«Το τουρκικό μαχητικό, πιθανότατα, χτυπήθηκε από επίγειο
αντιαεροπορικό πυροβόλο, την ώρα που πετούσε εντός του συριακού εναέριου χώρου»,
αναφέρει έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Η αμερικανική έκθεση
διαψεύδει και καταρρίπτει τους τουρκικούς ισχυρισμούς, «αδειάζοντας» άσχημα την
Άγκυρα.
Η έκθεση που διέρρευσε – ούτε αυτό είναι τυχαίο – προς την
εφημερίδα Wall Street Journal αναφέρει: «Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι το
αεροσκάφος καταρρίφθηκε από πύραυλο εδάφους-αέρος. Η χρήση επίγειων
αντιαεροπορικών υποδηλώνει ότι το τουρκικό μαχητικό πετούσε με χαμηλή ταχύτητα,
σε χαμηλό ύψος», επιβεβαιώνοντας τους Σύριους που επέμεναν ότι το τουρκικό
μαχητικό πετούσε με ταχύτητα μόλις 480 μιλίων ανά ώρα.
«Αν χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά πυρά, έπεσε πιο κοντά
στις συριακές ακτές, από ότι υποστηρίζουν οι Τούρκοι», αναφέρει η έκθεση.
Παράλληλα, υψηλόβαθμος Αμερικανός, πρώην επικεφαλής υπηρεσίας πληροφοριών
είπε ανοικτά ότι η Τουρκία απλά δοκίμαζε τα συριακά νεύρα, μη αναμένοντας την
συγκεκριμένη αντίδραση, μια εκτίμηση που στην ουσία επιβεβαιώνει την εκτίμηση
του «defence-point.gr», επί τη βάση και μόνο της ελληνικής εμπειρίας στο Αιγαίο
με τη συνεχή επίδειξη του ανέξοδου τουρκικού τσαμπουκά. Όλοι ξέρουν αυτό που
πολλοί στην Ελλάδα πολλοί αρνούνται να παραδεχτούν…
Εάν προσπαθήσει βέβαια κανείς να αποκωδικοποιήσει τους
σκοπούς που υπηρετεί η διαρροή της έκθεσης από την αμερικανική πλευρά, το πρώτο
πράγμα που μπορεί να διακρίνει είναι ότι ευεργετεί τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας και
οδηγεί πιο κοντά στην από κοινού προώθηση λύσεως στο πρόβλημα. Κι αυτό διότι η
σχετική φημολογία – υποψίες στρέφονταν στο προηγμένο ρωσικό αντιαεροπορικό
Pantsir S1 (κωδικός ΝΑΤΟ: SA-22 Greyhound) και πιθανότατα Ρώσους χειριστές
οι οποίοι βρίσκονται στη Ρωσία για να εκπαιδεύσουν τους Σύρους.
Με απλά λόγια, η αμερικανική παρέμβαση «βγάζει λάδι»
τους Ρώσους, ενδεχομένως ως μέρος συμφωνίας που υφίσταται στο παρασκήνιο μεταξύ
Μόσχας και Ουάσιγκτον και η οποία εμπεριέχει κάποιες προϋποθέσεις. Ποια
είναι τα ρωσικά συμφέροντα στη χώρα: προφανώς τα 500 εκατομμύρια δολάρια
οπλικών συστημάτων που αγοράζει σε ετήσια βάση (το τι πληρώνει στο τέλος βέβαια
θα πρέπει αν συνυπολογιστεί) και η ναυτική βάση στη Λατάκια.
Τι μπορεί να έχει συμφωνηθεί στο παρασκήνιο; Πιθανότατα
ότι οι Ρώσοι θα κρατήσουν κανονικά τη ναυτική βάση και ενδεχομένως να πήραν το
«πράσινο φως» για τη συμμετοχή τους στην εξόρυξη των υδρογονανθράκων της
περιοχής. Όσο για τα χρήματα που χάνουν από τα εξοπλιστικά της Συρίας, ήδη οι
Αμερικανοί έχουν δώσει το πράσινο φως για να προμηθευτεί ρωσικά οπλικά
συστήματα ο Αφγανικός Εθνικός Στρατός (ANA). Ποιο είναι το πρόβλημα να
επιτρέψουν και κάτι παραπάνω;
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι στο πρόβλημα της Συρίας θα έχουμε
εξελίξεις και μάλιστα πολύ σύντομα. Το μέγα ζητούμενο είναι η τύχη της
οικογένειας Άσαντ και των βασικών συνεργατών – αξιωματούχων του καθεστώτος. Η
πιθανότητα επανάληψης του προηγουμένου της Λιβύης είναι μάλλον περιορισμένη,
αφενός διότι η ζημιά στη δημόσια εικόνα της Δύσης – κυρίως – θα ήταν μεγάλη και
αφετέρου διότι ο Άσαντ δεν έχει επιδείξει τη συμπεριφορά «μη ελεγχόμενου
τρελού» του Καντάφι. Ενίοτε όμως, εξαρτάται από το πόσο συνεργάσιμος είσαι
στις διευθετήσεις που προωθούν οι ισχυροί…
defence-point
