Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο κ.Γιώργος Νταλάρας είναι ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ερμηνευτές. Έχει πει τραγούδια αριστουργήματα που σημάδεψαν εποχές και πολλοί άνθρωποι σημαδεύτηκαν απ΄ αυτά. Μπορεί τη μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία να την έκανε βέβαια με τα "λάτιν" αλλά αυτό δεν ακυρώνει σε τίποτα τα όσα κατάφερε στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Τίποτα απ΄ όλα αυτά όμως δεν του δίνει το δικαίωμα να εκφράζει "παιδιάστικες απόψεις" όπως ότι "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του",όπως είπε πάλι σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Άλλο το "εγώ Θεό κι εσύ Αλλάχ" που τραγούδησε κι άλλο το "Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του". Ο κ.Νταλάρας κέρδισε φήμη , δόξα, χρήματα ,γιατί τ΄ άξιζε κι όχι επειδή του χαρίστηκαν και γι΄ αυτό κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Ως μεγάλος καλλιτέχνης λοιπόν ,πρέπει να έχει άποψη. Σε κάποιες περιπτώσεις θα λέγαμε ότι επιβάλετε να την εκφράζει. Δεν το συνηθίζει. Η εποχή των συναυλιών στη Κύπρο πέρασε και από τότε δεν τον ακούμε και πολύ συχνά.
Όμως επειδή η άποψή του μπορεί για κάποιους να έχει σημασία και αξία, είναι πολύ άσχημο να επιμένει σε κάτι που ακουγόταν πολύ "επαναστατικό" στα αμφιθέατρα της δεκαετίας του '70,τότε που το "Πάγωσε η τσιμινιέρα" ήταν ύμνος της εποχής. Πιθανόν κάποιοι απ΄ όσους τη φώναζαν μέσα στα αμφιθέατρα της μεταπολίτευσης να ήταν τώρα ανάμεσα σ΄ αυτούς που αποδοκίμαζαν τον κ.Νταλάρα στις τελευταίες συναυλίες τους. Και οι οποίοι να του επισημάνουμε δεν τον αποδοκίμαζαν επειδή "δεν τους άρεσαν τα τραγούδια" όπως είπε από σκηνής. Τον αποδοκίμαζαν γιατί θεωρούσαν ότι ο ερμηνευτής του "Πάρτο απόφαση βρε Στράτο να γραφτείς στο συνδικάτο", αποτελεί πια μέρος ενός συστήματος που κανείς στη κοινωνία δεν αποδέχεται. Όσο για τα ψάρια αλλά και ότι άλλο έχει το Αιγαίο; Είναι με ακρίβεια καθορισμένο τι ανήκει σε ποιον με συνθήκες που έχουν υπογράψει κι όσοι πιστεύουν στο Θεό κι όσοι πιστεύουν στον Αλλάχ. Μόνο που οι δεύτεροι δεν αναγνωρίζουν πια την υπογραφή τους!
