Ξεκινώντας με το ΠΑΣΟΚ που στις εκλογές του 2009, εκμεταλλευόμενο τα σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και την δικαιολογημένη αγανάκτηση του λαού, πήρε το μεγάλο ποσοστό του 42% και είδε προχθές τον ίδιο λαό που εξαπάτησε κατ’ εξακολούθηση τα 2,5 προηγούμενα χρόνια, να δίνει το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία του, μόλις 13,19%. Είδαμε ονόματα πρωταγωνιστικά στην πορεία του ΠΑΣΟΚ, στην προηγουμένη διακυβέρνηση της χώρας, ονόματα της αυλής του ΓΑΠ, ονόματα που τα τελευταία χρόνια προέκυψαν στο προσκήνιο, να καταποντίζονται από την λαϊκή ετυμηγορία και να εξαφανίζονται από την χαρτογράφηση του κοινοβουλίου. Άρχισαν λοιπόν αμέσως, να ακούγονται φωνές μεμψιμοιρίας από στελέχη του ΠΑΣΟΚ. ρίχνοντας το ανάθεμα στον Ε. Βενιζέλο και στους χειρισμούς του επιτελείου του, στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής. Πανταχού ΑΠΩΝ όμως ο κύριος φταίχτης της καταστροφικής πορείας (κατά την ταπεινή μου γνώμη) ο ΓΑΠ, ο άνθρωπος που στην προσπάθεια ανάληψης της Πρωθυπουργίας, εξαπάτησε τον λαό με απατηλά συνθήματα, του τύπου «Λεφτά υπάρχουν» ή «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» ή «έχουμε το πιστόλι στο τραπέζι», αναφερόμενος στην διαπραγματευτική δύναμη που υποτίθεται ότι είχε η χώρα μας στις συνομιλίες αντιμετώπισης της κρίσης με την ΕΕ και τους απάνθρωπους δανειστές μας. Συνθήματα λαοφιλή μεν, απατηλά δε. Και σήμερα που το πλοίο έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την επιφάνεια της θάλασσας, ο πρώην καπετάνιος του, εγκατέλειψε πρώτος απ’ όλους το κουφάρι του, απέχοντας επιδεικτικά από τις εξελίξεις, τόσο τις προεκλογικές (μια μόνο επίσημη εμφάνιση στην ομιλία Βενιζέλου στο Σύνταγμα και αυτή εν μέσω λαϊκών διαμαρτυριών), όσο και από το μετεκλογικό τσουνάμι που διανύουμε. Προτίμησε τον εγκλεισμό στο καβούκι του, προτίμησε την εξαφάνιση από τις πολιτικές εξελίξεις, ακολουθώντας πιστά την τακτική του Κ. Καραμανλή μετά την ήττα του 2009. Είμαι λοιπόν της άποψης ότι προτίμησε να κλείσει με τον πιο δραματικό τρόπο την συνέχεια του ονόματος ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, του παππού του που έγινε θρύλος στην 10ετία 60, του πατέρα του που ξεσήκωνε με τον λόγο του την Ελλάδα, την 10ετία του 80, προτίμησε να συνδυάσει το λαμπρό όνομα που κληρονόμησε με την ιδιότητα του ανθρώπου που διαλύει το κίνημα, του ανθρώπου που κλείνει με τον τραγικότερο τρόπο, την αυλαία του ΠΑΣΟΚ. Ήδη οι πρώην ισχυροί άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, όπως ο κ. Πάγκαλος, ο κ. Λοβέρδος, η κ. Χριστοφιλοπούλου, ο κ. Παπουτσής αλλά και άλλοι, διαφοροποιούν την θέση τους και ζητούν την διενέργεια συνεδρίου, θέτοντας έτσι έμμεσα θέμα ηγεσίας, θέμα αλλαγής, μόλις 3 μήνες μετά την άνευ αντιπάλου ανάληψη της στο πρόσωπο του Ε. Βενιζέλου. Ο κ. Πάγκαλος σε ραδιοφωνική του παρουσία στον ΒΗΜΑ FM, ανέφερε πως «το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πλέον ως σοβαρή πολιτική δύναμη, όχι μόνο λόγω του εκλογικού ποσοστού»και πρόσθεσε ότι «υπήρχαν κι άλλα δείγματα κατάπτωσης και διάλυσης. Δεν υπήρχαν εκπρόσωποι του κόμματος στα εκλογικά τμήματα. Σχεδόν πουθενά. Τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ ήταν κλειστά σε όλη την Ελλάδα Οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ δεν έβγαιναν να ακολουθήσουν τους υποψηφίους, γιατί δεν ήθελαν να αντιμετωπίσουν αποδοκιμασίες. Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ επιδόθηκαν σε άνευ προηγουμένου σταυροθηρία, αδιαφορώντας τελείως για το συμφέρον του κόμματος. Ασχολιόντουσαν μόνο για το προσωπικό τους συμφέρον. Για την προσωπική τους επιβίωση. Όλα αυτά είναι φαινόμενα διάλυσης κι αποσύνθεσης. Κι αυτό ενδεχόμενα ανοίγει το δρόμο για τη συζήτηση, εάν, πλέον, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα τέτοιου είδους κόμμα.
