Χάρυβδης, ή να ακούμε το θρόισμα εκείνων των ξεχασμένων εποχών, λατρεύαμε πάντα τις ηρωικές μορφές. Έτσι, αναζητήσαμε μέσα στον τσιμεντένιο ιστό της πόλης, έναν από τους σχεδόν ξεχασμένους λίθους της Ελληνικής ιστορίας. Ο λόγος γίνεται για το σημείο που έχει ταφεί ο μεγάλος επαναστάτης και γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ελάχιστοι είναι εκείνοι σήμερα, που γνωρίζουν ότι υπάρχει ο τάφος του μεγάλου αυτού αγωνιστή, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Δίπλα από τον τάφο του, υπάρχουν ακόμα μερικά μνήματα της οικογένειας του γέροντα της Επανάστασης, όπου ανήκουν στο γένος του. Πάνω από τον τάφο του Ήρωα, υπάρχει η μαρμάρινη μορφή του, που στέκει καθιστή και κοιτά αγέρωχα. Ενώ από κάτω της, υπάρχει η σκαλιστή αναφορά που λέει: ‘Σιγά διαβάτη, εδώ κοιμάται ο γέρος του Μοριά, τον ύπνο του μην τον ταράξεις’. Πραγματικά δεν ξέρω αν για εσάς ο χώρος είναι Ιερός, όμως όταν βρεθήκαμε εμπρός του, ένα αίσθημα δέους πλημμύρισε την ψυχή μας και σκεφτήκαμε πως εδώ αναπαύεται ένας από όλους εκείνους που του χρωστούμε, τόσο την ύπαρξη του Έθνους μας όσο και της ίδιας μας της ελευθερίας.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ.