Δεν μιλάω για τον τίτλο. Ο τίτλος δεν με ενδιαφέρει. Μπορεί να υπάρχει. Μπορεί να μην υπάρχει ο πράσινος ήλιος να τον βάψουμε κόκκινο ή ροζ, αλλά, εν πάση περιπτώσει, τέτοιο κόμμα δεν μπορεί να υπάρξει στο μέλλον. Δεν μπορεί να ψηφίζουμε αρχηγό, επειδή κάποιοι συναισθηματικά το λένε επειδή λέγεται ο ένας Παπανδρέου, ο άλλος λέγεται Βενιζέλος». Στο ίδιο μήκος κύματος και η κ. Χριστοφιλοοπούλου, η οποία σε τηλεοπτική της παρουσία το πρωί της Δευτέρας στο ΑΝΤ1, δήλωσε ότι πριν την επόμενη εκλογική διαδικασία (αφού όλα δείχνουν ότι δεν θα υπάρξει διέξοδος στις διερευνητικές εντολές τους Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια και συνεπώς κυβερνητικό σχήμα.), θα πρέπει να προηγηθεί συνέδριο ΠΑΣΟΚ, για την μελέτη του εκλογικού αποτελέσματος, κατανομή ευθυνών στους υπαίτιους της πτώσης και αλλαγή ρόλων, δίχως είναι αλήθεια να αναφερθεί σε αλλαγή αρχηγού, αφήνοντας όμως πολλά υπονοούμενα για τις «αυλικές» ενέργειες. Ο κ. Λοβέρδος το βράδυ των αποτελεσμάτων και αυτός άφηνε τους δικούς του υπαινιγμούς, ξεχνώντας πως πριν 3 μήνες περίπου, είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της υποψηφιότητας Βενιζέλου, ρίχνοντας «λευκή πετσέτα» στην ανάληψη της αρχηγίας από τον ίδιο και τασσόμενος απόλυτα στο πλευρό του «Μπένυ». Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Γενημματά, παραδέχθηκε σε τηλεοπτική της παρουσία, ότι ο λαός απέρριψε τη συνέχιση της πολιτικής, που ακολούθησε η συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου και πως το ΠΑΣΟΚ, είναι έτοιμο να διαφοροποιηθεί, στηρίζοντας κοινοβουλευτικά κυβερνητικό σχήμα που θα διαπραγματευθεί προς όφελος της χώρας ένα νέο μνημόνιο, μια νέα συμφωνία. Όμως και στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό της ΝΔ, που μπορεί να πήρε την πρωτιά στο εκλογικό αποτέλεσμα, όμως το μικρότερο ποσοστό του 18,87%, που απεκόμισε, άνοιξε τον ασκό της κρίσης τόσο στο πρόσωπο του κ. Σαμαρά, όσο και στα πρόσωπα του επιτελείου, που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη διαμελισμού δυνάμεων σε μικρότερους πολιτικούς συνδυασμούς που απορρόφησαν εκλογική δύναμη (όπως ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ του κ. Καμμένου) και οδήγησαν την ΝΔ, σ’ αυτή την Πύρρεια νίκη. Νίκη δηλαδή δίχως ουσιαστικό όφελος για το κόμμα, αλλά και την διακυβέρνηση της χώρας. Χτες το πρωί, σε τηλεοπτική εμφάνιση του στον ΑΝΤ1, ο πρόσφατα μεταγραφόμενος από το ΛΑΟΣ, κ. Βορίδης, προσδιόρισε ως έναν λόγο της πτώσης, στην αλλαγή συμπεριφοράς του κ. Σαμαρά, όσον αφορά την ενυπόγραφη στήριξη του Μνημονίου και την προηγούμενη ΜΗ στήριξη του, κάτι που αποτελεί λαϊκή απαίτηση, όπως τουλάχιστον καταδεικνύει το εκλογικό αποτέλεσμα, ρίχνοντας με εύστοχο τρόπο τα βέλη του στην αρχηγία της ΝΔ. Αρκετοί επίσης από τους χαμένους σε ψήφους και ίσως μη εκλεγμένους πολιτικούς της ΝΔ, ρίχνουν σοβαρό μερίδιο ευθύνης στα πρόσωπα του επιτελείου του προέδρου, που με τον σχεδιασμό της εκλογικής μάχης δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν από την δεδηλωμένη λαϊκή αγανάκτηση, αντιθέτως οδήγησαν την λαϊκή ετυμηγορία σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Κανείς αγαπητοί φίλοι, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει επακριβώς τι επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον για την τύχη των δύο ηγετών του πρώην δικομματισμού, κανείς νομίζω δεν μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις, όμως σίγουρα όλοι καταλαβαίνουμε ότι και στα δύο κόμματα, σιγοβράζουν καζάνια αγανάκτησης, αντιδράσεων και πισώπλατων μαχαιρωμάτων και πως η κρίσιμη στιγμή έκρηξης του βρασμού αυτού, δεν είναι μακριά σε χρόνο και σίγουρα το καλοκαίρι που περιμένουμε, θα είναι από πλευράς τουλάχιστον πολιτικών εξελίξεων πάρα πολύ θερμό και ενδιαφέρον.
aegeantimes
